Αρμενική Γενοκτονία! “Αποκάλυψη Τώρα”…

83 mins read

Αρμενία: Πορεία με πυρσούς για τη γενοκτονία του 1915 με «φόντο» την αναγνώριση από τις ΗΠΑ

Του Θανάση Κ.  Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τον Πρόεδρο Μπάϊντεν των ΗΠΑ, ήλθε σαν ηχηρό ράπισμα στην Τουρκία του Ερντογάν.

Το ίδιο ράπισμα ένοιωσαν και διάφοροι σε Ευρώπη (και Ελλάδα), που διαβεβαίωναν ότι οι ΗΠΑ “δεν πρόκειται ποτέ να κόψουν τις γέφυρες με την Τουρκία”…

Κι όμως οι ΗΠΑ το “τόλμησαν”!

Κι αυτό δεν οφείλεται μόνον στην νέο Πρόεδρο Μπάϊντεν. Αντίστοιχη αναγνώριση από την Αμερικανική Γερουσία είχε γίνει από το 2019, όταν κυριαρχούσαν ακόμα εκεί οι Ρεπουμπλικανοί, αντίπαλοι του Μπάϊντεν…

Κάτι αλλάζει στις ΗΠΑ, λοιπόν. Κι όχι μόνο στις ΗΠΑ…

Ίσως αυτό αποδειχθεί ιστορική καμπή, όχι μόνο για τις τουρκοαμερικανικές σχέσεις, αλλά και για τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή μας. Πράγμα που άφορα άμεσα την Ελλάδα, περισσότερο απ’ όσο υποψιάζονται σήμερα οι (περισσότεροι) Έλληνες…

–Υπάρχει λοιπόν η νομική διάσταση: τι θεωρείται Γενοκτονία και πώς στοιχειοθετείται στην περίπτωση των Αρμενίων – αλλά και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας…

–Όμως υπάρχει – κυρίως – η γεωπολιτική διάσταση. Διότι η σημασία της Τουρκίας για τη Δύση, ήδη αναθεωρείται, όπως φαίνεται.

Ας τα δούμε, ένα-ένα:

* Πρώτον. ο όρος Γενοκτονία εισήχθη για πρώτη φορά στη διεθνή βιβλιογραφία το 1944 από το μνημειώδες έργο του Raphael Lemkin Axis Rule in Occupied Europe, αναφερόμενο στα εγκλήματα των Ναζί – σε βάρος των Εβραίων της Ευρώπης κυρίως, αλλά και άλλων μειονοτήτων (Αθιγγάνων κλπ.)

Στο βιβλίο του Lemkin γίνεται ευθεία αναφορά στις προηγούμενες Γενοκτονίες κατά των Αρμενίων και των Ασσυρίων από τους Οθωμανούς στις αρχές του 20ου Αιώνα.

Η έννοια της Γενοκτονίας εισήχθη στο Διεθνές Δίκαιο το 1948 από τα Ηνωμένα Έθνη. Ενώ αργότερα (1994) δημιουργήθηκε η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (IAGS – International Association of Genocide Scholars), που διαθέτει κύρος να θεμελιώνει πότε πληρούνται οι προϋποθέσεις για να θεωρηθεί ένα μαζικών διαστάσεων έγκλημα ως Γενοκτονία…

* Η ίδια η Τουρκία ισχυρίζεται ότι στα τέλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ΔΕΝ υπήρξε Γενοκτονία κατά των Αρμενίων! Υπήρξε, λέει, βίαιη μετακίνηση πληθυσμών. Τα ίδια ισχυρίζεται και για τον ξεριζωμό του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. (Τα “επιχειρήματα” αυτά επαναλαμβάνουν και μερικοί δικοί μας για τους Μικρασιάτες Έλληνες!)

Τι ισχύει απ’ όλα αυτά; Πράγματι, η Γενοκτονία είναι διαφορετικό πράγμα από την Εθνοκάθαρση. Γενοκτονία είναι όταν επιδιώκεις να εξοντώσεις ένα πληθυσμό. Εθνοκάθαρση είναι όταν τον διώχνεις, αλλά του δίνεις διέξοδο διαφυγής, να πάει αλλού.

