Μετά την ψήφο εμπιστοσύνης, μετά την Συμφωνία των Πρεσπών, μετά την Συνταγματική αναθεώρηση, θα συζητάμε για τον ανασχηματισμό και τα αποτελέσματα του.
Όποια και αν είναι αυτά, όποιες και αν είναι οι επιδόσεις των προσώπων που θα προστεθούν στο κυβερνητικό σχήμα, ένα faceliftσε μοντέλο που έχει παλιώσει, με κινητήρα που αγκομαχά στην μεγάλη ανηφόρα των εκλογών και καίει και πολλά καύσιμα δεν αρκεί.
Όλοι δεν μπορούν να είναι ικανοποιημένοι , ή το Μαξίμου θα χαρεί για το κεντροαριστερό makeupμε την προσθήκη στελεχών του χώρου ή οι οργανώσεις του κόμματος που ζητούν και άλλα νέα πρόσωπα από το εσωτερικό του στην κυβέρνηση.
Το γεγονός ότι κυβέρνηση και κόμμα κοιτούν σε εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις δείχνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορεί για πάντα να ελέγχει απόλυτα το κόμμα, δείχνει επίσης ότι το να βγάζει στελέχη που τον ενοχλούν όπως ο Σκουρλέτης από τα υπουργεία και να τα πηγαίνει στο κόμμα για να «παίζουν» με την λογική ότι δεν επηρεάζουν τις εξελίξεις οδηγεί σε μετωπική σύγκρουση. Θα φανεί όταν οι οργανώσεις που δεν ελέγχονται από κεντροαριστερές περσόνες και είναι στην γραμμή των «53» του Τσακαλώτου, που συμφωνούν με τις απόψεις Φίλη και Σκουρλέτη θα πετσοκόβουν υποψηφιότητες που προτείνει το Μαξίμου ή θα τις μαυρίζουν στα ψηφοδέλτια, επιλέγοντας κομματικούς.
Το φαινόμενο των βουλευτών που διαφοροποιούνται πλέον σε κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης από την Συνταγματική αναθεώρηση, την ύπαρξη μη κρατικών πανεπιστημίων μέχρι το εμπάργο στο ΣΚΑΪ και τις επιλογές στην αυτοδιοίκηση αυξάνεται κάθε μέρα που περνά, διότι καταλαβαίνουν ότι πλέον οι καρέκλες λιγοστεύουν, στην αντιπολίτευση είναι λιγότερες. Έτσι πλέον σημασία δεν θα έχει η «γραμμή» του Μαξίμου, αλλά η «γραμμή» των ψηφοφόρων και ειδικά των βουλευτών της επαρχίας. Πολύ πιο σύντομα από τα φαινόμενα αποσάρθρωσης στο κόμμα, ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει να αντιμετωπίσει τα προσωπικά σχέδια διάσωσης των στελεχών της κυβέρνησης, που τώρα βαφτίζει πολυφωνία. Δεν μπορεί πια να διαγράφει, δεν μπορεί πια να επιβάλλει κατευθύνσεις, βαφτίζει έτσι τις ανταρσίες, πολυφωνία.
Χαρακτηριστικό είναι ότι πανίσχυρος κατά πολλούς Αλέξης Τσίπρας δεν τόλμησε να ψελίσσει κουβέντα μπροστά στην «πανίσχυρη» Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου που ένα πρωί, χωρίς να προειδοποιήσει κανέναν έσπασε το εμπάργκο στο ΣΚΑΪ.
Όταν λοιπόν ένα μοντέλο παλιώνει, πρέπει να βγει εξελιγμένη επόμενη γενιά. Ο χρόνος δεν αρκεί για να το διαμορφώσει ο Αλέξης Τσίπρας, τώρα προλαβαίνει ένα facelift. Ας είμαστε ειλικρινείς κανένα μεγαθήριο, από την Ferrari μέχρι την Lamborghiniδεν επενδύει σε facelift, αυτά είναι για τους μικρούς παίχτες.
Σύντομα το κυβερνητικό σχήμα θα μοιάζει με Autobianchi, όσα αυτοκόλλητα της Ferrariκαι να βάλει κανείς πάνω, όσες εξατμίσεις και όσες αεροτομές, παραμένει Autobianchi, ζορίζεται στις ανηφόρες, τα φτύνει στις ευθείες που χρειάζεται υψηλές στροφές για πολύ μεγάλο χρόνο.
Κυβέρνηση Autobianchi με σήμα της Ferrari
