Η χθεσινή εμφάνιση του Παύλου Πολάκη, μετά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Δεοντολογίας της Βουλής, μας ξαναθύμισε τον παλιό, καλό Παύλο Πολάκη, ο οποίος σαν να είχε ρίξει τους τόνους το τελευταίο διάστημα, προκειμένου να μην «διώχνει» κόσμο από τον ΣΥΡΙΖΑ με τις άναρθρες κραυγές του.
Ο Πολάκης, λοιπόν, έκανε λόγο για πολιτικό ρεβανσισμό, με αφορμή την παραπομπή του στην Ολομέλεια με το ερώτημα της άρσης της ασυλίας του. Και αυτό γιατί ξέρει ότι η ασυλία του θα αρθεί, ενώ η Βουλή δεν είχε περιθώριο να μην κινήσει τις διαδικασίες, καθώς, αν περνούσαν τρεις μήνες από τη στιγμή που διαβιβάστηκε ο φάκελος στη Βουλή (ήρθε τον Μάρτιο), τότε θα επέστρεφε ανέγκλητος πίσω στη Δικαιοσύνη.
Ο κ. Πολάκης, λοιπόν, ζητά να δικαστεί με τις διατάξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών, λέγοντας ότι η όποια πράξη του έγινε με την ευκαιρία και όχι κατά τη διάρκεια των καθηκόντων του. Περίπου το αντίστροφο απ’ ό,τι έλεγαν οι κυβερνητικοί για τα πολιτικά πρόσωπα της Novartis. Ο, δε, Τζανακόπουλος σηκώθηκε και έφυγε από την Επιτροπή, καταγγέλλοντάς την , ενώ ο Πολάκης διαμηνύει ότι θα κάνει βαρύγδουπες αποκαλύψεις στην Ολομέλεια της Βουλής.
Ειλικρινά, ας τον διαβεβαιώσει κάποιος ότι έχει οδηγήσει εαυτόν σε ένα σημείο που κανέναν δεν επηρεάζει και κανείς δεν τον ακούει. Το μόνο που μένει είναι ότι ο «ψηλός, ο λεβέντης, ο Κρητίκαρος», όπως το έλεγε ο Σταμάτης Κραουνάκης, ζητά να κριθεί με τις διατάξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών που αυτός και οι κομματικοί του φίλοι στον ΣΥΡΙΖΑ είχαν «βγάλει στον τάκο».
Ο εξ απορρήτων
Ο Πολάκης κρύβεται πίσω από τον νόμο που κατήγγελλε
