Τι καταπληκτική δήλωση… «Στρατηγικός αντίπαλος είναι η ακροδεξιά και ο βαλκανικός νεοφιλελευθερισμός της Νέας Δημοκρατίας», είπε ο νέος υφυπουργός Μεταφορών Θάνος Μωραϊτης μπαίνοντας στο Προεδρικό Μέγαρο, για την ορκωμοσία.
Είχε προηγηθεί η εξομολόγηση του στον Τέρενς Κουίκ, γνωστό σοσιαλδημοκράτη, ο οποίος υποδέχθηκε τον ίδιο και τον νέο υφυπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Άγγελο Τόλκα συγχωρώντας τους πρώτα, για όσα αρνητικά είχαν πει «για την αριστερά».
Αν υπάρχει Θεός, ας συγχωρέσει και εμάς για αυτά… Το έφερε η μοίρα να γράφουμε σε δύσκολους καιρούς.
Ο κ. Μωραϊτης λοιπόν από υποστηρικτής του Άκη Τσοχατζόπουλου, από τα χρόνια της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και έπειτα Υπουργός του Γιώργου Παπανδρέου και πιο πρόσφατα υπεύθυνος του τομέα επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής, μετανόησε και είναι έτοιμος να σώσει την χώρα.
Ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του πρωθυπουργού γιατί πιστεύει βαθιά, όπως είπε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις μιας μεγάλης προοδευτικής συμμαχίας.
Ναι, ναι όπως το ακούτε, ή μάλλον το διαβάζετε, μιας μεγάλης προοδευτικής συμμαχίας, με την Κουντουρά, τον Κουίκ που έχει λάβει ρόλο εξομολογητή, τον Παπαχριστόπουλο, τον «πυρίκαυστο» Ζουράρι, τον «ηχογραφώ και τσαμπουκαλεύομαι» Παύλο Πολάκη, τον Παπαγγελόπουλο, την Παπακώστα και άλλες μορφές της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
Με αυτούς λοιπόν ο κύριος Μωραϊτης έκρινε ότι πρέπει να αντιμετωπίσει το μεγάλο προβλήμα της χώρας, αφού ξεκαθάρισε ότι θα είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές.
Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας δεν είναι άλλο από τον βαλκανικό νεοφιλελευθερισμό, βεβαίως βεβαίως…
Διότι οι ηχογραφήσεις Πολάκη, τα μηνύματα Καμμένου και η απόλυτη στήριξη του Μαξίμου στον αναπληρωτή Υπουργό Υγείας, μυρίζουν διαφωτισμό.
Τι να πει κανείς λοιπόν;
Πάντως υπάρχει μια αλήθεια, την οποία ακόμα και αυτοί που δεν εκτιμούν τον Αλέξη Τσίπρα και δεν θεωρούν νέο Όλοφ Πάλμε, τον Θάνο Μωραϊτη οφείλουν να αναγνωρίσουν.
Ο πρωθυπουργός μειώνει σταδιακά την ανεργία, αυξάνοντας τις θέσεις στα υπουργεία και δίνοντας δουλειά με τρίμηνες συμβάσεις σε άνεργους πολιτικούς.
Ε ναι, αυτό να το δεχθούμε, είναι όντως ένα πλήγμα στον νεοφιλελευθερισμό.
Ένας είναι ο εχθρός, ο βαλκανικός νεοφιλελευθερισμός
