Στις 25 Ιουνίου 1978, η Αργεντινή κερδίζει την Ολλανδία και κατακτά για πρώτη φορά το Μουντιάλ. Η «αλμπισελέστε» κέρδισε τους «οράνιε» με 3-1 στην παράταση, στην πιο πολυσυζητημένη διοργάνωση στην ιστορία.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1978 είναι γνωστό ως «το Μουντιάλ της ντροπής». Διοργανώθηκε στην Αργεντινή της χούντας των διώξεων, των βασανιστηρίων, των αγνοουμένων και των εκτελέσεων του Χόρχε Βιδέλα, μετά από συνεχείς προσπάθειες για ωραιοποίηση του καθεστώτος εκτός συνόρων.
Η ανάθεση στην Αργεντινή από την FIFA είχε γίνει μερικά χρόνια νωρίτερα, το 1966, όταν ήταν υποψήφια μαζί με το Μεξικό (επειδή το Μεξικό ανέλαβε τη διοργάνωση του 1970, αυτή του 1978 δόθηκε απευθείας στους Αργεντίνους).
Δύο χρόνια πριν από το αιματοβαμμένο Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Βιδέλα επέβαλε με στρατιωτικό πραξικόπημα την εξουσία του με την στήριξη της CIA και του Υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α., Χένρι Κίσινγκερ.
Η Πορεία της Εθνικής Αναδιοργάνωσης («Proceso de Reorganización Nacional»), όπως ονομάστηκε η χούντα από τους στρατιωτικούς, ξεκίνησε άμεσα το «έργο» της με συλλήψεις, βασανισμούς, δολοφονίες και εξαφανίσεις εκατοντάδων ανθρώπων.
Αν και ξέσπασαν αντιδράσεις από αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, η διοργάνωση ήταν πλέον γεγονός. Λίγο πριν την έναρξη του Μουντιάλ, η χούντα προχώρησε σε σκληρή καταστολή των αντιστασιακών. Από την εθνική ομάδα της Αργεντινής μόνο ο αρχηγός της ομάδας Χόρχε Καρασκόσα αρνήθηκε να παίξει στο Μουντιάλ της χώρας του, λέγοντας ότι «δεν μπορεί να ασχολείται με το ποδόσφαιρο την ώρα που η χώρα του ματώνει».
Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ελάχιστοι εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους. Οι παίκτες της Ολλανδίας είχαν πει πως αν κέρδιζαν δε θα ήθελαν να τους απονείμει το κύπελλο ο Βιδέλα, ενώ η ομάδα της Σουηδίας κατέβηκε σε πορεία των «Μητέρων της Πλατείας των Μαΐων»*, μιλώντας στη συνέχεια σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ για όσα έζησε στην Αργεντινή.
Στον τελικό, η διοργανώτρια αντιμετώπισε την Ολλανδία. Η Αργεντινή σκόραρε πρώτη στο 37’ και κράτησε το σκορ σχεδόν έως το τέλος τους αγώνα. Ωστόσο, οι Ολλανδοί κατάφεραν να στείλουν το ματς στην παράταση, χάρη στο γκολ του Νανίνγκα εννιά λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα. Τελικά, η «αλμπισελέστε» ήταν η παγκόσμια πρωταθλήτρια, με 3-1.
Η απονομή του Κυπέλλου έγινε από τον Βιδέλα μαζί με άλλους εκπροσώπους του καθεστώτος, χωρίς την παρουσία της ολλανδικής ομάδας, που προτίμησε να μην παραστεί για να πάρει τα αργυρά μετάλλιά της.
Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω, στην ESMA, χιλιάδες αντικαθεστωτικοί βασανίζονταν και εκτελούνταν. Ειδικά εκείνη την ημέρα, οι πολιτικοί κρατούμενοι εξαναγκάστηκαν να πανηγυρίσουν για το Κύπελλο, για να μην πεθάνουν…
*κίνημα που γεννήθηκε από την προσπάθεια που έκαναν Αργεντινές μητέρες για να βρουν τα παιδιά τους που «εξαφανίστηκαν» στην Αργεντινή από το 1976 έως το 1983, περίοδο κατά την οποία το στρατιωτικό καθεστώς απήγαγε, βασάνισε και σκότωσε χιλιάδες πολιτικούς αντιπάλους, κλέβοντας παιδιά που είχαν γονείς κρατουμένους και εξαφανίζοντας κάθε ίχνος των θυμάτων.