Ακόμα, Γενοκτονία δεν είναι όταν υπάρχουν πολλά θύματα σε βάρος αμάχων κατά τη διάρκεια και εξ αιτίας πολεμικών συγκρούσεων. Αυτό θεωρείται βέβαια, “έγκλημα Πολέμου”, αλλά όχι, αναγκαστικά,  “Γενοκτονία”.

Όπως δεν θεωρείται “Γενοκτονία”, αν τα μαζικά εγκλήματα κατά αμάχων, ήταν “στιγμιαία”, λόγω απώλειας ελέγχου (από “ατάκτους”) στη διάρκεια ταραχών, όχι από άνωθεν συστηματική πολιτική εξόντωσής τους.

Στην περίπτωση των Αρμενίων, έχει αποδειχθεί πλέον κι έχει γίνει πλήρως αποδεκτό από το IAGS, ότι επρόκειτο για εκστρατεία συστηματικής εξόντωσής τους που διατάχθηκε και καθοδηγήθηκε από την “κορυφή” του Οθωμανικού κράτος. Δεν τους διώξανε – τους εξοντώσανε! Δεν συνδεόταν με ταραχές ή με Πόλεμο! Και διήρκησε χρόνια, δεν ήταν “στιγμιαίο περιστατικό”. Ο αριθμός των θυμάτων της Αρμενικής Γενοκτονίας φτάνει τις 800 χιλιάδες (κατά τις Τουρκικές αρχές) μέχρι 1,5 εκατομμύριο, κατά Αρμενικές πηγές.

Στην περίπτωση του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, τα πράγματα είναι πιο μπερδεμένα, αλλά εξ ίσου τραγικά. Ένα μέρος του Μικρασιατικού Ελληνισμού εκδιώχθηκε μετά την ήττα του Ελληνικού στρατού το 1922. Άρα, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως “εθνοκάθαρση”, αλλά όχι “Γενοκτονία”. Λίγο αργότερα, άλλωστε υπήρξε και επίσημη “ανταλλαγή πληθυσμών”…

Όμως, ένα άλλο τμήμα του Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ο Ποντιακός Ελληνισμός, υπέστη Γενοκτονία με την πλήρη έννοια. Γενοκτονία, που ήταν άσχετη με Πολεμικές συγκρούσεις! Ξεκίνησε το 1915-16, πολύ πριν τη Μικρασιατική εκστρατεία (και εξελίχθηκε σε τρείς διαδοχικές φάσεις). Όχι απλώς από τούρκους “ατάκτους” (Τσέτες κλπ,). Αλλά από δυνάμεις του επίσημου Οθωμανικού κράτους.

Με μακροχρόνιες πορείες φυσικής εξόντωσης ολόκληρων πληθυσμών, κατά τη διάρκεια των οποίων επέζησαν ελάχιστοι. Οι περισσότεροι πέθαναν από σκοπούμενη εξάντληση ή εκτελέστηκαν επί τόπου, αφού υποχρεώθηκαν να σκάψουν τους τάφους τους πριν, για να μη διασωθούν στοιχεία! Κι αυτές οι πορείες έγιναν σε βάρος αμάχων. Γέρων, γυναικών και παιδιών…

Εδώ οι Ενώσεις των Ποντίων δίνουν αναλυτικά στοιχεία για 353 χιλιάδες καταγεγραμμένους νεκρούς τουλάχιστον! Δίνουν τους πιο μετριοπαθείς αριθμούς πραγματικών προσώπων που εξοντώθηκαν, με τα ονόματά τους. Ο αριθμός των Ελλήνων Ποντίων που “λείπουν” – που δεν σώθηκαν ή δεν διέφυγαν – είναι πολύ μεγαλύτερος. 353 χιλιάδες είναι οι βεβαιωμένοι νεκροί που εξοντώθηκαν συστηματικά, από το Οθωμανικό κράτος, χωρίς δυνατότητα διαφυγής. Και όχι “στιγμιαία”, αλλά μέσα σε μια τριετία, στη διάρκειά της οποίας δεν υπήρχε ακόμα Πόλεμος με την Ελλάδα (1916-19).

