O Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης, έδωσε σήμερα συνέντευξη στην εκπομπή «ΣΗΜΕΡΑ» και στον δημοσιογράφο Γιώργο Αυτιά, στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ.
«Το συγκεκριμένο δυστύχημα, μην κοροϊδεύομαστε, είναι η παλιά Ελλάδα. Φταίμε πάρα πολύ που δεν καταφέραμε να διορθώσουμε τα πάντα στην παλιά Ελλάδα. Στην Ελλάδα που μέσω κινητικότητας ένας δημόσιος υπάλληλος, πρώην αχθοφόρος και οδηγός του Υπουργείου Παιδείας, ζητάει να προσληφθεί ως σταθμάρχης, μπαίνει αυτόματα στην πλατφόρμα, πηγαίνει στον ΟΣΕ, μια τριμελής επιτροπή από τους εργαζόμενους τον κρίνει κατάλληλο -ούτε ένας δεν κατάλαβε ότι δεν κάνει για αυτή τη δουλειά-, περνάει επί 7 μήνες στην εκπαίδευση από ψυχολόγους, ψυχιάτρους και καρδιολόγους και ο προϊστάμενος αρχισυνδικαλιστής βάζει τον άπειρο και ανίκανο αυτό άνθρωπο σε μία κρίσιμη βάρδια μαζί με άλλους δύο, γιατί έχει αντιληφθεί ότι μπορεί να τα κάνει μπάχαλο. Από τους δύο που έχει βάλει, ο ένας δεν πήγε καθόλου και ο άλλος έφυγε νωρίτερα γιατί είπε ότι ο γιός του του ζήτησε σουβλάκια. Γίνεται το συμβάν και ποια είναι η αντίδραση, όλων αυτών των δημοσίων υπαλλήλων;
Την ώρα που μαζεύονται τα πτώματα, ο ένας παίρνει τηλέφωνο τον κολλητό του γιατρό και παίρνει αναρρωτική άδεια, -αυτή είναι η πρώτη του σκέψη, πως θα την γλιτώσει-, και οι άλλοι δύο πάνε στο σταθμαρχείο να σβήσουν με μπλάνκο τις ώρες για να τη γλιτώσουν. Αυτή είναι η πρώτη τους σκέψη και όχι «τι κάναμε και σκοτώθηκε ο κόσμος». Η πρώτη τους σκέψη είναι, ο πρώτος πως θα πάρει αναρρωτική, ο δεύτερος πως θα σβήσει με το μπλάνκο και ο τρίτος πως θα φάει ο γιος του σουβλάκια.
Αυτή δυστυχώς είναι η εικόνα. Δεν είναι αυτή η εικόνα του απόλυτου μπάχαλου; Ποιο μπάχαλο είναι αυτό; Το μπάχαλο του Μητσοτάκη; Ο Μητσοτάκης έφτιαξε τον ΟΣΕ έτσι; Να αναλάβουμε την πολιτική ευθύνη γιατί δεν συγκρουστήκαμε σκληρότερα με όλο αυτό το «κακό Δημόσιο»; Να αναλάβουμε αυτή την ευθύνη, όμως.
Η κονσόλα λειτουργούσε κανονικά. Ο άνθρωπος αυτός επί 12.5 λεπτά είχε μπροστά του μια κόκκινη γραμμή που του έλεγε ότι το τρένο κινείται ανάποδα, ένα κόκκινο λαμπάκι που αναβόσβηνε και έναν διακόπτη που μόλις τον πάταγε σταματούσαν τα τρένα. Δεν καταλάβαινε καν τι έλεγε η κονσόλα. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι η εκπαίδευσή του ήταν δράμα, ότι η επιλογή του Προϊσταμένου να τον βάλει εκεί ήταν εγκληματική και ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν παντελώς ανίκανος για αυτή τη θέση.
Για να βρεθεί εκείνο το βράδυ μόνος του και να οδηγήσει τα παιδιά μας στον θάνατο, αυτό δείχνει ότι ένα ολόκληρο σύστημα έχει αποτύχει. Γιατί όταν λέμε εμείς να γίνει αξιολόγηση στο Δημόσιο, τα κόμματα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εξεγείρονται να μην γίνει αξιολόγηση. Αν είχε γίνει όμως αξιολόγηση σε αυτούς τους υπαλλήλους, τα παιδιά θα είχαν σωθεί.
Άρα, το μήνυμα αυτού του φοβερού δυστυχήματος, γιατί δυστυχώς αυτά τα παιδιά δεν μπορούμε να τα φέρουμε πίσω, είναι η ευθύνη των πολιτικών δυνάμεων και σίγουρα της δικής μας Κυβερνήσεως, να συγκρουστεί με αυτή την κακή νοοτροπία. Το τονίζω, δεν είναι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι έτσι. Το πολιτικό μήνυμα είναι περισσότερη αξιολόγηση στο Δημόσιο, αυστηρότερα κριτήρια για να πάρει κάποιος θέση στο Δημόσιο, ποινή στον υπάλληλο που δεν κάνει τη δουλειά του και φυσικά, να συζητήσουμε όλες τις πολιτικές ευθύνες. Αλλά να μην φεύγουμε από την εικόνα των ανθρώπων που σκότωσαν τα παιδιά, γιατί αυτοί τους σκότωσαν.
Και η πλατφόρμα λειτουργούσε και αν είχαν τηρηθεί τα πρωτόκολλα του ΟΣΕ δεν θα είχε συμβεί αυτό. Ο ΟΣΕ έχει ένα βιβλίο κανονισμού από το οποίο δεν τηρήθηκε ούτε μία γραμμή. Να δεχθώ να πείτε ό,τι θέλετε για τον κ. Καραμανλή. Αλλά είναι δυνατόν ο Υπουργός να είναι εκεί, να παρακολουθεί και να ξέρει ότι ο ένας θα φύγει για να πάρει σουβλάκια και ο άλλος δεν θα τηρήσει το πρωτόκολλο; Αυτή είναι η ευθύνη του Υπουργού, πιστεύετε;»
Ολόκληρη η συνέντευξη:
