Όταν δημοσιοποιήθηκε το καλαντάρι των πρώτων επισκέψεων του πρωθυπουργού σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, υπήρξε μια «παραφωνία». Καλό το Παρίσι, καλό το Βερολίνο, ως πρωτεύουσες βαρύνουσας σημασίας. Η Χάγη όμως;
Ως πόλη η Χάγη δεν λέει και πολλά. Μάλλον βαρετή είναι, σε σχέση πάντα με το πολύ ζωντανό Άμστερνταμ. Όμως, είναι το πολιτικό κέντρο της Ολλανδίας και η έδρα της κυβέρνησης της χώρας. Επικεφαλής αυτής ένας εκ των επιδραστικότερων πολιτικών της περιόδου αυτής στην Ευρώπη, ο Μαρκ Ρούτε. Ο Ρούτε έχει το πλεονέκτημα ότι πολιτικά είναι μεν εγγύτερα στον Εμμανουέλ Μακρόν, αλλά διατηρεί στενή σχέση με την Άνγκελα Μέρκελ. Αφήστε, δε, που τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση της Ολλανδίας ήταν πάντα εκ των σκληρότερων απέναντι στην Ελλάδα.
Υπάρχει, όμως, και ένα ακόμα κρίσιμο στοιχείο: Το ολλανδικό Κοινοβούλιο, μαζί με το γερμανικό, είναι τα μόνα που έχουν απομείνει να κυρώνουν όποια αλλαγή συμβεί στο ελληνικό πρόγραμμα. Πιο απλά, αν θέλουμε κάποια στιγμή, εντός του 2020, να υπάρξει μια θετική απόφαση για μείωση των πλεονασμάτων της χώρας μας, θα πρέπει αυτή να κυρωθεί νομοθετικά από το ολλανδικό κοινοβούλιο.
Αυτό γνωρίζει καλά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος πηγαίνει στη Χάγη με στόχο να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας και ενώπιον ενός δύσκολου ακροατηρίου, το οποίο δεν «χαμπαριάζει» από εύκολα λόγια. Εξ ου, άλλωστε, και επέλεξε να κλείσει εκεί το πρώτο ευρωπαϊκό του τουρ, «στοχεύοντας» στις τρεις πιο κρίσιμες, σε αυτή τη συγκυρία, ευρωπαϊκές πρωτεύουσες της Ε.Ε., προκειμένου να «αλλάξει το αφήγημα» για τη χώρα, όπως χαρακτηριστικά είπε στο Βερολίνο.
Ο εξ απορρήτων
