Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, πριν τον 42ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, συναντήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου με μέλη της δρομικής κοινότητας, που μέσα από την άσκηση και τους αγώνες αντοχής έχουν καταφέρει να πετύχουν τον δικό τους, προσωπικό «άθλο», ξεπερνώντας προκλήσεις και δημιουργώντας θετικά πρότυπα για την κοινωνία.
«Χαίρομαι πάρα πολύ που κάνουμε αυτή τη συνάντηση. Διάβαζα τις ξεχωριστές σας ιστορίες και τις βρήκα τόσο συγκινητικές και την καθεμία πολύ μοναδική.
Και πράγματι, μόνο που διάβαζα γι’ αυτά τα οποία κάνετε πήρα πολύ μεγάλη δύναμη. Γιατί κι εγώ είμαι ένας άνθρωπος που αγαπώ πολύ τον αθλητισμό και πολλές φορές μέσα από την άθληση έβρισκα κι εγώ τη δική μου προσωπική διέξοδο σε δυσκολίες.
Αλλά νομίζω αυτό το οποίο έχετε πετύχει ο καθένας και η καθεμία ξεχωριστά είναι πολύ σημαντικό και ήθελα να κάνουμε αυτή τη συνάντηση, να μοιραστείτε μαζί μας τις δικές σας εμπειρίες και να στείλουμε ένα ευρύτερο μήνυμα για τη δύναμη όχι μόνο του αθλητισμού, αλλά και τη δυνατότητα που τελικά έχουμε ως άνθρωποι, με τη σωστή προσέγγιση στα πράγματα, να ξεπερνάμε και τις μεγαλύτερες δυσκολίες», ανέφερε ο Πρωθυπουργός κατά την έναρξη της συζήτησης.
Οι μαραθωνοδρόμοι διηγήθηκαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη τις προσωπικές τους ιστορίες, πώς ήρθαν σε επαφή με τον αθλητισμό, το όφελος που είδαν στη ζωή τους, βιώματα από αγώνες στους οποίους μετείχαν αλλά και πώς αξιοποιούν την άθληση για να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.
«Για εμένα το τρέξιμο είναι όπως η ζωή. Όσες ανηφόρες και αν έρχονται μαθαίνουμε να τις ανεβαίνουμε βάζοντας το ένα πόδι μπροστά από το άλλο.
Γνώρισα τα όριά μου, κατάφερα να τα ξεπεράσω, με έκανε να νιώσω πολλή αυτοπεποίθηση με τον εαυτό μου, να νιώσω ξανά δυνατή», εξομολογήθηκε η ιατρός του ΕΣΥ από την Κέρκυρα Σοφία Χυτήρη, εξηγώντας πώς την ωφελεί ο αθλητισμός να αντιμετωπίσει δύο προβλήματα υγείας που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει, αυτοάνοσο νόσημα και καρκινοπάθεια.
«Έχει γίνει τρόπος ζωής και πραγματικά είναι για εμένα κάτι το οποίο πλέον δεν μπορώ να γυρίσω πίσω. Μου έδωσε τη ζωή μου πίσω, το τρέξιμο.
Ο μαραθώνιος είναι σαν τη ζωή. Δηλαδή, ανεβαίνεις, κατεβαίνεις. Έχει τη ζάχαρη και το αλάτι, που λέμε», ανέφερε ο Νίκος Παγιαυλάς, τονίζοντας πόσο άλλαξε η ζωή του όταν αποφάσισε να αντιμετωπίσει την παχυσαρκία χάνοντας 70 κιλά και σταματώντας το κάπνισμα μέσα από την άθληση. Και ήδη ο Νίκος Παγιαυλάς έχει τρέξει αρκετούς μαραθωνίους.
«Αν μπορώ να πω ότι πρεσβεύω κάτι, πρεσβεύω τη διά βίου άθληση, αυτή είναι η φιλοσοφία μου γενικότερα, και σαν προπονητής. Θεωρώ ότι η άθληση δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη. Ανάγκη για όλους μας, ανεξάρτητα τι σέρνει ο καθένας.
Όπως λέω, όλοι έχουμε έναν μικρό ή μεγάλο γολγοθά πίσω μας», επισήμανε ο Κώστας Χουβαρδάς, ο οποίος ασχολείται με τον αθλητισμό από τα παιδικά του χρόνια και πλέον είναι προπονητής.
«Όταν στέκομαι στη γραμμή της εκκίνησης, του Μαραθωνίου πάντα αντιμετωπίζω με σεβασμό είτε τον πρώτο είτε τον τελευταίο, γιατί θεωρώ ότι ο καθένας κάνει την υπέρβασή του, ο Μαραθώνιος δεν είναι απλό πράγμα», υπογράμμισε ο Κώστας Χουβαρδάς, ο οποίος έχοντας τρέξει 7 μαραθωνίους σε 7 εβδομάδες σε χρόνο κάτω από 3 ώρες έχει το δικό του ρεκόρ στο βιβλίο Γκίνες.
«Το βασικότερο μήνυμα είναι η διά βίου άθληση, η απόφαση του να σηκωθείς από τον καναπέ»
«Το βασικότερο μήνυμα το οποίο θα ήθελα να βγάλουμε όλοι μας μέσα από τις προσωπικές μας διαδρομές και ιστορίες είναι αυτό που είπες, είναι η διά βίου άθληση, όπου ο καθένας βρίσκει κάτι το οποίο αγαπάει.
