Ένα ενδιαφέρον παρασκήνιο γράφει σήμερα στη στήλη του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ο Γιάννης Πρετεντέρης σχετικά με την υποψηφιότητα του Γ. Παπανδρέου για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Και αποκαλύπτει ποιο στέλεχος του κόμματος τον πίεσε να θέσει υποψηφιότητα.
Γράφει ο Γ. Πρετεντέρης:
Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Γ. Παπανδρέου σκεφτόταν να κατέβει ξανά για αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ.
Αγνωστο γιατί. Υποθέτω ότι θεωρούσε πως είχε πέσει θύμα ιστορικής αδικίας κι ήθελε με κάποιον τρόπο να την ξεπλύνει.
Επαιρνε λοιπόν διαφόρους και (δήθεν) βολιδοσκοπούσε τη γνώμη τους.
Μεταξύ άλλων, πήρε έναν παλιό και καλό συνεργάτη του. Ο οποίος του είπε ευγενικά το προφανές:
– Τι θέλεις να μπλέξεις; Ασε τους νεότερους!
– Με πιέζουν, απάντησε ο Παπανδρέου.
– Ποιος σε πιέζει; Ρώτησε ο συνομιλητής.
– Σοβαροί ακαδημαϊκοί από το εξωτερικό.
– Βρε πρόεδρε, κανένας δικός μας σε πιέζει; Επέμεινε δύσπιστος ο συνομιλητής.
– Ο Μαργαρίτης!
– Ποιος Μαργαρίτης; απόρησε ο άνθρωπος. Ο τραγουδιστής;
– Οχι, ο Μαργαρίτης που ήταν του Κουβέλη!
Τελικά ο Παπανδρέου κατέβηκε υποσχόμενος «προοδευτική διακυβέρνηση» κι έχασε από τον Ανδρουλάκη με σαράντα μονάδες. Κέρδισε όμως τον Μαργαρίτη (όχι τον τραγουδιστή…) και τα παλαμάκια του προέδρου της ΓΣΕΕ.
Ο Γ. Παπαχρήστος για τις μηνύσεις Δημητρά σε βάρος δημοσιογράφων
Ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστος είναι ένα από τα θύματα των μηνύσεων του δικηγόρου Παναγιώτη Δημητρά και γράφει σήμερα στη στήλη του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ:
Είχα από μηνών αναφερθεί στην περίπτωση του δικηγόρου Παναγιώτη Δημητρά, ο οποίος έχει αναλάβει τον ρόλο του δικηγόρου-τιμωρού καθενός με τον οποίο διαφωνεί ως προς τις απόψεις του. Και είχα υπογραμμίσει – τότε – ότι ο αριθμός των μηνυθέντων από αυτόν τον τύπο δημιουργεί εκ των πραγμάτων την ανάγκη να δημιουργηθεί σύλλογος ή όμιλος μηνυθέντων από τον Δημητρά, στο όνομα της υπεράσπισης κάποιων ατομικών δικαιωμάτων, τα οποία κατ’ αυτόν, έχουν πληγεί από την αρθρογραφία των μηνυθέντων. Οι προ μηνών αναφορές αυτές, που ήταν επί της ουσίας και με στοιχεία, με ανακήρυξαν πλέον επίτιμο… στέλεχος του «συλλόγου» ο οποίος περιλαμβάνει μερικούς εξέχοντες συναδέλφους μου, όπως τους Αλέξη Παπαχελά, Τάκη Θεοδωρόπουλο, Σώτη Τριανταφύλλου, Διονύση Γουσέτη, Φώτη Γεωργελέ, Θανάση Μαυρίδη, Χρήστο Μεμή, Κώστα Γιαννακίδη, Μανώλη Βασιλάκη. Στο «παλμαρέ» των μηνυθέντων υπό του εν λόγω Δημητρά συμπεριλαμβάνονται και μερικές δεκάδες δικαστικοί λειτουργοί (γίνεται λόγος για 30-40 δικαστές), συμπεριλαμβανομένης της προϊσταμένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών κυρίας Παπαγεωργακοπούλου, για κατηγορίες όπως «παράβαση καθήκοντος» κ.λπ. κ.λπ.
Στη μήνυση που κατέθεσε σε βάρος μου, και σε βάρος του διευθυντή της εφημερίδας μας Γιώργου Μαντέλα, ισχυρίζεται ότι είμαστε ένοχοι για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης!! Επειδή διάβασα και ξαναδιάβασα το κείμενό μου (όπως άλλωστε κάνω κάθε φορά), ομολογώ ότι δεν βρήκα κάτι το μεμπτό έναντι του μηνυτή μας – όλα, προφανέστατα, είναι στο μυαλό του.
Ομως το θέμα δεν είναι αυτό. Είναι ότι η ανάκριση επί της μηνύσεως Δημητρά – εδώ είναι το απίθανο – ανατέθηκε σε πταισματοδίκη, εκείνος με κάλεσε σε απολογία, και η δική μου απορία είναι πλέον για το πώς είναι δυνατόν μηνύσεις όπως αυτές, εξόφθαλμα εκδικητικές και άνευ αντικειμένου (πλην του στόχου της φίμωσης του Τύπου) να προχωρούν, και να μην παίρνουν αυτοδικαίως τη θέση που τους αρμόζει – στον κάλαθο των αχρήστων. Πραγματικά απορώ, και το επισημαίνω, γιατί μετά συζητάμε ότι η Δικαιοσύνη καθυστερεί να εκδώσει αποφάσεις κ.λπ. κ.λπ. Καθυστερεί φυσικά, αφού έχει να ασχοληθεί με τέτοιες ανοησίες…
