Τελευταία όλο και περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης χρησιμοποιούν α΄πληθυντικό για να μιλήσουν για την κόπωση που επικρατεί στην κοινωνία μετά από ένα χρόνο αντιμετώπισης της πανδημίας. Αυτό το «κουραστήκαμε» που ακούγεται από κυβερνητικά χείλη μαζί με τις «βαλβίδες αποσυμπίεσης» που επίσης έχουν εισέλθει στην ρητορική των βουλευτών της ΝΔ, εμπεριέχουν και κινδύνους πέρα από λογικά σημεία.
Μπήκαμε σε λοκντάουν στις 7 Νοεμβρίου με 2.448 κρούσματα και 196 διασωληνωμένους, συζητάμε για άνοιγμα από εχθές με 3.465 κρούσματα και 630 διασωληνωμένους, δηλαδή πάνω σε δύο αρνητικά, μαύρα ρεκόρ. Το προηγούμενο στις διασωληνώσεις συμπολιτών μας που δίνουν την πιο σκληρή μάχη με τον ιό ήταν στις 3/12/20 με 622 διασωληνωμένους.
Με αυτά τα δεδομένα κάποιος πρέπει να εξηγήσει λογικά στους πολίτες πως κλείνουμε με λιγότερα κρούσματα και διασωληνώσεις και «ανοίγουμε» με πολύ περισσότερα και υπερσυμπιεσμένα νοσοκομεία.
Κάποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και τις εξηγήσεις για την άρση των μέτρων που αποδείχθηκε ότι μόνο έξυπνα δεν ήταν, αυτά σαφώς και πρέπει να αρθούν όχι όμως χωρίς αποσαφήνιση. Αν προχωρήσουμε έτσι κινδυνεύουμε να φανούν ως άχρηστα όλα τα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας.
Αυτή η επικίνδυνη συζήτηση έχει ανοίξει ήδη στους πολίτες και είναι λογικό, θα έχει όμως τεράστιες συνέπειες. Στα τελευταία μίλια πριν από τον τερματισμό της πανδημίας το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι κουρασμένους πολιτικούς. Αν αυτοί βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση, τι μπορούν να πουν οι απλοί πολίτες που δεν ξέρουν πως θα είναι ο επόμενος μήνας τους και πόσο μάλλον οι γιατροί και οι νοσηλευτές.
Σοβαρευτείτε και αφήστε τα «κουραστήκαμε», βρισκόμαστε λίγο πριν το τέλος της πανδημίας αλλά όπως έχει αποδειχθεί οι ανατροπές λίγο πριν τον τερματισμό μπορούν πολύ εύκολα να είναι και καταστροφικές…
