✍️ο Απόστολος Πιστόλας
Με τις ευρωεκλογές να πλησιάζουν, τα ψηφοδέλτια να είναι έτοιμα να κλείσουν, τα κόμματα βρίσκονται λίγο πριν την τελευταία στροφή και έχουν αρχίσει να ξεδιπλώνουν τη στρατηγική τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια διπλή στρατηγική. Το πρώτο τμήμα είναι πως προσπαθεί τις τελευταίες εβδομάδες να κρατήσει στη συζήτηση θέματα που θεωρούν πως πλήττουν το κυβερνών κόμμα και το κάνει με τρόπο που «πατάει» στα αρνητικά συναισθήματα των ψηφοφόρων. Γίνεται μια προσπάθεια δηλαδή να μην πάει η ατζέντα σε θέματα πολιτικά/ευρωπαϊκά αλλά να μείνει σε επίπεδο κατηγοριών και συνομωσιών. Σε περίοδο χαμηλής πολιτικής εμπιστοσύνης αυτό είναι μια στρατηγική η οποία μπορεί να αποφέρει καρπούς. Το δεύτερο κομμάτι είναι η προώθηση της πολιτικής του lifestyle, αυτής όπου η εικόνα είναι σημαντικότερη της πολιτικής ουσίας, ή τουλάχιστον προβάλλεται περισσότερο. Στόχος η προσέλκυση νέων και «απολιτίκ» ψηφοφόρων, προσπάθεια δηλαδή να φέρουν στην κάλπη πολίτες που δεν ασχολούνται πολύ με την πολιτική και ενδεχομένως δεν ψηφίζουν. Στοίχημα για τον κύριο Κασσελάκη δηλαδή είναι το να φέρει στην κάλπη τα likes των κοινωνικών δικτύων.
Όσον αφορά το κυβερνών κόμμα, ο πρωθυπουργός έχει επιστρατεύσει το βαρύ όπλο του: το ΤΙΝΑ (There Is No Alternative). Η στρατηγική αυτή είναι βασισμένη στο ότι ο ίδιος και η Νέα Δημοκρατία αποτελούν για πολύ κόσμο τη μοναδική κυβερνητική εναλλακτική για τη χώρα, κάτι το οποίο δείχνουν όλες οι μετρήσεις. Αν και στις ευρωεκλογές δεν κρίνεται η κυβερνησιμότητα της, το αποτέλεσμα των εκλογών έχει αυξημένη σημασία καθώς θα καθορίσει το εάν η χώρα συνεχίσει να βαδίζει μέσα σε ένα σταθερό και συγκεκριμένο πολιτικό σκηνικό ή εάν θα μπούμε σε ένα νέο ρευστό πολιτικό σκηνικό που κανείς δεν ξέρει που μπορεί να οδηγήσει. Βασικός στόχος η συσπείρωση, ειδικά των συντηρητικών ψηφοφόρων της βάσης του κόμματος. Αυτοί πρέπει να προσεγγιστούν και με πρόσωπα στο ψηφοδέλτιο και με ατζέντα καθώς εκεί είναι που η ΝΔ παρουσιάζει διαρροές προς άλλα, δεξιότερα/πιο συντηρητικά κόμματα. Κι σε αυτό το κομμάτι του εκλογικού σώματος είναι που κατά την άποψή μου θα κριθεί το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών για τη ΝΔ.
Τέλος, ένας μικρός χαμός γίνεται με τα «μικρά» κόμματα καθώς δεν είναι ούτε ένα, ούτε δύο αλλά έξι κόμματα που βρίσκονται, με λιγότερες ή περισσότερες ελπίδες κοντά στο όριο του 3%. Το ποσοστό του πρώτου κόμματος, η κατάταξη των κομμάτων αλλά και το πόσα και ποια κόμματα θα βρεθούνε στο όριο του 3% θα μας δώσουν τα χρώματα με τα οποία θα ζωγραφιστεί ο καμβάς της μεταπολίτευσης 2.0.
