Τελικά, τι έγινε στο περίφημο ραντεβού με τον Τσίπρα τον Σεπτέμβρη; Ποιος το προκάλεσε
Εγώ. Θεώρησα καλό να τον επισκεφθώ λίγο πριν επιστρέψω στην τηλεόραση και να ανταλλάξουμε τις απόψεις μας. Πήγα και στον Μητσοτάκη. Μίλησα με πολλούς πολιτικούς. Ήρθα σε μια καινούρια δουλειά και ήθελα να δώσω τα διαπιστευτήριά μου. Ζήτησα να δω τον Τσίπρα, πολύ ευγενικά με δέχθηκε και μιλήσαμε δύο ώρες. Ηταν ευγενέστατος και συμπαθέστατος.
Όχι. Ούτε μου παραπονέθηκε, ούτε του έκανα εγώ παράπονα.
Εχετε εσείς παράπονα από τον κύριο Τσίπρα;
Αν ψάξουμε, όλοι μπορούμε να βρούμε λόγους να παραπονεθούμε.
Ο δημοσιογράφος μπορεί να έχει παράπονο από έναν πολιτικό;
Δεν έχει νόημα. Δεν μπαίνω καν σε αυτή την κουβέντα, ακόμα και αν λένε διάφορα. Δεν είναι είδηση ότι ένας σημαντικός δημοσιογράφος -όπως ελπίζω ότι είμαι- συναντάει έναν γνωστό πολιτικό αρχηγό. Πρέπει να το κάνουμε.
Σωστά. Και αυτό ήθελα να σπάσω.
Εσπασε;
Θα φανεί σε βάθος χρόνου. Εγώ το καθήκον μου το έκανα. Είναι καθήκον μου να συνομιλώ με όλους. Είναι μέρος της δουλειάς μου. Φυσικά, αξιολογώ και έχω άποψη, όμως συνομιλώ από τον καστανά μέχρι τον πολιτικό αρχηγό.
Κοιτάξτε, ουδέποτε στη ζωή μου έχω επιδιώξει πολιτικό ρόλο, άρα δεν είμαι ανταγωνιστικός με κανέναν πολιτικό. Οποιος με βλέπει ως ανταγωνιστή κάνει λάθος. Δεν επιδίωξα ποτέ να γίνω βουλευτής ή αρχηγός κόμματος.
Είχατε πολλές προτάσεις να μπείτε στην πολιτική;
Ναι, πολλές.
Από ένα κόμμα;
Από δυο-τρία κόμματα. Δεν τα μετράω.
Δύο, τρία; Μπορώ να υποθέσω Νέα Δημοκρατία και ΚΙΝΑΛ. Το τρίτο ποιο μπορεί να είναι άραγε; Δεν υπάρχει τρίτο, δεν μπορώ να σκεφτώ τρίτο εννοώ…
(Γελάει)… Υπάρχει τρίτο. Αλλά φυσικά δεν θα σας πω ποιο.