Από χθες, ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει για τη νίκη του Πέδρο Σάντσεθ στην Ισπανία, ωσάν να ήταν στενός του πολιτικός σύμμαχος. Βεβαίως, μην κάνουμε λάθος: ο Σάντσεθ και ο Πορτογάλος Κόστα είναι, ως προφίλ, πιο κοντά στον Τσίπρα, εν σχέσει, ας πούμε, με την Άνγκελα Μέρκελ ή με τον Ιταλό Κόντε που στηρίζεται από δύο κόμματα της άκρας και λαϊκιστικής Δεξιάς.
Υπάρχει, όμως, ένα ερώτημα, το οποίο δεν απαντάται με τους πανηγυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ για την «προοδευτική συμμαχία» του κ. Σάντσεθ, όμοια της οποίας φυσικά και δεν έχει καταφέρει να κάνει ο κ. Τσίπρας στα καθ’ ημάς: ποιον στηρίζει ο κ. Τσίπρας για την προεδρία της Κομισιόν;
Το ερώτημα δεν είναι αστείο. Για παράδειγμα, την Κυριακή, στο Μάαστριχτ, έλαβε χώρα ένα από τα ντιμπέιτ των υποψηφίων για την Κομισιόν.Ο κ. Τσίπρας ποιον στηρίζει λοιπόν; Τον υποψήφιο των Σοσιαλιστών, στους οποίους ανήκει χωρίς αστερίσκους ο Σάντσεθ, τον Φρανς Τίμερμανς; Ή τους υποψηφίους της ευρωομάδας της Αριστεράς, τον Νίκο Τσούε και τη Βιολέτα Τόμιτς που κατεβάζει η GUE;
Ο μετεωρισμός του κ. Τσίπρα είναι προφανής: είναι τύπος στην ευρωαριστερά, είναι φίλη του από παλιά η Σκα Κέλερ των Πρασίνων, αλλά έχει και καλές σχέσεις με τον Τίμερμανς και του Σοσιαλιστές. Παράλληλα, ακούει τον Μακρόν που κατεβαίνει με τους Φιλελεύθερους (χθες, στην Ισπανία, από αυτό το κόμμα προερχόταν ο Ριβέρα των Ciudadanos), αλλά έχει και αγαστή σχέση με την Άνγκελα Μέρκελ, το κόμμα της οποίας έχει υπογράψει την υποψηφιότητα του «ανθέλληνα», κατά τον κ. Τσίπρα, Μάνφρεντ Βέμπερ ως υποψηφίου του ΕΛΚ.
Με απλά λόγια: τρικυμία εν κρανίω.
Ο εξ απορρήτων
