Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης ρητά να έχει κλείσει όλα τα σενάρια για εκλογές ακόμα και για ανασχηματισμό το Φθινόπωρο, ωστόσο η συζήτηση για κάλπες ανοίγει συχνά. Μάλιστα παρά την δημοσκοπική διαφορά που καταγράφεται διψήφια σε όλες τις τελευταίες μετρήσεις, ο Αλέξης Τσίπρας πλέον έχει αρχίσει να ζητά διαρκώς, να “φύγει” αυτή η κυβέρνηση.
Επειδή στην δημοκρατία δεν υπάρχει άλλος τρόπος, προφανώς ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητά εκλογές εκ του ασφαλούς, γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει σχεδιασμός για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες από το Μαξίμου. Άλλωστε ο ίδιος έλεγε πριν από λίγο καιρό, ότι η πανδημία δεν επιτρέπει την εξέλιξη ενός τέτοιου σεναρίου.
Σε κάθε περίπτωση όμως κάποια στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ικανοποιήσει αυτό του το αίτημα, έτσι και αλλιώς, όταν η πανδημία θα έχει τεθεί υπό έλεγχο και θα έχουν μπει σε μια τροχιά και οι πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης. Όποτε όμως και αν αυτές οι εκλογές γίνουν, μετά από αυτή την κρίσιμη περίοδο, με παλινωδίες και λάθη, πρόωρα ανοίγματα και διαρκείς αναθεωρήσεις σχεδίων σε ότι αφορά την πανδημία, η κυβέρνηση δείχνει να πατά γερά στα πόδια της, με δεδομένη την ανυπαρξία εναλλακτικής λύσης, που βγαίνει ως συμπέρασμα από τις δημοσκοπήσεις.
Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ απλά οι πολίτες θέλουν να τελειώσει η πανδημία, να έχουν χαμηλότερους φόρους, θέσεις εργασίας, ασφάλεια (εδώ η κυβέρνηση πονά), να δουν επενδύσεις, λειτουργικό δημόσιο και ένα επιτέλους φιλικό και προσβάσιμο κρατικό μηχανισμό. Η περίπτωση του ΕΦΚΑ που μόνο με θαύμα μπορεί να καταφέρει πολίτης, να βρει άκρη σε καθημερινά του αιτήματα τα λέει όλα.
Με λίγα λόγια δεν συγκρούονται τα παλιά στρατόπεδα δεξιάς και αριστεράς, είναι σαφές ότι έχουν αλλάξει οι διαχωριστικές γραμμές και οι λόγοι που οδηγούν τους πολίτες στην στήριξη των κομμάτων. Απόδειξη ότι όσο ανεβάζει τους τόνους η αξιωματική αντιπολίτευση με αντιδεξιά ρητορική που θυμίζει την δεκαετία του 80, χωρίς επεξεργασμένες προτάσεις, δεν καταφέρνει να τσιμπά τίποτα δημοσκοπικά, αντίθετα βρίσκεται στάσιμη και βλέπει την διαφορά να μεγαλώνει, εδώ και δύο χρόνια.
Αντίστοιχα όμως, το ίδιο ισχύει και για τους ψηφοφόρους της ΝΔ, έχουν χορτάσει από αντι-ΣΥΡΙΖΑ συνθήματα, από πόλωση και ατάκες, πλέον περιμένουν συγκεκριμένες λύσεις σε βασικά ζητήματα και αυτό φαίνεται από τις επιλογές τους σε πρόσωπα. Αξιολογούν θετικά τον Πιερρακάκη για παράδειγμα και όχι ένα από τα κλασικά πρόσωπα που εξέφραζαν την κλασική αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορική.
Αλλάζουν οι ανάγκες, αλλάζει η εποχή, οι νέοι άνθρωποι που προσέρχονται στις κάλπες δεν ψηφίζουν με βάση εμφυλιοπολεμικούς διαχωρισμούς και έτσι καιρός είναι να ξεβολεύονται από αυτά που γνωρίζουν και οι πολιτικοί, των δύο πλευρών. Αν άλλωστε η μάχη κερδιζόταν με βάση το συναίσθημα, το ΚΙΝΑΛ που θυμίζει διαρκώς το παρελθόν του ως ΠΑΣΟΚ, θα έπρεπε ήδη να βρίσκεται πολύ υψηλά δημοσκοπικά με διψήφιο ποσοστό, κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει.
Κάποτε το κέντρο ήταν ένα plus για να κερδίσει ένας από τους δύο μεγάλους διεκδικητές την μάχη για την διακυβέρνηση, πλέον το κέντρο καθορίζει τις εξελίξεις και η δεξιά με την αριστερά αποτελούν το plus.
Σκληρό συμπέρασμα για τους πολιτικούς παλαιάς κοπής, αλλά όλα λύνονται, όσοι επιμένουν σε παλιές συνταγές, θα βγουν σταδιακά εκτός προσκηνίου, όπως οι σεφ με παλιές συνταγές.
