Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση δεν θα βγει κερδισμένη από μια σύγκρουση με την εκκλησία για τα Θεοφάνεια.
Από την άλλη, έψαχνε έναν τρόπο να μην βγει και χαμένη, με άλλα λόγια να μην υπάρξει ένα ολικό αντάρτικο της Εκκλησίας, κάτι που επισημοποιήθηκε στο τετ α τετ του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.
Είναι σαφές ότι ο χειρισμός του Μαξίμου δεν ήταν ιδανικός. Παρά τις σχετικές διαρροές, πηγές της ιεραρχίας έλεγαν ότι η Εκκλησία έμαθε τα του κλεισίματος των εκκλησιών από την τηλεόραση και τον κ. Πέτσα. Κάπως έτσι, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να βρει μια χρυσή τομή με τους ιερείς, δεσμευόμενη ότι δεν θα στείλει τα ΜΑΤ στις εκκλησίες, κάτι που, ούως ή άλλως, θα ήταν και γελοίο ως θέαμα.
Από την άλλη, η Εκκλησία δεν υποχώρησε σε όλα. Κάνει λειτουργίες, αλλά όχι υπαίθριες, ενώ με εγκύκλιο του ο Ιερώνυμος ζητά να γίνει ουσιαστικά μια λειτουργία, ως τις 8:30 το πρωί. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια ανακωχή, χωρίς πλήρη συμφωνία ανάμεσα σε δύο μέρη που ξεκίνησαν από δύο εντελώς διαφορετικές αφετηρίες.
Για το Μαξίμου η επιλογή ήταν σαφής: καν’ το όπως τη 17η Νοέμβρη, με σχετικά χαμηλό κόστος και χωρίς διάθεση σύγκρουσης, εκτός αν καταστεί απολύτως απαραίτητο. Και στο τέλος της ημέρας, ποιος θυμάται το Πολυτεχνείο σήμερα;
Ο εξ απορρήτων
Καν’το όπως στο Πολυτεχνείο