Ο διεθνής Οργανισμός IAGS, έχει πλήρως αποδεχθεί αυτά τα ευρήματα. Κι έχει συμφωνήσει ότι οι Έλληνες του Πόντου υπέστησαν κανονική Γενοκτονία. Κάποιοι Έλληνες ακόμα δεν το έχουν αντιληφθεί…

* Πάμε τώρα στη γεωπολιτική διάσταση. Πόσο σημαντική είναι άραγε, η Τουρκία σήμερα για τη Δύση;

  Όπως εύστοχα παρατηρεί πρόσφατη αρθρογραφία στην Ισραηλινή εφημερίδα Jerusalem Post, η Τουρκία ισχυρίζεται σήμερα κάτι περίεργο: Ότι η Δύση έχει ανάγκη την Τουρκία, πολύ περισσότερο απ’ όσο η Τουρκία έχει γεωπολιτικά ανάγκη τη Δύση! Κι αυτό είναι το σφάλμα του Ερντογάν.

Αν η Τουρκία συνειδητοποιούσε ότι δεν θα μπορούσε να επιβιώσει γεωπολιτικά αποξενωμένη από τη Δύση, θα ήταν αναγκασμένη να παραδεχθεί τελικά την “ιστορική ενοχή” της και να ζητήσει συγγνώμη (αυτό της ζητείται, εξ άλλου).

Όμως, η Τουρκία επιμένει ότι η ίδια μπορεί μια χαρά να επιβιώσει “εκτός” της Δύσης. Και γι’ αυτό η Δύση δεν μπορεί να την πιέζει. Για την ακρίβεια αυτό ακριβώς ισχυρίζεται μεγάλο μέρος της σημερινής Τουρκικής ελιτ – οι λεγόμενοι “ευρωασιατικοί” – συσπειρωμένοι γύρω από τον Ερντογάν.

Εκεί ακριβώς την πάτησαν…

–Η Τουρκία ήταν απαραίτητη για τη Δύση ως “κράτος πρώτης γραμμής” έναντι της Σοβιετικής Ένωσης, στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Όμως η ΕΣΣΔ έχει καταρρεύσει και ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε ήδη από το 1989-91…

–Ύστερα η Τουρκία θεωρούσε τον εαυτό της “απαραίτητο” για τη Δύση μετά την “Επανάσταση των μουλάδων” στο Ιράν (1979), και λόγω του καθεστώτος Σαντάμ Χουσεϊν στο Ιράκ που έγινε αποσταθεροποιητικός παράγοντας μετά το 1990. Όμως το Ιράκ συνετρίβη στο Κουβέϊτ το 1991, το καθεστώς Σαντάμ Χουσείν ανατράπηκε από την αμερικανική εισβολή του 2002 και η Τουρκία αρνήθηκε τότε να βοηθήσει του “συμμάχους” της. Οπότε έχασε αρκετούς πόντους ως “αξιόπιστος” σύμμαχος στα μάτια τους.

–Ύστερα ο Σιιτικός φονταμενταλισμός του Ιρανικού καθεστώτος παρέμενε ως κίνδυνος για τη Δύση (και το Ισραήλ στην περιοχή), αλλά η Τουρκία έδειξε μεγαλύτερη διάθεση να συνεργαστεί με το Ιράν, παρά να συμμαχήσει με τους δυτικούς εναντίον του. Άρχισε σιγά-σιγά να μην θεωρείται ούτε καν “σύμμαχος” για τη Δύση…

–Ύστερα ξέσπασε η “Αραβική άνοιξη” (2011), την οποία στήριξε εξ αρχής το καθεστώς Ερντογάν. Η Δύση νόμισε στην αρχή ότι επρόκειτο για… “δημοκρατική επανάσταση” των Αραβικών λαών κατά των αυταρχικών καθεστώτων τους! Αποδείχθηκε ότι ήταν κινήματα ισλαμιστικού φονταμενταλισμού – Σουνιτικού αυτή τη φορά και πολύ πιο επικίνδυνου. Γιατί εξήγαν τον φονταμενταλισμό τους, οδηγώντας σε έξαρση του τζιχαντισμού (ΙΣΙΣ) – και στη Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη!    

