Λεπτές ισορροπίες και οι πολιτικές προεκτάσεις τους συνθέτουν ένα απίστευτο κουβάρι στην υπόθεση της πώλησης του κατασκευαστικού βραχίονα της Ελλάκτωρ, της παλαιάς δηλαδή (και κραταιάς) κατασκευαστικής εταιρείας Άκτωρ. Ενδιαφερόμενοι, σύμφωνα με τα όσα έχουν ήδη γίνει γνωστά είναι δύο επιχειρηματικοί όμιλοι, όμως επισπεύδοντες, εμφανίζονται ένα στέλεχος της εταιρείας, ένας Υπουργός της Κυβέρνησης όπως και στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Την υπόθεση “κινεί” ένα παλαιό στέλεχος του κατασκευαστικού κλάδου και μέλος στο Δ.Σ. της Ελλάκτωρ, ο Κωνσταντίνος Τούμπουρος. Ο κύριος Τούμπουρος, ενεργεί προφανώς προς όφελος των μετόχων του και κυρίως του Ολλανδικού ομίλου της Reggeborgh Invest, Από την πλευρά του ο όμιλος Βαρδινογιάννη (έτερος μέτοχος της Ελλάκτωρ) δεν ενδιαφέρεται σφόδρα για τον κατασκευαστικό βραχίονα, καθώς βρίσκεται σε διαδικασία μετάβασης των δραστηριοτήτων του οικογενειακού ομίλου σε πιο “πράσινα μονοπάτια”.
Τον κύριο Τούμπουρο, γνώρισε στους Ολλανδούς Υπουργός της Κυβέρνησης και μάλιστα τον εξόπλισε και με “λομπίστα” ο οποίος εσχάτως εμφανίζεται ως στενά συνδεδεμένος με Κυβερνητικά στελέχη. Τούτων δοθέντων, θα περίμενε κανείς από τον άνθρωπο που γνωρίζει τον κλάδο πιθανώς καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο εντός της Ελλάκτωρ να προτιμά το σχήμα των Ελλήνων επιχειρηματιών, που δεν είναι άλλο από το “τρίο” Μπάκου, Καυμενάκη και Εξάρχου. Οι τελευταίοι διατηρούν άριστες σχέσεις με το περιβάλλον του Μεγάρου Μαξίμου.
Αυτό είναι το πρώτο ανάχωμα στην ενδεχόμενη πώληση. Δεδομένης της διελκυνστίνδας μεταξύ των Ολλανδών και των Μπακοκαυμενάκηδων, όπως μάλλον υποτιμητικά τους ανέφεραν τότε, όσα μέσα είχαν λάβει θέση στην κόντρα των δύο ομίλων. Δεν είναι όμως το μεγαλύτερο.
Πληροφορίες από στελέχη που σχετίζονται με τον κατασκευαστικό κλάδο αναφέρουν ότι υπάρχει σταθερή επικοινωνία και αμοιβαία εκτίμηση στελεχών της Ελλάκτωρ με την Κουμμουνδούρου. Τα στελέχη αυτά για διάφορους λόγους (οι οποίοι δεν είναι ακόμη ξεκάθαροι) προτιμούν να μην εμπλακούν οι Μπακοκαυμενάκηδες (όπως ακόμη τους αποκαλούν) στη συγκεκριμένη πώληση. Σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις μάλιστα αναφέρουν ότι δεν μπορεί να προχωρήσει η πώληση στον ελληνικό όμιλο, επικαλούμενοι ακόμη και την επιτροπή ανταγωνισμού. Θα προτιμούσαν την εμπλοκή των Κυπρίων.
Το πρόβλημα στο σχεδιασμό της πώλησης της Άκτωρ, σχετίζεται φυσικά με το γεγονός ότι ο μητρικός όμιλος έχει τις μετοχές τους προς διαπραγμάτευση στο χρηματιστήριο Αθηνών. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι Κύπριοι φέρονται να δίνουν σαφώς λιγότερα χρήματα από τον όμιλο των Ελλήνων ανάγεται σε δυσεπίλυτο γρίφο.
