Κατά των 87 βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που με επιστολή τους ζητούν άμεση συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, τάσσεται ο Νίκος Καρανίκας.
Ο άλλοτε συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα και νυν ένθερμος υποστηρικτής του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανου Κασσελάκη, έκανε λόγο για κείμενο ντροπής και δακρύβρεχτο τίποτα.
Αναλυτικά, η ανάρτηση:
Ενα δακρύβρεχτο τίποτα με 87 υπογραφές. (σε 2’ με καύσωνα)
Ένα κείμενο ντροπή για το επίπεδο των στελεχών του Συριζα ΠΣ κατατέθηκε χθες και απευθύνεται στην γραμματέα του κόμματος Ράνια Σβιγγου και τον πρόεδρο Στέφανος Κασσελάκης – Stefanos Kasselakis αποκαλύπτοντας δημόσια με τις υπογραφές τους και τα λεγόμενα τους το πολιτικό τους κενό. Ρεζίλι.
Ένα κείμενο άκυρης και κατασκευασμένης αγωνίας και άγχους σε μορφή κριτικής με κάτι εικασίες για το τι θέλει η ελληνική κοινωνία και αυτά τα πεφωτισμένα 87 άτομα το ξέρουν και προειδοποιούν το σύμπαν να βιαστεί.
Οι 87 που υπέγραψαν για να δηλώσουν κομματική ευαισθησία δεν περίμεναν μέχρι την επόμενη Κυριακή που συνεδριάζει η ΚΕ.
Αυτά δεν είναι αριστερά πράγματα.
Έγραψαν κάτι για το αποτέλεσμα των εκλογών αλλά όσο αφορά το βασικό πρόβλημα που είναι η αποχή, το προσπέρασαν όπως τα αυτοκίνητα που βιάζονται να περάσουν το φανάρι που είναι πορτοκαλί για να μην τους πιάσει το κοκκινο και χρεωθούν τις ευθύνες που έχουν ως πεφωτισμένοι και ως νομενκλατούρα από τα παλιά. Ανεύθυνα τα 87 αλλά δηλώνουν την ύπαρξη τους.
Θέλουν σύγκλιση των οργάνων ενώ έχει οριστεί Κεντρική Επιτροπή στις 7/7 του 2024 και όχι του 2025 και όπως ξέρουμε μετά από κάθε Κεντρική Επιτροπή συνεδριάζουν όλα τα όργανα και οι κομματικοί δημοκρατικοί θεσμοί. Ούτε αυτά είναι σοβαρά πράγματα. Μπορεί να φταίει ο καύσωνας.
87 υπογραφές στις 300 της Κ.Ε. Οκ. μια μειοψηφία, μια ομάδα με ή δίχως ομαδάρχη, ανησύχησε δημόσια για την ζημιογόνα Αυγή και ενεργοποίησε ό,τι μπορούσε στα δημόσια ΜΜΕ για να κάνει θόρυβο.
Αυτό μπόρεσε η ομάδα, αυτό έκανε. Τι άλλο να κάνουν; Να μιλήσουν πολιτικά ή διοικητικά για την Αυγή;
Δεν έχουν το σθένος να παραδεχτούν ότι τώρα έκλεισε τυπικά, ενώ είχε κλείσει επί της ουσίας εδώ και παραπολλα χρόνια μη μπορώντας να πουλήσει, ακόμα και στα καλύτερα της, 1000 φύλλα, για να φτάσει το τελευταίο διάστημα, τα τελευταία χρόνια να πέφτει σταθερά φτάνοντας τις προάλλες στα 480 φύλλα. Προσβολή της Ιστορίας της Αυγής.
Δεν παραδέχονται ότι δεν την αγόραζε ο εργαζόμενος λαός. Για να μην αναφέρω ότι το διαδύκτιο είναι πιο ελκτικό.
Γι αυτό έκλεισε. Δεν πουλούσε.
Δεν είχαν προφανώς πολιτικό ενδιαφέρον τα φύλλα της ούτε για τα μέλη και τα στελέχη που αποδείχθηκε ότι δεν την αγόραζαν.
Η Αυγή εξέφραζε μια φλύαρη και αποκρουστική αρνητικότητα δίχως προοπτική, δίχως μια σοβαρή αποδόμηση των ιδεολογικών αγκυλώσεων, με εξαίρεση το ρεπορτάζ της που ήταν επίκαιρο και ενημερωμένο.
Η Αυγή ήταν στα χέρια κομματικών πολιτικών συντακτών που κάποτε το κόμμα κάποιους τους έκανε από σχολιογράφους και γελοιογράφους διευθυντές, γιατί είχαν κάποιον συγγενή που πολέμησε και φυλακίστηκε ως κομμουνιστής. Αναντίστοιχο για μια τετοια ιστορική εφημερίδα.
Αν το θέσω διοικητικά θα καταλήξουμε ότι έφταιγαν αποκλείστηκα οι διευθυντές της Αυγής που δεν ήταν ικανοί για αυτήν την θέση και δεν κατάφεραν να κάνουν την δουλειά τους και γι αυτό κρίνονται όπως όλοι οι διευθυντές από το αποτέλεσμα.
Ανίκανη διεύθυνση. Τζάμπα τα λεφτά λένε στην αγορά. Το μετα-θέτω.
Για να συγκινήσουν οι 87 τον κόσμο μετέτρεψαν σε ένα κειμενάκι το οικονομικό και πολιτικό θέμα σε ζήτημα συναισθηματικό, γεμάτο αγωνία και κροκοδείλια δάκρυα από το παρελθόν.
Κάπως λέγεται στα …Λακανικα.
Ας σεβαστούν την Ιστορία και ως αριστερά άτομα που είναι, όπως διακηρύττουν, ας μιλήσουν πολιτικά και ας προτείνουν την μετατροπή της Αυγής σε μια εθελοντική Αυτοδιαχειριστική εκδοτική συνεργασία και ας πάψουν να έχουν απαιτήσεις που οδηγούν σε χρεοκοπία το κόμμα απαιτώντας την συνέχιση της ζημιογόνας έκδοσης του καθημερινού φύλλου από το κόμμα – κράτος.
Υπάρχει και άλλη μια θλιβερή παράγραφος στο κείμενο τους που μιλάει για απολύσεις έμμισθων στελεχών λόγω διαφωνίας με τον πρόεδρο. Η μόνη πραγματική αγωνία που έχουν είναι αυτή.
Ας τους πει κάποιος ή κάποια ότι δεν υπάρχει λόγος να δικαιολογούνται για το αν είναι τόσο απαραίτητοι ή όχι ώστε να είναι και έμμισθοι και ότι αυτό δεν αφορά την ελληνική κοινωνία που φορολογείται για αυτούς τους μισθούς. Αντίφαση. Λαϊκισμος.
ΥΓ
Κάτι Κλαίουσες δημοσιογραφικές υπάρξεις των κυρίαρχων ΜΜΕ δεν πείθουν με τις αναλύσεις τους για την Αυγή και τον Συριζαπς. Ας τους το πει κάποιο άτομο. Διευθυντή δεν έχουν; Τι είναι σαν την Αυγή και γι αυτό ειναι αλληλέγγυοι;
