Το πρωί της Πέμπτης (ώρα Αμερικής) ο Τζό Μπάιντεν απάντησε σε ένα μήνυμα που του έστειλε η Brenda, και δημοσίευσε την απάντησή του στο Instagram. Η Brenda έλεγε ότι οι προμήθειες για υπεραναλήψεις από την κάρτα της αλλά και οι τόκοι υπερημερίας “την σκοτώνουν”. Συνέχισε λέγοντας ότι μερικές φορές “δεν παίρνει τα συνταγογραφούμενα φάρμακά της ή δεν τρώει” για να πληρώσει αυτές τις παράλογες χρεώσεις. Ρωτούσε δε τον POTUS, πότε θα σταματήσει αυτός ο παραλογισμός. Η απάντηση του πλανητάρχη ήταν άμεση. Αφού αναγνώρισε ότι οι “σκουπιδοχρεώσεις αθροίζονται και προκαλούν πραγματικό πόνο” με νομοθετική πράξη θα περικόψει το 75% των χρεώσεων καθυστέρησης.
Ο πλανητάρχης δεν έχει φυσικά δικαιοδοσία να ελέγξει τις χρεώσεις της Εθνικής Τράπεζας και ο διευθύνων Σύμβουλος της Παύλος Μυλωνάς, ακόμη και αν ακολουθούσε τον πλανητάρχη στο instagram (ο ίδιος έχει 4 ποστ, τα 2 ίδια), μάλλον θα τον διέγραφε εκνευρισμένος.
Διότι έχει βασίσει την “επιτυχία” της τράπεζας σε αυτές τις χρεώσεις. Η ΕΤΕ, παρότι ανήκει κατά πλειοψηφία στο Ελληνικό Δημόσιο (μόνο το ΤΧΣ έχει 40,39% των μετοχών) έχει τη φήμη μιας από τις ακριβότερες τράπεζες σε χρεώσεις σε όλη την Ευρώπη. Μια απλή πιστωτική κάρτα του ευαγούς ιδρύματος έχει επιτόκιο 19,29% και επιπλέον 12 ευρώ συνδρομή. Την ίδια ώρα που τα επιτόκια καταθέσεων ενός απλού λογαριασμού ταμιευτηρίου είναι στρογγυλοποιημένα στο 0%.
Η τράπεζα χρεώνει φυσικά και την επανέκδοση κάρτας με 6 ευρώ ενώ υπάρχει και μια ευφάνταστη χρέωση “μετατροπής συναλλάγματος συναλλαγών“. Μια χρέωση που αφορά στις διαδικτυακές συναλλαγές από χώρες εκτός ευρώ, οι οποίες αυξήθηκαν δραστικά εν μέσω κορωνοϊού. Εκεί λοιπόν βρήκε ο Μυλωνάς πεδίο δόξης λαμπρό και χρεώνει 2% επί του ποσού της συναλλαγής. Ούτε καν εφάπαξ, αφού πρόκειται για έναν απλό υπολογισμό. Ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, γίνεται αυτόματα από το σύστημα.
Ανάλογες χρεώσεις ισχύουν φυσικά και για τις εταιρικές κάρτες της ΕΤΕ. Ο επαγγελματίας δηλαδή που παραγγέλνει προϊόντα με την κάρτα του από χώρα εκτός ευρώ, έχει βάλει καπέλο στις προμήθειές του, τον κύριο Μυλωνά με ποσοστό 2%. Για να μπορεί να το κάνει αυτό, πληρώνει και μια συνδρομή 44 ευρώ για την κάρτα του ενώ φυσικά δεν μπορεί να την χρησιμοποιήσει για πληρωμές μέσω Apple Pay ή Android Pay, όπως ενημερώνουν κατόπιν εορτής οι υπάλληλοι (όσοι το γνωρίζουν) τους δυστυχείς πελάτες που προσπαθούν μάταια να βάλουν τις εταιρικές κάρτες της Εθνικής στο Wallet.
Οι χρεώσεις βεβαίως είναι λίγο πιο “τσιμπημένες” άμα θέλεις να σηκώσεις μετρητά με την κάρτα σου. Εκεί το επιτόκιο (για μια απλή κάρτα) ξεπερνά το ψυχολογικό όριο του 20% και φθάνει το 20,29%.
Για να μην ξεχνιόμαστε η τράπεζα χρεώνει και για όλες τις ηλεκτρονικές ενημερώσεις 2 ευρώ το μήνα. Για ενημερώσεις που γίνονται αυτόματα από το σύστημα.
Αν η ΤτΕ και η Επιτροπή Ανταγωνισμού θεωρούν ότι λειτουργεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των ιδρυμάτων, τότε καλώς ο κύριος Μυλωνάς χρεώνει όσο θέλει για τις υπηρεσίες. Εκεί όμως που γίνεται πραγματικό “πάρτι” είναι στις χρεώσεις για έκδοση τραπεζικών επιταγών ή εμβασμάτων. Για να κινήσεις δηλαδή τα δικά σου λεφτά πληρώνεις.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της έκδοσης τραπεζικής επιταγής σε διαταγή του καταθέτη. Αυτές που συνηθίζουμε να ονομάζουμε εμού του ιδίου. Η χρέωση είναι και εκεί ποσοστιαία και αφορά στο 2% της αξίας με ανώτατη αξία 300 ευρώ. Άμα δηλαδή θέλει κανείς να αγοράσει με τη σύζυγό του ένα σπίτι αξίας 200.000 ευρώ που ανήκει σε ένα άλλο ζευγάρι, θα χρειαστεί (μαζί με μεσίτη και συμβολαιογράφο) έξι επιταγές άρα ο κύριος Μυλωνάς θα καρπωθεί 1.800 ευρώ. Οι ανταγωνιστές του το κάνουν τσάμπα. Θα έχουν πιαστεί κορόιδα.
Άμα μετανιώσεις για την αγορά και θέλεις να τις ανακαλέσεις, πρέπει επίσης να πληρώσεις 180 ευρώ. Επίσης οι ανταγωνιστές του το κάνουν τσάμπα.
Πέρα από την πλάκα, αυτό το πανηγύρι με τις προμήθειες έχει καταντήσει εκνευριστικό. Κυρίως διότι η τράπεζα ανακεφαλαιοποιήθηκε με λεφτά των πολιτών. Είναι φυσικό να χρεώνει για τις υπηρεσίες της. Ειδάλλως θα ξαναχρεοκοπήσει. Όμως οι προμήθειες αυτές πρέπει να είναι λογικές και ανάλογες της υπηρεσίας.
