Απάντηση για τις πρόσφατες εντάσεις στη Μονή Σινά έδωσαν οι 12 εκδιωχθέντες μοναχοί της Σιναϊτικής Αδερφότητας, με επιστολή τους.
Μεταξύ άλλων, τονίζουν ότι «στο Σινά τα τελευταία 50 χρόνια η πληγή φέρει το όνομα Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός», καταλογίζοντάς του ότι «καταπατώντας την διοικητική δομή και λειτουργία 17 αιώνων αδιάλειπτης λειτουργίας της Μονής, εγκαθίδρυσε μέσω του “διαίρει και βασίλευε”, ένα απολυταρχικό, προσωποπαγές καθεστώς, διοικώντας ιδιοτελώς, τυχοδιωκτικά και ανεύθυνα, εγκαταλείποντας την Μονή νομικά ανυπόστατη και ανυπεράσπιστη έναντι του Αιγυπτιακού κράτους και όλων των τρίτων που την επιβουλεύονταν».
Αναφέρουν ακόμη ότι δεν ενημερώθηκαν για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που αφορά την παρουσία της μονής στην Ελλάδα.
Υποστηρίζουν επίσης ότι εκδιώχθηκαν μετά από «εισβολή στην Μονή έμμισθων μπράβων με μεθόδους υποκόσμου και Μαφίας».
Αναλυτικά η επιστολή:
«H απάντηση της κανονικής πλειοψηφίας, δηλαδή των 12 εκδιωχθέντων μοναχών της Σιναϊτικής Αδερφότητας:
Τους τελευταίους μήνες σύνολη η Αδελφότητα της Ι. Μονής Σινά έχει βρεθεί στο στόχαστρο βιαιότατης πολεμικής και λασπολογίας εκ μέρους του παυθέντος πλέον Ηγουμένου της κ. Δαμιανού και του μικρού, πλην όμως επιδραστικού και με ισχυρές διασυνδέσεις, περιβάλλοντός του. Κάθε τόπος έχει τις πληγές του. Στο Σινά τα τελευταία 50 χρόνια η πληγή φέρει το όνομα Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός. Καταπατώντας την διοικητική δομή και λειτουργία 17 αιώνων αδιάλειπτης λειτουργίας της Μονής, εγκαθίδρυσε μέσω του “διαίρει και βασίλευε”, ένα απολυταρχικό, προσωποπαγές καθεστώς, διοικώντας ιδιοτελώς, τυχοδιωκτικά και ανεύθυνα, εγκαταλείποντας την Μονή νομικά ανυπόστατη και ανυπεράσπιστη έναντι του Αιγυπτιακού κράτους και όλων των τρίτων που την επιβουλεύονταν.
Επί δεκαετίες κάναμε προσευχή και υπακοή γιατί δεν είμαστε “πραξικοπηματίες” όπως μας εγκαλεί αλλά ενσυνείδητοι μοναχοί που έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας ολόκληρη στη διακονία της πίστης και της πατρίδας, διατηρώντας στο ακέραιο την ελληνορθόδοξη παράδοση, μηδέποτε κινούμενοι ή επηρεαζόμενοι από εξωτερικούς παράγοντες.
Ωστόσο ήρθε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Εν προκειμένω αυτή ήταν η κατάθεση υπό του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας του εκτρωματικού νομοσχεδίου που αφορά την παρουσία της Μονής στην Ελλάδα. Επ’ αυτού η Σιναϊτική Αδερφότητα δεν είχε την παραμικρή ενημέρωση εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου και Ηγουμένου της ως όφειλε, προκειμένου να εγκρίνει η Γενική Συνέλευση που συνιστά την ανώτατη αρχή της Μονής από την ίδρυσή της. Το νομοσχέδιο, εκτός των άλλων, εισάγει καινά δαιμόνια στη διαχείριση της περιουσίας της Μονής στην Ελλάδα. Τούτο δεν είναι αθώο γιατί, εκτός από υποκρυπτόμενα οικονομικά συμφέροντα, παραβαίνει τους ιερούς κανόνες και τον Θεμελιώδη Καταστατικό Χάρτη της Μονής.
