Παρά την όλη σκηνοθεσία, με το ΚΥΣΕΑ το απόγευμα της Κυριακής πριν το Αγίου Πνεύματος και ούτω καθ’ εξής, ο πρωθυπουργός είπε το αυτονόητο:
Η αντίδραση της Αθήνας επιβεβαιώνει ότι υπάρχει τουρκική γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ, έστω και αν αποφεύγει επισήμως η κυβέρνηση να το πει και με λόγια. Όπως και να έχει, όμως, η Τουρκία πάει να δημιουργήσει ένα σημαντικό τετελεσμένο στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν ξέρει κανείς πού θα σταματήσει.
Κατά τις πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, η Ε.Ε. προετοιμάζεται για μια σαφή αντίδραση στη Σύνοδο Κορυφής που θα λάβει χώρα στο τέλος της εβδομάδας στις Βρυξέλλες: θα διαμηνύσει ότι, αφενός δεν συνεχίζονται οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τη γείτονα, αφετέρου δεν θα προχωρήσουν περαιτέρω οι συζητήσεις για την Τελωνειακή Ένωση Ε.Ε.-Τουρκίας.
Σε πρώτη ανάγνωση, αυτό ακούγεται ικανοποιητικό. Παρά το αυτονόητο ελληνικό αίτημα, όμως, η Ε.Ε. έχει ένα πολύ συγκεκριμένο περιθώριο δράσης. Ούτως ή άλλως, οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις είναι παγωμένες, καθώς τα κεφάλαια που ήταν να ανοίξουν έχουν κλείσει και δεν ανοίγουν τα κεφάλαια σε εκκρεμότητα, όσο η Τουρκία δεν έχει λύσει θεμελιώδη ζητήματα, όπως π.χ. την άρση του αντιτρομοκρατικού νόμου που είναι σε ισχύ πριν καν το πραξικόπημα του 2016 και έχει αυστηροποιηθεί περαιτέρω. Από την άλλη, η Τελωνειακή Ένωση που ήταν η ιδέα για να χρυσωθεί το χάπι της μη ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε., δεν έχει ακόμα λάβει σάρκα και οστά και δεν επρόκειτο να ολοκληρωθεί το προσεχές διάστημα. Την ίδια ώρα, η Ε.Ε. πρέπει να συνεχίσει τη συνεργασία της με την Τουρκία σε μια σειρά από ζητήματα, όπως π.χ. στο μεταναστευτικό, όπου ακόμα ισχύει η Δήλωση Ε.Ε.-Τουρκίας.
Με άλλα λόγια, η Ε.Ε. τραβάει το ευρωπαϊκό χαλί κάτω από τα πόδια της Τουρκίας, αλλά με το σύνηθες ευρωπαϊκό, διπλωματικό τακτ.
Ο εξ απορρήτων
