Πόσο συνηθισμένο είναι ένας πρέσβης να πηγαίνει στα γραφεία ενός κόμματος και να συγχαίρει τον πρόεδρο του εν λόγω κόμματος; Πριν απαντήσετε, λάβετε υπ’ όψιν και το εξής: το εν λόγω κόμμα πριν από 10 μέρες κέρδισε τις ευρωεκλογές με 9,5 μονάδες από το κυβερνών κόμμα και έχει προαναγγελθεί η διενέργεια εθνικών εκλογών σε έναν μήνα.
Ο κ. Πάιατ είδε ξανά τον κ. Μητσοτάκη τον Φεβρουάριο. Τον ξαναείδε τον Απρίλιο μαζί με τον γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ που είχε έρθει στην Αθήνα και συνέφαγαν στο Μουσείο της Ακρόπολης. Πριν το Πάσχα, δε, είδε μια σειρά στελεχών της ΝΔ, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Κωστής Χατζηδάκης, ο Γιώργος Κουμουτσάκος, η Όλγα Κεφαλογιάννη, ο Βασίλης Οικονόμου και ο Κώστας Σκρέκας, πάλι με δική του πρωτοβουλία.
Σε αυτό το διάστημα, οι θεσμικές συναντήσεις του δραστήριου πρέσβεως, του οποίου η θητεία ανανεώθηκε ως το 2020, με τον κ. Τσίπρας είναι λίγες, ενώ και οι επαφές του με τους υπουργούς αμιγώς θεσμικές. Βεβαίως, όσοι γνωρίζουν το παρασκήνιο αντιλαμβάνονται ότι ο κ. Πάιατ είναι ίσως ο καλύτερος εκπρόσωπος που θα μπορούσαν να έχουν οι ΗΠΑ στην περιοχή, σε αυτή τη συγκυρία, και αυτό γιατί πολλές φορές υπερβαίνει τις διπλωματικές αγκυλώσεις και παίρνει καθαρές θέσεις.
Με αυτό το δεδομένο, λοιπόν, η μετάβασή του στα γραφεία της Πειραιώς είχε εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον. Ιδίως σε μια περίοδο που αναμένουμε, όχι απλώς πολιτικές εξελίξεις, αλλά μια αλλαγή σκυτάλης στη διακυβέρνηση της χώρας. Εξ ου και μπορεί κανείς να πει ότι η επίσκεψή του ήταν τροχιοδεικτική, πέρα από εθιμοτυπική.
Αυτό καλό είναι να το θυμάται ο κ. Τσίπρας, ο οποίος βασίστηκε σε υπερβολικό βαθμό στην καλοσύνη των ξένων τα τελευταία χρόνια.
Ο εξ απορρήτων