Η απόφαση του να σηκωθείς από τον καναπέ και να κάνεις κάτι, γιατί πάντα έχεις μία επιλογή, όλοι έχουμε επιλογές για το πώς διαχειριζόμαστε τον χρόνο μας, όσο σφιχτά κι αν είναι τα προγράμματά μας πάντα μπορούμε να βρίσκουμε κάποιο χρόνο για τον εαυτό μας», σχολίασε ο Πρωθυπουργός.
«Και αυτό που είναι καλό για τον εαυτό μας είναι κατά κανόνα καλό και για τους γύρω μας. Δηλαδή, όταν εμείς αισθανόμαστε καλά θα είμαστε και καλύτεροι στη δουλειά μας, θα είμαστε νομίζω και πιο συνεπείς και στην οικογένειά μας. Αυτός ο προσωπικός χρόνος είναι υπερπολύτιμος», προσέθεσε.
«Είναι η “δύναμη του μπορώ”, που λέμε τόση ώρα, για να μην εγκαταλείπεις τα όνειρά σου και να συνεχίσεις, παρόλα τα προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν και οτιδήποτε έχεις πίσω στο μυαλό σου, ότι πάντα μπορείς να τρέχεις και να ασχολείσαι με αυτό που αγαπάς και να μην τα παρατάς ποτέ», είπε η Μαρία Στέλλα Ξενάκη που κάποια στιγμή στη ζωή της ένιωσε την ανάγκη να τρεξει μεγάλες αποστάσεις καταφέρνοντας να τερματίσει το Σπάρταθλο (απόσταση μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης).
«Το μήνυμά μου είναι ότι γενικά πάντα υπάρχουν δυσκολίες στη ζωή μας. Για κανέναν τίποτα δεν είναι εύκολο. Νομίζω, θέλει, ο καθένας να κάνει μια συνεχή προσπάθεια. Να μην τα παρατάει. Θέλει πειθαρχία, σχεδιασμό, όχι στην τύχη πράγματα. Υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτές τις περιπτώσεις.
Και είναι πολύ σημαντικό να έχεις ανθρώπους γύρω σου που σε στηρίζουν. Και πιστεύω ότι ο καθένας γενικά μπορεί να καταφέρει αρκετά πράγματα, αρκεί να το βάλει στο μυαλό του», επισημανε ο Ιωάννης Δημόπουλος, ο οποίος κατάφερε να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα υγείας και είναι πλέον δρομέας και προπονητής μαραθωνίου και υπεραποστάσεων.
Η Κατερίνα Κατόπη εξιστόρησε ότι τρέχει μαραθώνιο, συνδυάζοντάς τον με συγκέντρωση χρημάτων (fundraising) για κοινωνικούς σκοπούς όταν βρίσκεται στο εξωτερικό, ενώ στην Αθήνα τρέχει με την ομάδα της πρωτοβουλίας «Τρέξε μαζί μου».
«Τον Μαραθώνιο της Αθήνας τον κάνω μόνο με παιδιά τα οποία έχουν κάποιο θέμα και τρέχουμε παρέα. Για αυτούς που δεν μπορούν.
Όταν είμαι στο εξωτερικό συνήθως κάνω fundraise για κάποιο σκοπό. Είναι πολύ ωραίο να μπορείς να βοηθάς κάποιον όταν το κάνεις αυτό», ανέφερε και συνέχισε: «Η χαρά που πήρα την πρώτη φορά που έτρεξα με ένα αμαξίδιο από το Μαραθώνα στην Αθήνα…
Έκλαιγα σε όλη τη διαδρομή. Αυτά τα οποία μας έλεγε ο κόσμος και όταν βλέπεις μετά τη χαρά των παιδιών με τα οποία τρέχεις… Και μόνο για αυτό λες, “δεν πειράζει να έχω καταπονηθεί, θα συνεχίσω».
«Κάθε φορά που σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να τρέχεις σπρώχνοντας και ένα αμαξίδιο, πραγματικά υποκλίνομαι»
Ο Γρηγόρης Σκουλαρίκης, προπονητής και δρομέας από ένστικτο όπως είπε, διηγήθηκε πώς ξεκίνησε να τρέχει με την κόρη του «για την ευαισθητοποίηση για το σύνδρομο down, να βοηθήσουμε όλα τα παιδιά με αναπηρίες να είναι εκεί έξω.
Έπαιρνα πάρα πολλά μηνύματα, και πριν και μετά τον αγώνα, από γονείς και φίλους γονέων που είχαν παιδιά με αναπηρία και πραγματικά με λύπη διαπίστωνα ότι υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά τα οποία λόγω της προκατάληψης μένουν μέσα στο σπίτι, ίσως και για λόγους υποδομών, μαζί.
Όλη αυτή η ιστορία, θεωρώ, βοήθησε πάρα πολύ κόσμο να αφήσει έξω τις προκαταλήψεις, αλλά να βρει αφορμές για να βγει έξω», τόνισε.
Είπε ακόμα ότι η δημοσιότητα αλλά και η δική του ενασχόληση με τον αθλητισμό έφεραν προτάσεις για διοργανώσεις αγώνων με περισσότερες ευκαιρίες για τα άτομα με αναπηρία, ομάδες με περισσότερη ευαισθητοποίηση και υποδομές για να μπορέσουν τα άτομα με αναπηρία να τρέξουν.
«Οπότε, τα τελευταία δύο-τρία χρόνια θα έλεγα ότι έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα πλέγμα διοργανώσεων και ομάδων σε όλη την Ελλάδα, που δίνει ακόμα περισσότερες αφορμές στα άτομα με αναπηρία», σημείωσε ο Γρηγόρης Σκουλαρίκης.