Επιπλέον απεκαλύφθη ότι ο Ηγούμενος και Αρχιεπίσκοπος, ραδιουργώντας, απεργαζόταν την απέλαση από την Αίγυπτο τριών Σιναϊτών αδερφών μοναχών μόνο και μόνο επειδή είχαν την παρρησία να ελέγχουν τα πεπραγμένα του. Η αντίδραση της Αδελφότητας στις παραπάνω αντικανονικές ενέργειες, καθώς και η κανονική, δηλαδή καθ’ όλα νόμιμη παύση του κ. Δαμιανού εκ της Ηγουμενίας, προκάλεσε την οργή του, όπου μέσω πλήρους “Φιλαδελφείας και αγάπης” επιστολών, εξαπολύει ψεύδη, ύβρεις, απειλές, ποινές στους “πραξικοπηματίες, στασιαστές, πατροκτόνους” και άλλα ηχηρά. Συγχρόνως πλήθος δημοσιευμάτων εκ μέρους των κοσμικών και εκκλησιαστικών μέσων ενημέρωσης, τα οποία άκριτα και επιπόλαια ακολούθησαν και ακολουθούν το αφήγημα του εμπειρότατου στην τέχνη της υποκρισίας, της παραπλάνησης και της διαστροφής κάθε αλήθειας κ. Δαμιανού αλλά και του στενού περιβάλλοντός του (υπό την πλήρη καθοδήγηση και έλεγχο του οποίου ενεργεί) – δίχως ποτέ, ακολουθώντας την στοιχειώδη δημοσιογραφική δεοντολογία, να προσεγγίσουν την Αδελφότητα ώστε να ακούσουν τα πραγματικά γεγονότα και την δική της πλευρά. Ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους. Το ίδιο ισχύει και για τις βαρύτατες ευθύνες της Ελληνικής Κυβέρνησης που πολύ θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι παραπλανήθηκε.
Μπροστά σε αυτόν τον παρανοϊκό καταιγισμό εξαπάτησης και ψεύδους, η Αδελφότητα επέλεξε τον δρόμο της σιωπής, της απόλυτης νομοκανονικότητας –με βάση τους Ιερούς Κανόνες και τους Θεμελιώδεις Κανονισμούς της– και κυρίως της προσευχής. Η χθεσινή όμως εισβολή στην Μονή έμμισθων μπράβων και η βίαιη εκδίωξη εκτός των τειχών 12 Σιναϊτών αδελφών, με μεθόδους υποκόσμου και Μαφίας δεν αφήνουν πλέον περιθώρια για σιωπή.
Τα χθεσινά τραγικά γεγονότα έλαβαν χώρα περίπου μισή ώρα μετά τη λήξη της θεσμικής Γενικής Συνελεύσεως της Αδελφότητας, προκειμένου να επικαιροποιηθούν δύο άρθρα του νομίμου Κανονισμού της Μονής – και όχι του άκυρου “νέου αναθεωρηθέντος” Κανονισμού τον οποίον μόνος του, και εν αγνοία της Αδελφότητας, παρανόμως τροποποίησε ο κ. Δαμιανός και τον προσέθεσε ως παράρτημα του επίμαχου νομοσχεδίου. Γύρω στις 7.30 το βράδυ και ενώ οι πατέρες βρίσκονταν στα κελιά τους προκειμένου να αναπαυθούν εισχώρησε στην Μονή ομάδα από 10 περίπου σωματώδεις Αιγυπτίους έμμισθους μπράβους.
Η ομάδα αυτή τελούσε υπό την εντολή του παυθέντος Ηγουμένου και την καθοδήγηση του νέου Εφιάλτου, Γραμματέως π. Ακακίου, ο οποίος με κροταλική φωνή καλούσε τους Πατέρες να βγουν από τα κελιά τους διότι “ήρθε ο Δεσπότης”. Ακολούθησαν σκηνές απείρου χριστιανικού κάλλους με τους μπράβους να σπάνε πόρτες και παράθυρα ενός εμβληματικού μνημείου της παγκόσμιας χριστιανικής κληρονομιάς, της Ορθοδοξίας, του Ελληνισμού και της Αιγύπτου. Επιπλέον να χειροδικούν και να προπηλακίζουν πατέρες, να τους αφαιρούν τα κινητά, να τους παίρνουν χρήματα και άλλα προσωπικά αντικείμενα, με τον κ. Δαμιανό ως άλλο Νέρονα και την συνείσακτή του κ. Κατερίνα Σπυροπούλου να παρακολουθούν ομού από το υπόστεγο του Δεσποτικού οικήματος υπομειδιώντες την άλωση της Μονής.
Αφού εξεδίωξαν εκτός των τειχών 12 πατέρες πλην των προσκειμένων στον κ. Δαμιανό πατέρων Πορφυρίου, Ακακίου, Εφραίμ, Ιουστίνου και Ιωάννη Μεταξά, σφράγισαν την Μονή, και με την έμμισθη φρουρά εντός, ο κ. Δαμιανός συγκάλεσε παρανόμως Γενική Συνέλευση, παρουσία… μόνο 5 Μοναχών, και εξέλεξαν μάλιστα… Ιερά Σύναξη. Οι εκδιωχθέντες 12 πατέρες διανυκτέρευσαν άστεγοι στην ύπαιθρο στα πλαίσια της πατρικής αγάπης του πρώην Ηγουμένου τους.
