Ξεκινώντας σήμερα την ημέρα μου, είχα την τύχη να παραβρεθώ σε μια από τις σπάνιες στιγμές απόλυτης συμφωνίας πολιτικών, δημοσιολογούντων και δημοσιογράφων. Με αφορμή τη συνέντευξη του Χάρη Θεοχάρη στο BBC, άπαντες συμφωνήσαμε ότι το κύρος της δημοσιογραφίας χρειάζεται επαγγελματίες σαν τον Stephen Sackur, τον παρουσιαστή της συγκεκριμένης εκπομπής.
Είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη για “κανονικούς” δημοσιογράφους, οι οποίοι δεν μασάνε τα λόγια τους, ώστε παραβλέψαμε την επιτηδευμένη επιθετικότητα του Sackur, όπως επίσης και τα επιμελώς διαλεγμένα στατιστικά αναφορικά με τους εμβολιασμούς, τα οποία δεν είχαν στόχο να αποτυπώσουν την πραγματικότητα αλλά να φέρουν σε δύσκολη θέση τον Έλληνα Υπουργό Τουρισμού.
Κυρίως διότι στη χώρα μας, μια μεγάλη πλειοψηφία δημοσιογράφων επιδίδονται σε έναν ανηλεή μαραθώνιο δημοσίων σχέσεων. Στόχος τους δεν είναι να υπηρετήσουν το “λειτούργημα” αλλά να διασφαλίσουν την εύνοια των πολιτικών ή των επιχειρηματιών, οι οποίοι μπορεί και να τους βοηθήσουν στην επαγγελματική τους αποκατάσταση.
Επιστρέφοντας λοιπόν στην πρωινή εμπειρία συναίνεσης, η οποία συνέβη στην εκπομπή του Γιώργου παπαδάκη, ενώπιον του τηλεοπτικού φακού, άπαντες οι παραβρισκόμενοι πήραμε το περισπούδαστο ύφος μας και συμφωνήσαμε ότι δημοσιογράφοι σαν τον Sackur είναι η μόνη λύση για να αποκατασταθεί το χαμένο κύρος του επαγγέλματος.
Παραμένοντας στο θέμα της συνέντευξης-φιάσκου αλλά και του συναφούς θέματος του ανοίγματος του τουρισμού, ο συμπαθής συνάδελφος και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Γιαννούλης ξεκίνησε να επιτίθεται στην Κυβέρνηση απαριθμώντας τα λάθη και τις ολιγωρίες της. Τον διέκοψα -είναι η αλήθεια- για να του επισημάνω ότι έχει τρωθεί η αξιοπιστία του κόμματος με το οποίο πολιτεύεται, από τις συνεχείς διαψεύσεις των καταστροφολογικών προβλέψεών τους.
Έφερα μάλιστα και ένα παράδειγμα, αυτό της πρόβλεψης του Αλέξη Τσίπρα ότι με τις αλλαγές του “νόμου εκτρώματος” της Νίκης Κεραμέως, θα μπουν φέτος 25.000 λιγότεροι μαθητές στα πανεπιστήμια. Μάλιστα, για να μην τεθεί θέμα αξιοπιστίας της πληροφορίας, χρησιμοποίησα ως παράδειγμα, σημερινό δημοσίευμα της κομματικής εφημερίδας “Αυγή”, η οποία αποκαθιστά την αλήθεια και αναφέρει στην ιστοσελίδα της ότι ο αριθμός των εισακτέων θα είναι ίδιος με τον περσινό.
Η αντίδραση του Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ (και συναδέλφου) ήταν μάλλον ενστικτώδης. Με αποκάλεσε “Κυβερνητικό Εκπρόσωπο”. Προσοχή, δεν υποστήριξα κάποια Κυβερνητική θέση όπως θα είχα κάθε δικαίωμα ως σχολιαστής να κάνω. Απλώς επεσήμανα ότι οι συνεχείς καταστροφολογικές προβλέψεις, πλήττουν ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μπορώ δε να καταμετρήσω δεκάδες τέτοιες. Από το “θα σας κόψουν τα επιδόματα” που διαψεύσθηκε με πλειοδοσία επιδομάτων, μέχρι τον “άπιαστο στόχο των 25.000 εμβολιασμών την ημέρα”, που διαψεύσθηκε με σχεδόν πενταπλάσιους ημερήσιους εμβολιασμούς την περασμένη εβδομάδα.
Θεώρησα -όπως κάνω πάντα- σωστό να μην απαντήσω στην πρόκληση. Όμως παρότι γνωρίζω ότι βρίσκομαι στη χώρα του υπαρκτού σουρεαλισμού, δεν περίμενα ποτέ ότι θα χρειαστεί μερικά δευτερόλεπτα κάποιος για να μεταβεί από τη θέση “θέλουμε πολλούς Sackur” στη θέση είσαι “κυβερνητικός εκπρόσωπος επειδή δεν μου κάνεις επισημάνσεις που να με βολεύουν”.
Στον ΣΥΡΙΖΑ κουνούν το δάχτυλο για την παρέμβαση της Κυβέρνησης στον Τύπο. Ξεχνούν βεβαίως τις αλήστου μνήμης εκπομπές του Ελληνικού BBC, δηλαδή της ΕΡΤ. Όταν Ακριβοπούλου και Καψώχας, στο δικό τους Hard Talk “στρίμωχναν” τους Υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ. Ξεχνούν ότι διερευνώνται -αυτή την ώρα- καταγγελίες για την απόπειρα δημιουργίας ΣΥΡΙΖΑ Channel. Θεωρούν απόδειξη των όσων λένε τα στοιχεία των “δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα” που κατατάσσουν τη χώρα μας 24 στους 27 σε ότι αφορά στην ελευθερία του Τύπου. Ξεχνούν όμως ότι είναι το κόμμα που ελέγχει άμεσα, τα περισσότερα μέσα από οποιοδήποτε άλλο κόμμα στη χώρα.
Διότι, σύντροφοι, καλοί είναι οι Sackur αλλά μόνο αν μας βολεύει η σκληρότητά τους. Ειδάλλως τους στοχοποιούμε, όπως κατά σύστημα κάναμε με δημοσιογράφους που επισήμαιναν τις παλινωδίες μας. Ακόμη και όταν κάναμε τη μεγάλη κολοτούμπα, οπότε λογικά προσχωρήσαμε στη θέση αυτών που στιγματίσαμε ως γερμανοτσολιάδες, συνεχίσαμε να τους στοχοποιούμε. Διότι ανεξάρτητη θεωρούμε μόνο τη δημοσιογραφία που μας βολεύει. Αυτή είναι η δύναμη της αριστεράς.
Υ.Γ. Το αισιόδοξο μήνυμα είναι ότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει δημοσιογράφους τύπου Sackur, όχι σαν τότε που ο κύριος Νίκος Παππάς αποφάσισε να μιλήσει στην εκπομπή «Conflict Zone» με τον δημοσιογράφο Michel Friedman. Ο τελευταίος τον στρίμωξε και ο κύριος Παππάς, ζήτησε δύο φορές να διακοπεί η συνέντευξη. Τουλάχιστον ο κύριος Θεοχάρης, με ευπρέπεια παρέμεινε στο στούντιο και απάντησε στις επιθέσεις του δημοσιογράφου.
