«Kάποιοι με δική τους ευθύνη μπαίνουν σε έναν δεδομένο κίνδυνο, αυτό δεν μπορεί να είναι ευθύνη του κράτους και των πολιτών, των φορολογουμένων του κράτους αυτού. Ωστόσο νομικά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιο πλαίσιο, με το οποίο να μπορούσε να γίνει ένας τέτοιος καταλογισμός».
Τα παραπάνω απάντησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης στην ερώτηση «γιατί να πληρώσουν οι Ελληνες φορολογούμενοι τον ακτιβισμό κάποιων» – με αφορμή τα όσα έγιναν στη Γάζα.
Η σχετική συζήτηση έγινε στα πλαίσια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών.
Ολόκληρος ο διάλογος είχε ως εξής:
ΑΝΑΝΙΑΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, καλησπέρα. Τη Δευτέρα σας ρώτησα, αφού είπα φυσικά ότι καλώς ναυλώνεται αεροπλάνο και έρχονται οι ακτιβιστές που ήταν με την Flotilla στο Ισραήλ και επαναπατρίζονται, ποιος τελικά θα πληρώσει τελικά όλο αυτό το κόστος; Μου είπατε ότι πρωτεύει να έρθουν οι άνθρωποι -σωστά- και μετά θα το δούμε. Τι λέτε; Τώρα έχουν περάσει τρεις μέρες.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καταρχάς, να πούμε ότι πράγματι αυτή ήταν η σωστή σειρά των πραγμάτων.
Γιατί πριν και πάνω από όλα προέχει η ασφάλεια των πολιτών, ανεξαρτήτως του λόγου που βρέθηκαν, όπου βρέθηκαν, από τη στιγμή που κρίνεται επιτακτική η επιστροφή τους και ο ασφαλής επαναπατρισμός τους.
Δεύτερον, σε συνέχεια όσων σας απάντησα την προηγούμενη φορά, που σε κάποιους δεν άρεσαν, μας κατήγγειλε και ένα κόμμα της Αριστεράς και της «προόδου» δεν πειράζει, «ξύδι» θα πω εγώ.
Θεωρώ απολύτως εύλογο αυτόν τον προβληματισμό και θεωρώ πολύ λογικό ένα μέρος της κοινωνίας, δημοκρατία έχουμε να θυμίσουμε σε κάποιους που στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα αλλεργικοί-θέλουν τη δημοκρατία μόνο α λα καρτ, αναφέρομαι σε κάποιους από αυτόν τον πολιτικό χώρο- είναι πολύ λογικό ένα κομμάτι της κοινωνίας να αναρωτιέται και να λέει:
«Γιατί να πληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι τον ακτιβισμό κάποιων;». Γιατί η Ελλάδα επίσημα έχει στηρίξει ανθρωπιστικές αποστολές, έχει οργανώσει η ίδια ανθρωπιστικές αποστολές και αποστολή ειδών πρώτης ανάγκης στη Γάζα.
Έχει πρωτοστατήσει σε τέτοιες ενέργειες και δια του Υπουργείου Εξωτερικών και δια του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, για να προλάβω τους α λα καρτ ευαίσθητους, άρα, δεν είναι ενάντια σε οποιαδήποτε τέτοια προσπάθεια, αλλά από τη στιγμή που κάποιοι με δική τους ευθύνη μπαίνουν σε έναν δεδομένο κίνδυνο, αυτό δεν μπορεί να είναι ευθύνη του κράτους και των πολιτών, των φορολογουμένων του κράτους αυτού.
Έκανα, λοιπόν, τη σχετική ερώτηση και δυστυχώς νομικά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιο πλαίσιο, με το οποίο να μπορούσε να γίνει ένας τέτοιος καταλογισμός, εφόσον προέκυπτε σχετική ευθύνη.