Δυστυχώς η ιστορία θα εγκαλέσει και θα καταγράψει τον κ. Δαμιανό ως τον μοιραίο ολετήρα της ιστορικότερης ορθόδοξης χριστιανικής Μονής του κόσμου. Εμείς όμως οι εκδιωχθέντες 12, θα την υπερασπιστούμε μέχρι τέλους, προσευχόμενοι στον Κύριο να μας ενισχύει και στην Αγία Αικατερίνη να μας διαφυλάττει πάντα πιστούς και άξιους Σιναΐτες διότι η Ιερά Μονή της είναι το σπίτι μας, η διακονία μας και η αποστολή μας».
«Δεν μπορούν οι μοναχοί να παύσουν αρχιερέα»
Στις εξελίξεις στο θέμα της Μονής Σινά, αναφέρθηκε ο Αρχιμανδρίτης Πορφύριος Φραγκάκος – εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Σινά Δαμιανού, μιλώντας στο ΕΡΤΝews καταγγέλλοντας τους μοναχούς που είχαν απομακρυνθεί και επιχείρησαν να εισέλθουν ξανά στο Μοναστήρι. Χρησιμοποιώντας χαρακτηρισμούς όπως «φατρία» και «παρασυναγωγή» τόνισε ότι «δεν μπορούν οι μοναχοί να παύσουν αρχιερέα» ενώ έσπευσε να δηλώσει ότι «ο καθένας ζει με το όνειρο του».
Συγκεκριμένα σε τηλεφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή Νews Room και στο δημοσιογράφο Γιώργο Σιαδήμα, δήλωσε πως: «Να ευχηθώ και χρόνια πολλά μια και σήμερα με το παλαιό ημερολόγιο που ακολουθεί η Μονή Σινά, δηλαδή το Ιουλιανό ημερολόγιο, είναι της Παναγίας μας και είναι πολύ μεγάλη εορτή και είναι κρίμα η εορτή αυτή να αμαυρώνουν αυτά τα γεγονότα, τα οποία είναι καιρικά πρόσκαιρα. Ενώ η εορτή της Παναγίας μας εορτάζεται από τον 1ο αιώνα μέχρι σήμερα αδιάπτωτα και αναδεικνύει αυτό το πρόσωπο της Παναγίας μας που είναι τόσο αγαπητό.
Έγινε η πρωινή λειτουργία, όπως ενημερώθηκα από τον Αρχιεπίσκοπο. Στο Μοναστήρι εσωτερικά επικρατεί γαλήνη. Η ένταση είναι έξω από τα τείχη της Μονής, οι πόρτες της Μονής είναι κλειστές.
Δεν επιτρέπεται από τους Αιγύπτιους η πρόσβαση στη Μονή. Νομίζω όμως ότι αυτό θα συν τω χρόνω θα εξομαλυνθεί.
Ζούμε σε εποχές, σε χρόνια δίσεκτα, σε εποχές δύσκολες.
Αυτή τη στιγμή ο νόμιμος και κανονικός Αρχιεπίσκοπος Σινά εξονομάζεται από τους ανθρώπους που με την υπογραφή τους βρίσκονται στο μοναστήρι, γιατί ξέρουμε ότι ένας μοναχός για να παραμείνει να πάρει την ετήσια άδεια παραμονής στη Μονή, χρειάζεται την υπογραφή του Αρχιεπισκόπου Σινά, που για το αιγυπτιακό κράτος ο Αρχιεπίσκοπος Σινά είναι η ίδια η Μονή, να μιλάνε για καταληψία στην επικράτειά τους, στην έδρα τους.
Ο Αρχιεπίσκοπος ήταν στο μοναστήρι, είναι στο Μοναστήρι τα τελευταία 60 χρόνια. Ο παλαιότερος μοναχός της Μονής δεν υπερβαίνει τα 30. Οπότε ο παλαιότερος Αρχιεπίσκοπος έχει τα διπλά χρόνια από εκείνον στο Μοναστήρι.
Άρα λοιπόν αυτό το πράγμα εμπνέει και ένα σεβασμό και μια απότιση φόρου τιμής στην παρουσία του Αρχιεπισκόπου όλα αυτά τα χρόνια εκεί.
Οι μοναχοί με μια διαδικασία που οι ίδιοι επέλεξαν, οι ίδιοι καθόρισαν, οι ίδιοι όρισαν ότι ήταν ορθή, ενώ έχει πάρα πολλά τρωτά σημεία όσον αφορά τη νομιμότητά της τον έπαυσαν, όχι από αρχιερέα, διότι για να να παυθεί ένας αρχιερέας χρειάζεται Σύνοδος Αρχιερέων. Δεν μπορούν οι μοναχοί να παύσουν αρχιερέα. Θεωρούν λοιπόν ότι τον έπαυσαν από ηγούμενο. Ο καθένας ζει με το όνειρο του».
