Στις 19 Νοεμβρίου 1999, επισκέπτεται την Αθήνα ο τότε Πρόεδρος των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον. Μαζί του ήταν η σύζυγός του, Χίλαρι, η κόρη τους, Τσέλσι και η Υπουργός Εξωτερικών, Μαντλίν Ολμπράιτ.
Επί της θερμής υποδοχής, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Παπανδρέου και περίπου 150 άτομα (εργαζόμενοι στην πρεσβεία, Ελληνοαμερικανοί και γονείς και μαθητές του Κολλεγίου), με ελληνικές και αμερικανικές σημαίες. Όλοι τους φωνάζουν «Κλίντον Κλίντον».
Εξίσου «θερμή» είναι και η υποδοχή της άλλης πλευράς. Ο Κλίντον είναι ανεπιθύμητος εξαιτίας της ανάμειξης των Η.Π.Α. στην Γιουγκοσλαβία, καθώς έχουν περάσει μόνο 8 μήνες από τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας και του Μαυροβούνιου.
Από τις πρώτες πρωινές ώρες, τεράστια πανό με τις φράσεις «Κλίντον φονιά» και «Clinton go home» εμφανίζονται στον Υμηττό και Λυκαβηττό.
Η Αθήνα μοιάζει με πόλη-φάντασμα. Ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχει επιβάλει σκληρά μέτρα απαγόρευσης των συγκεντρώσεων για «λόγους ασφαλείας». Παρά τις απαγορεύσεις, δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι αψηφούν την αστυνομοκρατία και συγκεντρώνονται στο κέντρο της πρωτεύουσας για να εκφράσουν ανοιχτά την αντίθεσή τους στην επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου.
Τα επεισόδια δεν αργούν να ξεκινήσουν. Ταραξίες παρεισφρύουν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των αριστερών πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων, που διαδήλωναν κατά του προέδρου των Η.Π.Α., και, καθώς οι αμερικανικές λιμουζίνες διασχίζουν τους αποκλεισμένους και ερημωμένους δρόμους του κέντρου, παραδίδουν την Αθήνα στις φλόγες.
Απολογισμός: δεκάδες τραυματίες, δεκάδες συλλήψεις….
Το δείπνο στο Προεδρικό Μέγαρο και οι δηλώσεις για τα ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό και τη δικτατορία
Η επίσημη υποδοχή του Αμερικανού Προέδρου γίνεται στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου ο Έλληνας ομόλογός του, Κωστής Στεφανόπουλος, αναφέρεται στο Κυπριακό και στα ελληνοτουρκικά, επισημαίνοντας την αδιαλλαξία που δείχνουν οι Τούρκοι και στις δύο περιπτώσεις. Η επιλογή του να «θυμίσει» ότι η Ελλάδα κινείται με βάση το διεθνές δίκαιο σε αντίθεση με την Τουρκία, «σχολιάζοντας» ουσιαστικά την πολιτική ίσως αποστάσεων των Η.Π.Α. θεωρήθηκε ως «καρφί» που ενόχλησε την αμερικανική πλευρά, χωρίς όμως αυτό να εκδηλωθεί ανοιχτά.
Στην αντιφώνησή του προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο Κλίντον εμφανίζεται συγκρατημένος, δίνοντας έμφαση στη μακρά ιστορία φιλίας των δύο λαών. Σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, περιορίζεται στο να σημειώσει ότι κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία, σε κάθε δημόσια ευκαιρία, προέτρεπε την ηγεσία και το λαό να αναζητήσουν τη συμφιλίωση με την Ελλάδα, ενώ όσον αφορά το Κυπριακό, δεσμεύεται να καταβάλει τις καλύτερες δυνατές προσπάθειες.
Αργότερα, μιλώντας στο «Ιντερκοντινένταλ» σε εκδήλωση του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, ο Κλίντον αναγνωρίζει έμμεσα ως λάθος τη στάση των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, σημειώνοντας ότι η Ουάσινγκτον προέταξε το στρατηγικό της συμφέρον λόγω του Ψυχρού Πολέμου.
Στις 21 Νοεμβρίου, μια μέρα μετά την αναχώρηση του Κλίντον, τα κόμματα και οι συλλογικότητες που συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις καταγγέλουν την κυβέρνηση Σημίτη για την άγρια καταστολή της αντιαμερικανικής πορείας. Ανάμεσά τους, ο τότε γραμματέας της Νεολαίας Συνασπισμού, Αλέξης Τσίπρας και ο γραμματέας την ΚΝΕ, Νίκος Σοφιανός.
