Η ισότητα στον πολιτικό γάμο και οι διαφωνίες, το αγροτικό και το εκπαιδευτικό μέτωπο κυριαρχούν στη συνέντευξη του Μάκη Βορίδη στο «Πρώτο Θέμα».
Ο υπουργός Επικρατείας ανέλυσε διεξοδικά το «γιατί» της πολιτικής ηγεμονίας του πρωθυπουργού.
Ο κ. Βορίδης επαναλαμβάνοντας την απόφασή του να απέχει από την ψηφοφορία στη Βουλή, για την ισότητα στον πολιτικό γάμο, ο Μάκης Βορίδης δηλώνει ότι το εν λόγω θέμα είναι «και το μόνο στα 4,5 χρόνια της διακυβέρνησής μας που δίχασε την Κοινοβουλευτική μας Ομάδα -και όχι μόνο τη δική μας».
Όμως, συμπληρώνει, «ο πρωθυπουργός χειρίστηκε το θέμα εξαιρετικά. Γιατί αναγνώρισε τις διαφορετικές ευαισθησίες και τις διαφορετικές προσεγγίσεις», με την ταυτόχρονη επισήμανση, «δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι έρχεται μια νομοθετική πρωτοβουλία και βγαίνει ο πρωθυπουργός και λέει στους δικούς του, “ψηφίστε κατά συνείδηση και θεωρώ ότι η αποχή είναι μια αξιοπρεπής στάση γι’ αυτούς που διαφωνούν”. ‘Αρα, δίνει και μια κατεύθυνση για τους διαφωνούντες».
Και, ο υπουργός Επικρατείας συνεχίζει: «Προφανώς η παραμονή μου στην κυβέρνηση ή όχι είναι κάτι το οποίο το αποφασίζει ο πρωθυπουργός. Και προφανώς ο πρωθυπουργός είπε ότι είναι αρκετά σύνηθες στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, να υπάρχουν τέτοιου είδους διαφωνίες ακόμα και ενδοκυβερνητικές».
Όπως, όμως, διευκρινίζει εν συνεχεία, «οι βουλευτές ψηφίζουν κατά συνείδηση, μόνο που κομμάτι της συνειδησιακής τους απόφασης και συγκρότησης είναι και να μην τραυματίζουν την παράταξή τους. Κι αυτό είναι κομμάτι της στάθμισης».
Στο ερώτημα αν… φλερτάρει με την ιδέα να φύγει από τη Νέα Δημοκρατία και να τεθεί επικεφαλής ενός κόμματος στα δεξιά του κυβερνώντος κόμματος απαντά αρνητικά. Και, αφού επαναλαμβάνει τη θέση του ότι, σήμερα, «πολιτικό Κέντρο δεν υπάρχει!, δεν υφίσταται», ξεδιπλώνει την επιχειρηματολογία του:
«Ο Μητσοτάκης, ο οποίος είναι ένας ρεαλιστής πολιτικός, πάρα πολύ ικανός και επιτυχημένος σε αυτό, ανοίγει και προσεγγίζει και πείθει αυτό το εκλογικό σώμα, αλλά με μια ατζέντα που όλες τις ευαισθησίες της Δεξιάς τις καλύπτει», ήτοι: «Μεταναστευτικό. Οικονομική πολιτική: μείωση της φορολογίας, εμπιστοσύνη στην επιχειρηματικότητα, προσέλκυση επενδύσεων, βελτίωση σημαντική στις σχέσεις του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα. Εξοπλισμοί, φρεγάτες, Rafale, F-35, αποτελεσματική και υπερήφανη εξωτερική πολιτική. Νόμος – τάξη: αυστηρός Ποινικός Κώδικας και τώρα περαιτέρω αυστηροποίησή του. Ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δηλαδή την ατζέντα της Δεξιάς την έχει όλη».
Και, εν κατακλείδι, «δεν υπάρχει μια πλατφόρμα σοβαρής λογικής υπεύθυνης και συγκροτημένης Δεξιάς εκτός της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί δεν υπάρχει; Γιατί την έχει καλύψει όλη ο Μητσοτάκης […] Κι αυτό είναι που φτιάχνει τους όρους ηγεμονίας της Νέας Δημοκρατίας».
Για το αγροτικό ζήτημα, ο υπουργός Επικρατείας επισημαίνει εν πρώτοις ότι «μετά από πάρα πολλά χρόνια έχουμε πλεονασματικό αγροτικό ισοζύγιο […] Η Ελλάδα όχι απλώς παράγει, αλλά εξάγει. Και εξάγει περισσότερο απ ό,τι εισάγει».
Και, στο «δια ταύτα», «εμείς θέλουμε να κάνουμε διάλογο, αλλά υπάρχει μία προϋπόθεση: ανοιχτοί δρόμοι. Εγώ νομίζω ότι η σχέση που έχει οικοδομηθεί μεταξύ της ΝΔ και της αγροτικής τάξης είναι μια σχέση στενή και μια σχέση εμπιστοσύνης. Και τους ακούμε και μας ακούνε. Και παρακολουθούμε τα αιτήματά τους και προσπαθούμε να τα ικανοποιήσουμε».
Αλλά, σπεύδει να διευκρινίσει, «να ξέρουν ότι εμείς έχουμε και δημοσιονομικούς περιορισμούς, έτσι; Να ξέρουν ότι εμείς έχουμε έναν Προϋπολογισμό που τον τηρούμε – αυτά δεν είναι χρήματα που βγάζουμε από το κεφάλι μας ή από την τσέπη μας ή, όπως είπε ωραία ο πρωθυπουργός, δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα -, έχουμε και περιορισμούς».
Ερωτηθείς, ειδικώς, για το κλείσιμο των δρόμων, απαντά ότι «αυτό δεν πρέπει να το κάνουν. Εγώ δεν υποδεικνύω ποτέ σε καμία ομάδα τι πρέπει να κάνει, αλλά το να κλείσεις τον δρόμο, δηλαδή παρακώλυση συγκοινωνιών, είναι σοβαρό πράγμα, είναι πολύ κακή πρακτική, είναι κάτι που αποδυναμώνει το επιχείρημα τους, δεν το ενισχύει».
Και για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, τέλος, «τι προσπαθούμε να προστατέψουμε; Τις οικογένειες, αυτές που θέλουν, αυτές που θα επιλέξουν, να πάνε σε ένα πανεπιστήμιο στη γειτονιά τους αντί να πρέπει να πάνε να πληρώνουν νοίκια στον Ολλανδό, αεροπορικά εισιτήρια στον Κύπριο και φαγητό στη Μεγάλη Βρετανία. Αυτό κάνουμε στις οικογένειες, δεν κάνουμε τίποτε άλλο. Τίποτε άλλο δεν προστατεύουμε».
‘Αλλωστε, προσθέτει, «τα παιδιά με πτυχία από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τα αλλοδαπά έρχονται εδώ και δουλεύουν κανονικά, με πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα». Και «αυτό είναι ένας αναχρονισμός της Αριστεράς, μια ιδεολογική αγκύλωση άνευ περιεχομένου», υποστηρίζει και, κλείνοντας, διερωτάται: «Υποβαθμίζεται το δημόσιο Λύκειο, επειδή υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία;»
