Επειδή μιλούσαν Ελληνικά: H Επιχείρηση 13 κατά των Ελλήνων της Σοβιετικής Ένωσης

26 mins read

Πολλές φορές ξεχνάμε ότι το να είσαι Έλληνας, να ανήκεις δηλαδή σε αυτή την μακραίωνη βιολογική και πολιτισμική κοινότητα είχε, και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα έχει, τεράστιο κόστος που φτάνει ως τη φυσική εξόντωση.

Μια τέτοια μαύρη σελίδα στην ιστορία του Ελληνισμού ξεκινούσε στις 15 Δεκεμβρίου του 1937, ανήμερα του Αγίου Ελευθέριου για τους Έλληνες της Σοβιετικής Ενώσεως.

Αυτή η ιστορία είναι δυστυχώς πολύ λίγο γνωστή στην Ελλάδα, για ευνόητους λόγους. Κι όμως ήταν μια τραγική υπόθεση όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως άνδρες της κοινότητος, εκτελέστηκαν ή στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας στη Σιβηρία. Σε επόμενα στάδια οι οικογένειες τους, τα γυναικόπαιδα, έχασαν τα σπίτια τους και εξορίστηκαν. Η ιδιότητα Έλληνας έγινε εν μια νυκτί όχι απλώς πολιτική κατηγορία, αλλά καταδίκη. Οι λεπτομέρειες που διαβάζουμε στα σπάνια ελληνικά κείμενα είναι ανατριχιαστικές. Όλοι οι άρρενες άνω των 16 συνελήφθησαν με βάση τη ντιρεκτίβα 50215, στη γνωστή ως Ελληνική Επιχείρηση ή Επιχείρηση 13 της NKVD. Σε μερικές από τις περιοχές για τις οποίες έχουμε στοιχεία, πάνω από το 90% εκτελέστηκαν.

Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και μέλη της οικογένειας μου. Η οικογένεια του προπάππου μου Προκόπη Μπαϊραμίδη, Έλληνες Πόντιοι, εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Κουμπάν, όπου έκανε μεγάλη περιουσία. Μετά την Οκτωβριανή επανάσταση και τον Ρωσικό εμφύλιο, ο προπάππους που είχε προνοήσει να βγάλει ελληνικά διαβατήρια για την οικογένεια, ήρθε στην Ελλάδα με τα τέσσερα μικρότερα παιδιά του. Τα τρία μεγαλύτερα όμως ήταν ήδη παντρεμένα και οι σύζυγοι τους δεν είχαν ελληνικά χαρτιά. Τα δυο αγόρια χάθηκαν στις εκκαθαρίσεις των Ελλήνων και δεν τα ξαναείδε κανείς, όπως και τους περισσότερους εκτελεσθέντες Έλληνες

Μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση η αντίδραση μερικών, ιδιαίτερα πολιτικοποιημένων συνομιλητών, όταν αναφέρω αυτή την ιστορία που τυχαίνει να την ξέρω από οικογενειακές διηγήσεις. Κυρίως δε με εντυπωσιάζει η συνηθισμένη δικαιολογία και άθλια συκοφαντία ότι οι διώξεις ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας με τους εθνικοσοσιαλιστές της Γερμανίας. Πώς είναι δυνατόν να έχει υπάρξει συνεργασία το 1937 πριν καν ξεκινήσει ο πόλεμος; Και πώς είναι δυνατόν να έχουν συνεργαστεί  σε περιοχές που δεν έφτασαν ποτέ οι Γερμανοί όπως η Γεωργία, αλλά οι ελληνικές κοινότητες εξολοθρεύτηκαν συστηματικά; Προφανώς δεν είναι, δεν υπάρχει λογική παρά μόνο πολιτική προπαγάνδα. Φαντάζεστε  κάποιος να αρνηθεί το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων με τους κοντά 1000 νεκρούς ή τη σφαγή του Διστόμου; Αντιστοίχως, πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν αρνητές του σταλινικού Ολοκαυτώματος των Ελλήνων της Σοβιετικής Ενώσεως που είχε δεκάδες έως και εκατοντάδες φορές παραπάνω θύματα;

Κάθε χρόνο όταν πλησιάζει η εορτή του Αγίου Ελευθερίου, θυμάμαι αυτές τις ιστορίες. Θυμάμαι όμως και  τον τροπο που τις έλεγε η γιαγιά μου Σοφία, δίχως μίσος ή φανατισμό, όπως και τις ιστορίες από τον Εμφύλιο που τόσο στοίχισε στην οικογένεια, ως Έλληνες στη Δυτική Μακεδονία πλέον. Και μου κάνει πραγματικά εντύπωση, με πόσο φανατισμό προσπαθούν κάποιοι να αρνηθούν τις ίδιες ιστορίες με αστείες δικαιολογίες, ενώ ταυτόχρονα επικαλούνται κάποιου είδους ηθικό πλεονέκτημα και πολιτική ανωτερότητα. Ναι, να αφήσουμε πρώτοι πίσω τα μίση και ιδίως τα πολιτικά πάθη, αλλά δεν μπορούμε να σκοτώσουμε τη μνήμη. Δεν εκχωρείται η μνήμη των συνανθρώπων μας, της οικογενείας μας και του Γένους μας στην πολιτική πλύση εγκεφάλου και την ιδεολογική κυριαρχία μιας πολιτικής παρατάξεως. Στη Ρωσία υπάρχει ακόμα και μνημείο, μάρτυρας της εξόντωσης των Ελλήνων συμπατριωτών μας στη Σιβηρία, εδώ προσπαθούν να μας πείσουν ότι είμαστε ελέφαντες.

Όσο και να προσπαθούν κάποιοι να ξαναγράψουν την Ιστορία, το να είσαι Έλληνας είχε και έχει κόστος. Καλό είναι να μην το ξεχνάμε και να μην επαναπαυόμαστε, για να μην κληθούμε ξανά να το πληρώσουμε.

*Περισσότερα στοιχεία και αναφορές:

https://el.wikipedia.org/wiki/Ελληνική_επιχείρηση_της_Εν_Κα_Βε_Ντε

 

Πηγή: MarketNews.gr

Facebook Comments