Ο τακτικός καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας αναλύει τις τρέχουσες εξελίξεις στο εξωτερικό αλλά τι σημαίνουν.
Η ανάρτηση του Δημήτρη Καιρίδη
Τα νέα από το εξωτερικό και τι σημαίνουν;
Η Βηρυτός συγκλονίστηκε από εκρήξεις στο λιμάνι της, χθες το απόγευμα. Πρόκειται μάλλον για ατύχημα, εξαιτίας εγκληματικής αμέλειας στην αποθήκευση επικίνδυνων χημικών χωρίς προστασία, αντίστοιχης με αυτή στο Μαρί της Κύπρου το 2011. Η έκρηξη υπενθυμίζει ότι ο Λίβανος επανέρχεται, με ταχύτητα, στην κατάσταση ενός αποτυχημένου κράτους (failed state), ένα βήμα πριν τον εμφύλιο. Αν η κατρακύλα συνεχιστεί, ο πολύπαθος Λίβανος θα προστεθεί, εκ νέου, στην αλυσίδα των αραβικών κρατών με εμφύλιο πόλεμο, όπως το Ιράκ, η Συρία, η Υεμένη και η Λιβύη.
Η σύγκρουση του Αλεξάντερ Λουκασένκο με τη Ρωσία του Πούτιν, παραμονές των προεδρικών εκλογών στη Λευκορωσία, αποδεικνύει το αδιέξοδο του δικτάτορα του Μινσκ. Ο Λουκασένκο υπήρξε το αρχέτυπο του «αυταρχικού ηγέτη» στην Ευρώπη, ο οποίος δεν καταργεί τις εκλογές αλλά τις χειραγωγεί προς όφελός του, διώκοντας και διασπώντας την αντιπολίτευση. Κυβερνά τη Λευκορωσία από το 1994, έξι χρόνια πριν την άνοδο του Πούτιν, οκτώ πριν του Ερντογάν και δεκαέξι πριν του Ορμπάν (που είχε εκλεγεί και το 1996 για μια θητεία). Όπως συνέβη με πολλούς εθνικο-λαϊκιστές, ο κορονοϊός καταβαράθρωσε την όποια δημοτικότητά του. Οι εξελίξεις στη Λευκορωσία έχουν ευρύτερο γεωπολιτικό ενδιαφέρον καθώς η χώρα, όπως και η Ουκρανία, βρίσκεται μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, με συγκεχυμένη ταυτότητα και προσανατολισμό.
Η αυτοεξορία του Χουάν Κάρλος από την Ισπανία αποτελεί το άδοξο τέλος ενός βασιλιά, που ήξερε να ζει τη ζωή του (σε βάρος και της «δικής» μας Σοφίας), και που, στο παρελθόν, είχε δοξασθεί για τον θετικό ρόλο που έπαιξε στη δημοκρατική μετάβαση της Ισπανίας, της μεγαλύτερης από τις τρεις νοτιο-ευρωπαϊκές χώρες, Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας, που πρωτοστάτησαν στο «τρίτο κύμα» της δημοκρατίας μετά το 1974. Υπό μια έννοια, είναι θύμα της επιτυχίας του: η ανεξάρτητη ισπανική δικαιοσύνη, βασική προϋπόθεση μιας σύγχρονης φιλελεύθερης δημοκρατίας, αποδεικνύει ότι κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου.
Τι σημαίνουν όλα αυτά για μας; Οι γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, είτε στον αραβικό είτε στον πρώην σοβιετικό κόσμο, εντείνονται και ο ευρωπαϊκός φιλελευθερισμός, στον οποίο ανήκει η σημερινή Ελλάδα, υπό το βάρος της κρίσης και της λαϊκής πίεσης, ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς του με το παρελθόν του. Στη νέα εποχή, δεν υπάρχουν «ιερές αγελάδες», τίποτα δεν είναι δεδομένο και όλα αλλάζουν. Όπως κατανοεί, κατεξοχήν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, οι κυβερνήσεις πρέπει να κερδίζουν κάθε μέρα την εμπιστοσύνη των πολιτών με πράξεις και όχι λόγια και με σωστή ανάγνωση των μεταβαλλόμενων συνθηκών.
https://www.facebook.com/DimitrisKairidis/posts/597284707638509?__xts__[0]=68.ARAK4f3ZRk1gO2zvOlIOcInZMExrtwr6acc_q2X5pEOWzeiOCbafnilsnXAFE9W5r-Q4act4OxheQxvAVVv1Dp1Pz9t3JyIzas2FeKGvz1yugzMIQhTzQxmYjtGqb7FqFaaWsmOGuCcyLe83YDkkltTP0AUHygLWP01kjEZ8q-N8taer-Y03CI0fBYoIXaZw4x-6yun4gw6GrSTwkh9KyOtZRFmMLKgI3v7l0eWFhu2a0nNCWBFEm3r6b0DqtHggBEhxnA8UH-cNlDUlkZuSkHYYFkpZ5rWzjjUnUAYsUS_vCqHwSbNpDsbJHPLCR9nXKqNSHLFIk84F4_5jRqgPME0&__tn__=-R
