Κυρίως όσους ανησυχούν για το μέλλον του προέδρου του κόμματος μετά από μία ακόμη εκλογική ήττα, η οποία θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, τουλάχιστον με τις μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις. Για την ώρα ο Αλέξης Τσίπρας έχει καθίσει πάνω στο σχεδόν 32% της κάλπης του 2019 και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία του. Αλλά, τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν αν η επόμενη ήττα έρθει με μικρότερο ποσοστό για τον ΣΥΡΙΖΑ και μεγάλη διαφορά με τη ΝΔ. Σε μία τέτοια περίπτωση το αίτημα της αλλαγής ηγεσίας δε θα μπορεί να αποκλειστεί σε καμία περίπτωση.
Οπότε, το ερώτημα «μπορεί ο Αλέξης να έχει την τύχη του Πάμπλο» έχει αρχίσει να συζητείται από φίλους και «εχθρούς» του Αλέξη Τσίπρα. Από στελέχη που λογικά έβλεπαν την επετηρίδα μπροστά τους κλειστή. Αλλά, η τύχη έχει για όλους. Ας ξεκινήσουμε, όμως, την παρουσίαση των σχετικών προβληματισμών από όσους ειλικρινά ενδιαφέρονται για το μέλλον του σημερινού προέδρου. Το «αγκάθι» στην ομάδα των προεδρικών είναι ότι… δεν είναι μία ομάδα. Είναι δύο τουλάχιστον. Μία που θέλει τον Αλέξη Τσίπρα πιστό στις αρχές και τα στελέχη της ριζοσπαστικής αριστεράς και μία που βλέπει το αύριο στο πλαίσιο μιας διευρυμένης παράταξης, χωρίς τις αγκυλώσεις και τα βαρίδια του παρελθόντος. Η διελκυστίνδα ανάμεσα στις δύο ισχυρές αυτές ομάδες μπορεί και να αποδειχθεί η «αχίλλειος πτέρνα» του νυν αρχηγού.
Όσοι ανήκουν στην πρώτη ομάδα αντιτίθενται στην διεύρυνση και επιμένουν να βάζουν τα bold γράμματα στη λέξη ΣΥΡΙΖΑ. Οι… απέναντι προτιμούν να τονίζουν την «Προοδευτική Συμμαχία». Δεδομένου ότι οι δύο πλευρές είναι απίθανο να τα βρουν είναι προφανές πως σε περίπτωση ήττας η μία θα ρίχνει τις ευθύνες στην άλλη. Γεγονός που θα καταστήσει τον Αλέξη Τσίπρα ευάλωτο σε όσους τότε θα δουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν τον πρώτο ρόλο. Και υπάρχουν πρόσωπα στην εσωκομματική αντιπολίτευση που δεν έχουν κρύψει τις φιλοδοξίες τους. Φτάνουμε έτσι στο επόμενο ερώτημα: ο Αλέξης θα παραιτηθεί όπως ο Πάμπλο ή θα σηκώσει το γάντι της αμφισβήτησης; Η απάντηση θα εξαρτηθεί από το ποιοι και πόσοι θα σταθούν στην άλλη όχθη. Αν θα έχουν απώλειες οι ομάδες των προεδρικών και αν όλες οι υπόλοιπες τάσεις ενωθούν.
Κυρίως, όμως, η απάντηση θα εξαρτηθεί από την ψυχολογία του ίδιου του προέδρου του κόμματος. Ο Αλέξης Τσίπρας πίστεψε το 2019 πως η επιστροφή του στην εξουσία δεν θα αργήσει. Τουλάχιστον αυτό του είπαν όσοι ήταν γύρω του. Αλλά, βλέποντας τώρα τον Κυριάκο Μητσοτάκη να περνά την πανδημία ενισχύοντας τα ποσοστά της ΝΔ, και ο ίδιος, αλλά και όλοι στην Κουμουνδούρου έχουν αντιληφθεί πως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά όσο τα έβλεπαν. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ΠΑΣΟΚ να αναγεννάται από τις στάχτες του, όπως τουλάχιστον συνέβη μετά τις δεκαετίες του 1980 και του 2000, όταν το Κίνημα κατάφερνε να επιστρέφει στην εξουσία. Και ο Αλέξης Τσίπρας προφανώς και δεν είναι Ανδρέας Παπανδρέου, παρά την προσπάθεια να του μοιάσει στη φωνή.
Με αυτά τα δεδομένα έγκυροι πολιτικοί παρατηρητές θεωρούν ότι μετά από μία νέα εκλογική ήττα στην αξιωματική αντιπολίτευση θα δοθεί μάχη διαδοχής. Με ή χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα. Με στελέχη της νεότερης γενιάς του ΣΥΡΙΖΑ του 3% και των διευρύνσεων να συγκρούονται για το ποιος θα έχει τον πρώτο ρόλο, ποια ομάδα θα διαμορφώσει τη φυσιογνωμία του κόμματος την επόμενη μέρα. Και με το θέμα του αρχηγού ανοιχτό!