Δεν αποκλείεται, όμως, όπως με ενημέρωσαν, γιατί είναι καθαρά νομικό το θέμα, όπως καταλαβαίνετε, για το πολιτικό σας απάντησα, ότι είναι εύλογος αυτός ο προβληματισμός και η διαφωνία σημαντικής μερίδας των πολιτών, χωρίς να έχει σημασία και η δική μου άποψη -εδώ, σχολιάζω και απαντάω σε αυτά που με ρωτάτε- χωρίς να αποκλείεται σε επόμενες περιπτώσεις, εφόσον βρεθεί νομική φόρμουλα, να μπορεί να γίνεται τέτοια αναζήτηση, σε τέτοιες περιπτώσεις που δεν υπάρχει υπαιτιότητα του Δημοσίου ή κάποια τέτοια σχετική ευθύνη.
ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Λέτε αυτοί που συμμετείχαν στον ανθρωπιστικό στόλο στη Γάζα, να πληρώσουν την επιστροφή τους στην Ελλάδα. Αν θέλετε τα λεφτά για τα καύσιμα του αεροπλάνου, γιατί δεν τα ζητάτε από τους απαγωγείς. Γιατί δεν ζητάτε τα λεφτά από το Ισραήλ; Τόσο καλές σχέσεις έχετε…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση που είμαι βέβαιος ό,τι και να πω, δεν θα σας πείσω.
Αυτό το οποίο μπορώ να σας πω εγώ είναι ότι δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτή τη χώρα ο οποίος να μη συγκλονίζεται, όταν βλέπει αυτές τις εικόνες και στη Γάζα και σε κάθε περιοχή, όπου δοκιμάζεται από επιθέσεις.
Ταυτόχρονα, όμως, το υγιές κομμάτι της κοινωνίας, η σιωπηρή πλειοψηφία και όχι αυτοί που έχουν μάθει μόνο κάνουν πορείες χωρίς αιτήματα, συγκλονίζεται το ίδιο και με επιθέσεις όπως αυτή της 7ης Οκτωβρίου ή όπως οι επιθέσεις που δέχεται η Ουκρανία και πολλές άλλες.
Τώρα, όταν βλέπεις αυτήν την κατάσταση, είναι λογικό να θέλεις να συνδράμεις, είναι λογικό να θες να σταλούν τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης, οπουδήποτε, όχι μόνο στη Γάζα και βέβαια και στη Γάζα.
Γι’ αυτό και η Ελλάδα, είτε διοργάνωσε από μόνη της, είτε συνδιοργάνωσε μια σειρά από πρωτοβουλίες παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, ήταν εντυπωσιακές και οι εικόνες που πριν από κάποιες εβδομάδες μετέδωσε το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας, με όλους να συμμετέχουν σε αυτό, το Υπουργείο Εξωτερικών, το ψήφισμα το οποίο πέρασε με πρωτοβουλία της Ελλάδος, υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι γνωρίζοντας κάποιους κινδύνους, ότι πηγαίνουν σε εμπόλεμη ζώνη, θέλουν να κάνουν το δικό τους ακτιβισμό.
Καλά μέχρι εδώ όλα. Επιλογή τους, απόφασή τους. Είναι λογικό, όμως, και κάποιοι άλλοι συμπολίτες μας, αν μου επιτρέπετε, ν’ αναρωτιούνται, γιατί να πληρώσουν, δηλαδή οι Έλληνες φορολογούμενοι, τον ακτιβισμό των άλλων.
Νομίζω ότι κι αυτό εύλογο είναι και επειδή έχουμε Δημοκρατία πρέπει και τα δύο ν’ ακούγονται.
Ήμουνα σαφής στην απάντησή μου στο συνάδελφό σας, χωρίς να μπαίνω στη διαδικασία διατύπωσης της προσωπικής μου άποψης, που από αυτά τα οποία λέω νομίζω είναι εύκολο να την καταλάβει κανείς, δεν υπάρχει το σχετικό νομικό πλαίσιο καταλογισμού, ήταν απαραίτητη, νομίζω και αυτονόητη η απόφαση του επαναπατρισμού, όπως έκαναν και άλλες χώρες, και προχωράμε παρακάτω.
