Εχθές ήταν η Δόμνα Μιχαηλίδου, προχθές κάποια άλλη γυναίκα, λίγο πριν κάποιος άλλος άνδρας, πολιτικός ή μη. Κάθε μέρα άνθρωποι ξυπνούν και βλέπουν τον εαυτό τους «κρεμασμένο» στα μανταλάκια, για θέματα εντελώς προσωπικά και μάλιστα με εντελώς ψευδή στοιχεία. Ύβρεις να συνοδεύουν τα δημοσιεύματα που τους αφορούν και χυδαία σχόλια. Βιώνουν ένα «Μακελειό» που εξελίσσεται σε κρεατομηχανή σπίλωσης προσωπικοτήτων, απειλών και στοχοποίησης.
Στο Action 24 ήμασταν οι πρώτοι και δυστυχώς ακόμα οι μόνοι που βγήκαμε μπροστά, συλλέξαμε υπογραφές από πρόσωπα του πολιτισμού, της πολιτικής, του αθλητισμού και πολλών άλλων τομέων με κοινωνική αναφορά, ζητώντας το αυτονόητο. Δηλαδή να υπάρξει επιτέλους μια θεσμική πρωτοβουλία που να εκσυγχρονίζει το πλαίσιο που αφορά τα μέσα και το κυριότερο να επιβάλλει να έχουν ταυτότητα. Απαραίτητο για να μπορεί να προσφεύγει ο κάθε πολίτης στην δικαιοσύνη όταν θίγεται.
Συνεχίζουμε να συζητάμε επίμονα για αυτή την πρωτοβουλία που αφορά όλα τα κόμματα και όχι μόνο την κυβέρνηση γιατί γνωρίζουμε ότι μόνο έτσι μπορεί να νικηθεί αυτή η μηχανή εκτόξευσης λάσπης, ο Πρόεδρος του Action 24, Διονύσης Παναγιωτάκης αποφάσισε να σηκώσει το γάντι και να απαντήσει. Φάνηκε αμέσως μετά την απόφαση του να κινηθεί νομικά, ότι υπάρχει τρόπος να νικάς το κάθε «Μακελειό», αρκεί να μην μένεις σε συμπεράσματα που το ευνοούν, λέγοντας απλά, δεν βγαίνει άκρη…
Αν υπάρχει πλαίσιο και άκρη βγαίνει και δικαιοσύνη αποδίδεται και οι θρασύδειλοι υποχωρούν. Καιρός είναι λοιπόν να ξεφύγουμε από τις διαπιστώσεις και να διεκδικήσουμε το πέρασμα σε πράξεις.
Αυτό το αυθόρμητο κύμα αλληλεγγύης που εκδηλώθηκε εχθές στα social media από γνωστούς και άγνωστους πολίτες δείχνει τον δρόμο, ώστε να δημιουργηθεί ένα οριζόντιο, χωρίς περιχαρακώσεις κύμα που να ζητά να μπει ένα οριστικό τέλος, στην χυδαιότητα και τον σκοταδισμό.
Κάθε δημοκρατικός πολίτης και ειδικά τα πρόσωπα που έχουν δημόσιο λόγο, μπορούν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν χωρίς προστασία απέναντι σε αυτόν τον μηχανισμό μίσους, οι μηχανουργοί του όμως δείχνουν να υποχωρούν κάθε φορά που κάποιος σηκώνει το γάντι.
Ας σκεφτούμε το αποτέλεσμα, αν αυτό το κάνουν συντονισμένα πολίτες και κόμματα, αν αυτό συνοδευτεί από μια ανάλογη νομοθετική πρωτοβουλία.
Κάθε δημοσιογράφος έχει το δικαίωμα να κρίνει σκληρά τον Μητσοτάκη, τον Τσίπρα, την Δόμνα Μιχαηλίδου και όποιο άλλο πολιτικό πρόσωπο, πολιτικά όμως, για αυτά που αφορούν τον θεσμικό του ρόλο.
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σπιλώνει, να στοχοποιεί και να δολοφονεί χαρακτήρες.
Καλά τα συμπεράσματα λοιπόν, είναι καιρός όμως από τις φιλολογικές συζητήσεις να περάσουμε σε νομοθετικές πρωτοβουλίες, όσο συζητάμε η μηχανή αλέθει, όταν τα δόντια της σπάσουν θα σταματήσει.
Στην δημοκρατία οι θεσμοί έχουν αποδείξει ότι μπορούν να ξεδοντιάζουν κάθε μορφή φασισμού, αρκεί να ενεργοποιούνται…