Συνέχισε λέγοντας ότι: «Είναι ένα θέμα πολύ ευαίσθητο, το οποίο αξίζει την προσοχή όλων μας. Οι μοναχοί διατείνονται ότι τον τελευταίο καιρό, τα τελευταία τουλάχιστον δύο χρόνια, υπάρχει μία ανωμαλία. Καταγγέλλουν το μοναστήρι και όλα αυτά και τη διοίκηση του Αρχιεπισκόπου. Ενώ αυτό το θέμα το ονομάζουν σχεδόν χρονίζον, επιλέγουν τη στιγμή που ψηφίζεται ένα νομοσχέδιο στην Ελλάδα για να αποκτήσει νομική προσωπικότητα η Μονή στην Ελλάδα, γίνεται ένας διάλογος.
Το πρώτο κομμάτι λοιπόν είναι ότι η υπόθεση αυτή γίνεται την ώρα που η Μονή αποκτά νομική προσωπικότητα στην Ελλάδα, όχι το ίδιο το Μοναστήρι, άρα η παρουσία του στην Ελλάδα αποκτά νομική προσωπικότητα.
Το δεύτερο λοιπόν, κρίσιμο του χρόνου, του τάιμινγκ, είναι το γεγονός ότι γίνονται διαβουλεύσεις με την Αίγυπτο ώστε να αντιμετωπιστεί η δικαστική απόφαση που βγήκε, η οποία ήταν επαχθέστατη για τη Μονή. Της στερούσε όλη της την περιουσία.
Και ενώ γίνονται αυτά, ξαφνικά ξεσπάει όλο αυτό το οποίο γίνεται εμπόδιο και στο πρώτο κομμάτι που ευτυχώς δεν τελεσφόρησε τελικά όσον αφορά τον ελληνικό νόμο, αλλά και στο διάλογο με τους Αιγύπτιους, δηλαδή οι Αιγύπτιοι από την άλλη πλευρά, που κουβεντιάζουμε μαζί τους για την απάλυνση των συνεπειών του νόμου, τι θα σκεφτούν.
Όταν ο Αρχιεπίσκοπος πριν δύο μέρες οδηγήθηκε στην απόφαση να κατέβει μόνος του, όσον αφορά δηλαδή τους άμεσους συνεργάτες του, στο Μοναστήρι και να πάρει τα πράγματα ο ίδιος στα χέρια του, εγώ ομολογώ ότι έχω τα μισά του χρόνια και και θορυβήθηκαν και ήμουν αρνητικός.
Αλλά ήταν η αποφασιστικότητά του μεγάλη, διότι οι πραξικοπηματίες είχαν μία διγλωσσία. Δηλαδή, ενώ στην επιστολή την ευχαριστήριο στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων για την προσφορά του στην υπόθεση αυτή και τη στήριξή τους σε αυτούς, στο τέλος λένε θα περιμένουμε τη συνέλευση που θα γίνει.
Έστειλαν πρόσκληση για συνέλευση προχθές το βράδυ, δηλαδή την ημέρα που ο Αρχιεπίσκοπος μπήκε και ο Αρχιεπίσκοπος για να αποτρέψει τετελεσμένα που θα ήταν χειρότερα από αυτά τα οποία έγιναν μέχρι τώρα, προέβη σε αυτή την πράξη, δηλαδή πήγε στο σπίτι του».
Ως προς την επικοινωνία της Μονής με πολλά στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης, για την επιστροφή της στην κανονικότητα, είπε πως: «Όχι μόνο στην κανονικότητα, γιατί η κανονικότητα είναι το πώς πρέπει των θείων και ιερών Κανόνων και στη νομιμότητα.
Γιατί αυτή τη στιγμή ο μόνος Αιγύπτιος υπήκοος με Προεδρικό διάταγμα είναι ο Αρχιεπίσκοπος. Και εμένα παραμένει η απορία μου τι πράττει η κυβέρνηση, το κράτος της Αιγύπτου ως προς αυτό.
Η λέξη πραξικοπηματίες είναι τεχνικός όρος, ο οποίος δίνει στον απλό ακροατή αυτή τη στιγμή θεατή μας να καταλάβει τι συμβαίνει. Ο εκκλησιαστικός όρος φατρία και παρασυναγωγή είναι αυτό που χαρακτηρίζει ακριβώς την υπόθεση αυτή.
Θέλω να πω λοιπόν ότι για φατρία και παρασυναγωγή εγκλήθηκαν από τον Σεβασμιότατο οι Πατέρες αυτοί, αλλά απαξίωσαν και να απαντήσουν, που σημαίνει ότι αυτό είναι έμμεση αποδοχή, ότι έχουν συστήσει φατρία και παρασυναγωγή ένα πράγμα το οποίο τιμωρείται από τους θείους και ιερούς Κανόνες».
