«Ο Έλληνας που προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να μην δέχεται πρόσφυγες στη χώρα του δεν θα πρέπει να ξεχνάει ότι ίσως έρθει μια μέρα που θα βρεθεί εκείνος στη θέση να αναζητήσει συμπόνια», με αυτή την δήλωση ο Ερντογάν προκαλεί ανοιχτά την Ελλάδα την ώρα που τουρκικές αστυνομικές δυνάμεις ρίχνουν χημικά στα ΜΑΤ που βρίσκονται στον Έβρο, ενώ αποκαλύπτεται ένα οργανωμένο δίκτυο διακίνησης μεταναστών από την Κωνσταντινούπολη στην Ελλάδα.
Ο σουλτάνος τολμά να καταγγέλλει για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων την Ε.Ε. ενώ κορυφαίοι αξιωματούχοι της κωφεύουν συνειδητά. Από το βράδυ της Πέμπτης που βρήκε την ευκαιρία εξαιτίας της αιματηρής επίθεσης στην Ιντλίμπ κατά των τουρκικών δυνάμεων από την Συριακή αεροπορία που ελέγχει η Ρωσία, ξεκινά έναν ανηλεή πόλεμο με ομήρους μετανάστες απέναντι στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας.
Στόχος του είναι η δημιουργία συνθηκών ασφυξίας. Διεκδικεί με αυτό το «παζάρι» κάτι πολύ συγκεκριμένο, να επιβληθεί από το ΝΑΤΟ ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Βορειοδυτική Συρία, έτσι επιχειρεί χωρίς να συγκρουστεί με την Ρωσία που ελέγχει τις δυνάμεις του Άσαντ, να φέρει το ΝΑΤΟ απέναντι στον Πούτιν, καθώς η Ρωσία ελέγχει τον συριακό εναέριο χώρο.
Ενώ οι προθέσεις του «σουλτάνου» είναι απολύτως σαφείς, λίγα 24ωρα μετά η Άγκελα Μέρκελ νίπτει τας χείρας της και δηλώνει ότι είναι θετική στην ικανοποίηση των ορέξεων του. Η Ελλάδα παρά τις επισκέψεις κορυφαίων Ευρωπαίων αξιωματούχων στον Έβρο και τα θετικά μηνύματα, μόνη πλέον παίρνει πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσει τον ασύμμετρο πόλεμο. Η προκλητικότητα Ερντογάν βρίσκει στήριγμα στην Γερμανία που άτονη και αμήχανη προσπαθεί να κρατήσει ίσες αποστάσεις, σε αντίθεση με την Γαλλία.
Ο Μακρόν σηκώνει κεφάλι απέναντι στη Μέρκελ, ωστόσο τα δεδομένα στην Ε.Ε. δεν έχουν αλλάξει, η Γερμανία κρατά το κλειδί του χρηματοκιβωτίου . Όσο η Μέρκελ θα είναι Πόντιος Πιλάτος της Ένωσης τόσο θα ωριμάζει ο ευρωσκεπτικισμός, τόσο θα αποθρασύνεται παράλληλα ο «σουλτάνος».
Το βέτο και το αίτημα για επιβολή κυρώσεων προς την Τουρκία είναι χρήσιμα όπλα τόσο απέναντι στην Τουρκία αλλά και στην υπονομευτική για την Ε.Ε. στάση της Γερμανίας, η σύμφωνία των βασικών δυνάμεων της αντιπολίτευσης προς αυτή την κατεύθυνση, δίνει την ευκαιρία για ένα αρραγές εθνικό μέτωπο.
Άλλη λύση δεν υπάρχει, ο σκύλος στην Άγκυρα γαυγίζει η γειτονιά στην Ευρώπη δεν ξυπνά και η Μέρκελ νίπτει τας χείρας της.
