Τσίπρας: Ο πιο παλιός πολιτικός αρχηγός κρίνεται σε νέο γήπεδο χωρίς να είναι το «νέο» πια…

24 mins read

Μια ομιλία και μια συνέντευξη τύπου που ξεπέρασε τις 3 ώρες βοηθούν αρκετά για να επικαιροποιήσει κανείς τα δεδομένα για την αξιωματική αντιπολίτευση και να κρίνει με αυτά τον Αλέξη Τσίπρα. 

Σε μια σύντομη σύνοψη αν ξεκινήσει κανείς από τα θετικά, θα δει ότι στο πολιτικό καθαρά μέρος, έχει βρει την σωστή συνταγή για να κρατά διαρκώς στα “σχοινιά” το Κίνημα Αλλαγής, παίρνει τα συνθήματα του, τα χρώματα του, αρκετούς από τους ψηφοφόρους και τα στελέχη του. Ενώ παράλληλα, βάζει και ένα εκβιαστικό δίλημμα απέναντι στο κάποτε ισχυρό ΠΑΣΟΚ μιλώντας για την ανάγκη συγκρότησης ενός προοδευτικού μετώπου, σημειώνοντας ότι αν δεν προχωρήσει αυτή η συνεργασία τότε θα ευθύνεται το ΚΙΝΑΛ για την παραμονή της ΝΔ στην εξουσία. Και όλα αυτά με δεδομένο πως κάποτε σύμφωνα τουλάχιστον με τον εκπρόσωπο τύπου του ΚΙΝΑΛ, Παύλο Χρηστίδη ο Α. Τσίπρας επέλεξε συνειδητά τον Πανό Καμμένο και δεν “χτύπησε την πόρτα τους”, όπως υποστηρίζει.

Παράλληλα με τα συνθήματα για προοδευτική διακυβέρνηση συμπιέζει απίστευτα το ΜΕΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη και δημιουργεί ξανά συνθήκες διαρροής χαλαρών ψηφοφόρων του ΚΚΕ, που δεν είναι οργανωμένοι στις γραμμές του κόμματος. Με λίγα λόγια σαν παλιό ΠΑΣΟΚ και πάντα τηρουμένων των αναλογιών, το προσπαθεί φιλότιμα. 

Είναι όμως η μίμηση του Α. Παπανδρέου, η χρήση των συνθημάτων του ΠΑΣΟΚ και τα πράσινα φόντα τόσο στην ΔΕΘ αλλά ακόμα και στην κομματική εφημερίδα “Αυγή”, ικανά να φέρουν ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση; Είναι αρκετά για να του δώσουν την κυριαρχία απέναντι στο ΚΙΝΑΛ που μένει στάσιμο και προβλέψιμο, αλλά στην συζήτηση για το αν είναι αρκετά για να δώσουν νέα προοπτική διακυβέρνησης, ξεκινάνε τα δύσκολα…

Ας εξηγήσουμε λοιπόν τα αρνητικά, ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατάφερε να πείσει ότι απέκτησε τόσο σύντομα τεχνοκρατικό προφίλ που του επιτρέπει να μεταφέρει κοστολογημένες προτάσεις. Προφανώς “έβγαλε” μεγαλύτερο λογαριασμό από αυτόν που είχε το πακέτο Μητσοτάκη στην ΔΕΘ, έλειπε όμως η κοστολόγηση. 

Για παράδειγμα όταν αναφέρθηκε στην διαγραφή ιδιωτικού χρέους, δεν εξήγησε αν εννοεί για οφειλές προς το δημόσιο που αγγίζουν τα 3.5 δισ ή για επιστρεπτέες που αγγίζουν τα 8 δις. Δεν εξήγησε πόσο θα κοστίσουν οι προσλήψεις στην Υγεία, την Παιδεία, πως θα “τελειώσει” η εισφορά αλληλεγγύης με δεδομένο ότι για μόνιμες αλλαγές σύμφωνα με τους θεσμούς που ελέγχουν και τους πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης, απαιτείται και μόνιμος-εγγυημένος δημοσιονομικός χώρος. 

Συνοπτικά και με δεδομένο ότι έχει κυβερνήσει και δεν είναι αναγνωριστική η επαφή του με το εκλογικό σώμα, άφησε σε πολλούς το περιθώριο να μιλήσουν για ένα νέο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης προσαρμοσμένο στην δική του σύγκρουση με την πραγματικότητα και τις νέες συνθήκες.

Ίσως να φταίει και κάτι ακόμα, ο Α. Τσίπρας ανήκει πλέον στην παλιά πολιτική φουρνιά, βρίσκεται στο τιμόνι του κόμματος του από το 2009, με επιτυχία μεν αλλά οι ήττες έφεραν φθορά, αν υπάρξει και επόμενη τότε το κόστος για τον ίδιο, θα είναι δύσκολο να υπολογιστεί. 

Σε κάθε περίπτωση αν το στοίχημα είναι να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τότε το κέρδισε, αν το στοίχημα είναι να κυβερνήσει ξανά τότε πρέπει να επενδύσει σε κάτι παραπάνω από τον “ήλιο” που θέλει να φέρει πάνω από την Ελλάδα, δηλαδή σε κοστολογημένες προτάσεις.

Ο Αλέξης Τσίπρας “θάμπωσε”, δεν μπορεί πια με την ορμή του “νέου” να κερδίσει, κρίνεται πλέον από τις θέσεις του και σε αυτό το γήπεδο, προς το παρόν μπορεί να κερδίσει έναν αντίπαλο το ΚΙΝΑΛ, ενώ από τον Μητσοτάκη ακόμα τον χωρίζει μεγάλη διαφορά. Οι πολίτες θα κρίνουν αν και πότε θα καλυφθεί, το σίγουρο είναι ότι δεν θα αλλάζουν τα δεδομένα με τις ιδέες συνταγές που χρησιμοποιεί από το 2015.

Facebook Comments