–Το καθεστώς Ερντογάν στήριξε απόλυτα τους ισλαμιστές του ΙΣΙΣ και της τζιχάντ! Και έγινε εχθρός όλων των κοσμικών αραβικών καθεστώτων της περιοχής! –Κι ύστερα άρχισε να εξάγει μαζικά “εργαλειοποιημένους” λαθρομετανάστες στην Ευρώπη (μέσω Ελλάδας, κυρίως). Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες έζησαν στο εσωτερικό τους το πρώτο κύμα του ισλαμιστικού τρόμου. Και αντέδρασαν νομίζοντας ότι μπορούν να …”εξαγοράσουν” τη συνεργασία του Ερντογάν, πληρώνοντάς τον για να σταματήσει τις ροές. Έπεσαν έξω!

Κι έτσι η Τουρκία του Ερντογάν άρχισε να γίνεται επίφοβη και για την Ευρώπη,

–Τέλος ο Ερντογάν για να εκβιάσει περαιτέρω τη Δύση, προσέγγισε στρατηγικά τη Ρωσία, από την οποία άρχισε να εξοπλίζεται πλέον (S-400). Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει την εμπιστοσύνη και των Αμερικανών, οι οποίοι τον απέκοψαν τελικά από το πρόγραμμα του νέου μαχητικού F-35,

–Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι η Τουρκία άνοιξε μια σειρά από μέτωπα στον περίγυρό της (κυρίως στη Συρία, αλλά και στο Ιράκ και στη Λιβύη, τώρα πια και στον Καύκασο), με τα οποία ήλθε σε σύγκρουση σχεδόν με όλους, αλλά την εμβολιάζει με μια στρατηγική “αδυναμία”: η παρουσία της εκεί προϋποθέτει την διατήρηση των ισορροπιών της με τη Ρωσία.

Έτσι δεν μπορεί πλέον εύκολα η Τουρκία του Ερντογάν να “πουλήσει” τους Ρώσους για να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τη Δύση. Γιατί η Ρωσία μπορεί να της κάνει πολύ μεγαλύτερη “ζημιά” – και στην Συρία και στη Λιβύη (και στον Καύκασο) απ’ ό,τι βοήθεια μπορεί να της προσφέρει η Δύση στα “θέατρα” αυτά.

* Πρώτον συμπέρασμα, λοιπόν: Η Τουρκία έκανε όλα αυτά τα χρόνια το παν για να πείσει όλους τους δυτικούς ότι ΔΕΝ είναι ούτε “αξιόπιστος” σύμμαχος, ούτε καν “σύμμαχος” για τη Δύση!

* Δεύτερο συμπέρασμα: Αυτό δεν αντιστρέφεται εύκολα – όχι χωρίς δραματική καθεστωτική αλλαγή, μέσα στην Τουρκία. Κάτι που θα μπορούσε ωστόσο, να έχει σεισμικές συνέπειες για τη συνοχή της…

* Τρίτον, η Ρωσία μπορεί να κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά στην Τουρκία σήμερα, αν η Τουρκία αποφασίσει να στραφεί εναντίον της. Ο εναγκαλισμός Ερντογάν-Πούτιν είναι θανάσιμος για τον Ερντογάν. Και δεν αντιστρέφεται εύκολα!

* Τέταρτον, η Τουρκία έχει δημιουργήσει μια σειρά από “ορκισμένους εχθρούς” δίπλα της, που αποτελούν – ταυτόχρονα – πολύτιμη “εναλλακτική λύση” για τη Δύση.

Αν η Δύση στραφεί εναντίον της Τουρκίας σήμερα θα κερδίσει γεωπολιτικά συμμάχους! Πολύ σημαντικότερους από την Τουρκία, που ουσιαστικά την έχει ήδη χάσει:

–Η Αίγυπτος που φοβάται τους ισλαμιστές, τους οποίους υποστηρίζει η Τουρκία.

