Όπως έχει γραφτεί πολλές φορές σε αυτήν εδώ την στήλη (και αναμένεται να επιβεβαιωθεί τη βραδιά των εκλογών) οι κοινωνίες των χωρών της Ευρώπης σε αυτήν την προσπάθεια τους για αναζήτηση ασφάλειας έχουν στρίψει συντηρητικά.
Έτσι δεν είναι τυχαία η δημοσκοπική άνοδος των κομμάτων που ανήκουν στις ευρωπαϊκές οικογένειες που βρίσκονται στα δεξιά του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος, το ECR και το ID, οι οποίες μέχρι πριν λίγες ημέρες διεκδικούσαν με αξιώσεις και οι δυο την τρίτη θέση από τους φιλελεύθερους.
Μέχρι που ο επικεφαλής υποψήφιος του AfD (ID) δήλωσε σε ιταλικό μέσο ενημέρωσης πως όσοι φορούσαν τη στολή των SS δεν είναι αυτόματα εγκληματίες πολέμου. Με γρήγορα αντανακλαστικά το κόμμα Λε Πεν δήλωσε πως δε μπορεί να καθίσει στην ίδια Ευρωομάδα με το AfD. Λίγο αργότερα το κόμμα Σαλβίνι έκανε το ίδιο. Δυο μέρες μετά η ευρωομάδα ΙD ψήφισε να διώξει από μέλος της το AfD. Του περιστατικού αυτού είχε προηγηθεί το σκάνδαλο με τους πολιτικούς βοηθούς του επικεφαλής του ψηφοδελτίου του AfD και τις κατηγορίες για κατασκοπία υπέρ της Κίνας.
«Και τώρα τι;» είναι η μεγάλη ερώτηση. Απάντηση ακόμα δεν υπάρχει, μόνο σενάρια. Το βασικό σενάριο είναι να μην συμβεί τίποτα περισσότερο. Οι εκλογές να διεξαχθούν, το ID να χάσει τις έδρες του AfD και να έρθει πέμπτο πίσω από ECR και RE. Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο, απαλλαγμένο από τις ακρότητες του AfD, το ID να συζητήσει την ένωση με το ECR μετά τις εκλογές σε μια μεγάλη ευρωομάδα που θα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη. Εάν σε αυτήν προσθέσουμε και τις έδρες που πρόκειται να καταλάβουν οι ευρωβουλευτές του κόμματος του Όρμπαν στην Ουγγαρία τότε μια τέτοια ένωση μπορεί να κοντράρει ακόμα και την πρώτη θέση. Όπως γίνεται κατανοητό ένα τέτοιο σενάριο θα δημιουργήσει τεκτονικές αλλαγές στην Ευρώπη.
Ακόμα όμως και να μη συμβεί, το γεγονός πως θα υπάρχουν περίπου 200 ευρωβουλευτές με
συντηρητική κατεύθυνση και αντισυμβατικό λόγο θα καταδείξει τη στροφή των κοινωνιών της Ευρώπης. Μια στροφή την οποία τα παραδοσιακά κόμματα απλά παρακολουθούν σχεδόν άπραγα. Και όσο οι συνθήκες της στροφής αυτής παραμένουν και τα παραδοσιακά κόμματα δεν δείχνουν διάθεση να ηγηθούν αυτής, τόσο τα αντισυμβατικά συντηρητικά κόμματα θα ανεβάζουν ποσοστά.
