Κάθε επαναλανσάρισμα χρειάζεται χρόνο, για να ξεθωριάσει η προς αντικατάσταση εικόνα. Είναι μια βασική αρχή του marketing που αφορά εξίσου προϊόντα και πρόσωπα.
Ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν είχε τη στρατηγική υπομονή να αποσυρθεί και να σιωπήσει για κάποιο διάστημα, προκειμένου να γίνει αισθητή η απουσία του και επιθυμητή η επιστροφή του.
Αμέσως μετά την παραίτησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ενεπλάκη ευθέως στα εσωκομματικά προκειμένου να αποπεμφθεί ο Στέφανος Κασσελάκης, ενώ με το Ινστιτούτο του έκανε πλήθος εκδηλώσεων για να πάρει λάμψη από τις προσωπικότητες της διανόησης που προσκαλούσε και για να κάνει παρεμβάσεις από μια προνομιακή θέση, μακριά από τη σκόνη της πολιτικής καθημερινότητας.
Στο μεταξύ, κατέβαλε συστηματική προσπάθεια για να φτάσει στο Χάρβαρντ για διαλέξεις με την ιδιότητα του πρώην πρωθυπουργού, αφού καθηγητής δεν είναι, και συντήρησε τις διεθνείς επαφές του προκειμένου να καταγραφεί σαν ηγετική προσωπικότητα παγκόσμιας αναγνώρισης.
Από διαρροές έγινε γνωστό ότι γράφει βιβλίο για την εμπειρία του 2015, ενώ από το γραφείο του στο Ινστιτούτο Τσίπρα έχουν περάσει πλήθος δημοσιογράφων, δημοσκόπων και δημοσιολογούντων.
Κάπως έτσι φτιάχτηκε ο μύθος της επιστροφής του, προκειμένου να ενωθούν κομμάτια της προοδευτικής αντιπολίτευσης για να ηττηθεί η ΝΔ στις εθνικές εκλογές. Σαν να τον καλεί η ιστορία να φέρει την πολιτική αλλαγή…
Το μεγάλο εμπόδιο σ’ αυτόν τον σχεδιασμό είναι ότι δημοσκοπικά δεν αποτυπώνεται ισχυρό κοινωνικό αίτημα να πάρει τα ηνία του προοδευτικού χώρου. Όχι μόνο αυτό, αλλά η λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ παραμένει αντιτσιπρική, ενώ και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και μέσα στη Νέα Αριστερά θα υπήρχαν σοβαρές αντιστάσεις εφόσον ο ίδιος αναλάμβανε πολιτική πρωτοβουλία.
Στην πραγματικότητα, μόνο στη ΝΔ επιθυμούν ειλικρινά την επιστροφή του. Γιατί με αντίπαλο τον Αλέξη Τσίπρα ο Κ. Μητσοτάκης μπορεί να επιδιώξει το rebranding του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, στο οποίο οφείλει, σε μεγάλο βαθμό, τις εκλογικές του επιτυχίες.
