Η εφημερίδα ΕΦ.ΣΥΝ έδωσε τη δική της απάντηση στον Στέφανο Κασσελάκη ο οποίος έκανε μια ανάρτηση χθες για συνέντευξη του διευθύνοντος συμβούλου του Ακτορα κ. Εξάρχου.
Συγκεκριμένα η εφημερίδα αναφέρει:
«Με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας Στέφανος Κασσελάκης αναφέρθηκε στη συνέντευξη του διευθύνοντος συμβούλου του Ακτορα κ. Εξάρχου που δημοσιεύτηκε χθες στην εφημερίδα μας, επιλέγοντας ως τίτλο «Το σύστημα σε πανικό» και εικονογραφώντας την ανάρτησή του με τη σελίδα της συνέντευξης του Αλέξανδρου Εξάρχου.
Το κείμενο της ανάρτησης του Στέφανου Κασσελάκη δεν κατηγορεί ούτε άμεσα ούτε δι’ υπαινιγμών για κάτι την εφημερίδα μας. Ωστόσο, το όλο «στήσιμο», ιδιαίτερα ο τίτλος σε συνδυασμό με τη φωτογραφία της συνέντευξης, ακόμα και αν δεν είναι εμπρόθετο, αντικειμενικά δημιουργούν δυσάρεστους συνειρμούς κατά της εφημερίδας μας και εμού ως υπογράφοντος τη συνέντευξη.
Ανάγκη λοιπόν και ευκαιρία να διευκρινίσω/ουμε τα εξής:
Πρώτον, δεν θα εκλαμβάναμε ούτε σαν κακόγουστο αστείο τον πιθανό υπαινιγμό ότι η «Εφ.Συν.» είναι μέρος ή όργανο ενός «συστήματος» που είναι σε πανικό.
Δεύτερον, στη δημοσιογραφία δεν υπάρχουν απαγορευμένες συνεντεύξεις, εκτός αν πρόκειται για φασίστες, κακοποιητές ή εγκληματικά στοιχεία. Η «Εφ.Συν.» έχει δημοσιεύσει συνεντεύξεις ακόμα και κυβερνητικών στελεχών με τα οποία είμαστε –δημοσιογραφικά πάντα– σε πόλεμο.
Τρίτον, μια συνέντευξη έχει μεγαλύτερο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον αν ο συνεντευξιαζόμενος είναι πρόσωπο της επικαιρότητας και εμπλέκεται σε μια δημόσια διαμάχη ή διάλογο. Αυτό δίνει τη δυνατότητα για ανταπαντήσεις, δυνατότητα να εισφέρουν οι διάφορες πλευρές περισσότερα στοιχεία στον διάλογο ή την αντιπαράθεση κ.λπ. Και ιδού μια τέτοια περίπτωση: ο Στέφανος Κασσελάκης με την ανάρτησή του καταθέτει ερωτήματα και ζητεί απαντήσεις.
Τέταρτον, σε μια συνέντευξη ο δημοσιογράφος κάνει τις ερωτήσεις που πρέπει, ο συνεντευξιαζόμενος απαντάει αυτά που θέλει και η εφημερίδα δεν έχει νόημα να κρύψει ή υποβαθμίσει αυτά που λέει – αυτός θα κριθεί για τα λεγόμενά του, κι όχι ο δημοσιογράφος που παίρνει τη συνέντευξη ή η εφημερίδα που τη φιλοξενεί».