–Το Ισραήλ, τα Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία και η Ιορδανία που φοβούνται και τους ισλαμιστές στο εσωτερικό τους (τους οποίους υποστηρίζει η Τουρκία) και το πυρηνικό Ιράν δίπλα τους (με το οποίο συμμαχεί και η Τουρκία του Ερντογάν και ο Πούτιν).

–Η Γαλλία που φοβάται τον τζιχαντισμό μέσα στην ενδοχώρα της (τον οποίο υποστηρίζει ο Ερντογάν), αλλά έχει και τη μεγάλη ευκαιρία να γίνει ξανά ηγεμονική δύναμη στη Μεσόγειο (φτάνει να εκτοπίσει την Τουρκία από το Λιβύη).

Όλοι αυτοί είναι δυνητικοί σύμμαχοι της Δύσης (η Γαλλία είναι αναπόσπαστο τμήμα της Δύσης) και περιμένουν να παραμεριστεί το “καμένο χαρτί” του Ερντογάν για να αποκτήσει νέα σταθερή υπόσταση η δυτική επιρροή στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Όπου ήδη προσπαθεί να διεισδύσει η Κίνα και η Ρωσία.

Ένας λόγος παραπάνω, λοιπόν, για να βιαστούν οι δυτικοί…

* Η αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας από τις ΗΠΑ έρχεται αυτή ακριβώς τη στιγμή. Όταν οι Αμερικανοί δεν διστάζουν να διαμηνύσουν στην Τουρκία ότι δεν την έχουν ανάγκη. Ότι ίσως μπορούν και καλύτερα χωρίς αυτήν.

Τη Γενοκτονία των Αρμενίων δεν την “ανακάλυψαν” τώρα στις ΗΠΑ! Τώρα την αναγνωρίζουν ρητά και απερίφραστα, γιατί τώρα σηματοδοτεί μια κοσμογονική αλλαγή γεωπολιτικών ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή.

Κι εμείς εδώ – που έχουμε ήδη αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων από το 1996 – ασχολούμαστε με το πώς… δεν θα “κακοκαρδίσουμε” τη Γερμανία και τη Βρετανία (που…τσακώνονται μεταξύ τους για το εμβόλιο της AstraΖeneka)…

Και πώς δεν θα μας “κακοχαρακτηρίσει” (blamegame) η Γερμανία (που δεν μπορεί ούτε τους εμβολιασμούς στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα να ρεγουλάρει) και γενικότερα η ευρω-γραφειοκρατία (που δεν μπορεί ούτε… καρέκλα να βρει να καθίσει (sofagate), όταν οι ηγέτες της συναντώνται με τον Ερντογάν!)

Άσε που όλη αυτή η γεωπολιτική αναδιάρθρωση γίνεται με αφορμή τα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου – κι εμείς ανακαλύψαμε εσχάτως ότι είμαστε… “οικολόγοι” και δεν μας ενδιαφέρουν οι υδρογονάνθρακες – που ενδιαφέρουν, ωστόσο, ΟΛΟΥΣ τους άλλους!!!

–Δεν είναι που δεν κατανοούμε τη νομική διάσταση της Γενοκτονίας (γι’ αυτό και κάποιοι δικοί μας δίνουν “συγχωροχάρτι” στα εγκλήματα των Οθωμανών).

–Δεν είναι ότι δεν κατανοούμε ούτε την ιστορική διάσταση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και τον Ελλήνων της Μικράς Ασίας (γι’ αυτό και δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε ούτε πολλοστημόριο απ’ ό,τι πέτυχε η Αρμενική Διασπορά σε όλο τον κόσμο την τελευταία τριακονταετία).

–Αλλά δεν κατανοούμε ούτε την γεωπολιτική διάσταση των αλλαγών που κυοφορούνται στην περιοχή μας.

Που εμάς αφορούν πρωτίστως, αλλά εμείς φαινόμαστε μακριά – πολύ μακριά – “νυχτωμένοι”…

Ξυπνήστε!

Facebook Comments