Προφανώς ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπερδέψει τη σελήνη με το φεγγάρι σαν τη Λέσβο και τη Μυτιλήνη.
Αλλά ο σύντροφός του Νίκος Παππάς μέσα στην προεκλογική «τρέλα» της εποχής έχει φτάσει στο σημείο να πουλάει και ιστορίες επιστημονικής φαντασίας. «Η Ελλάδα κατακτά το διάστημα», «ένα μικρό βήμα για τον Παππά, ένα τεράστιο βήμα για τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ» και άλλα τέτοια ωραία συνθήματα θα μπορούσαν εύκολα να διακοσμήσουν αφίσες της Κουμυνδούρου.
Καλή η πλάκα και το τρολάρισμα, αλλά τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Στην επόμενη πενταετία θα κριθεί αν η χώρα θα καταφέρει να πετύχει ένα αναπτυξιακό σοκ ή θα παραμείνει στον φαύλο κύκλο μιας μνημονιακής και βαλτωμένης οικονομίας, η οποία θα βρίσκεται πάντοτε μπροστά στον κίνδυνο μια νέας -και πιθανότατα οριστικής- χρεοκοπίας.
Και πώς αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την κρίσιμη καμπή για τη χώρα; Ακριβώς με την ίδια στρατηγική και φιλοσοφία που είχε το 2015. Αφήγημα στο αφήγημα με προσπάθεια να δημιουργήσει νέες αυταπάτες στους πολίτες.
Η προπαγάνδα του Μαξίμου βασίζεται στο τρίπτυχο «τα κάνουμε όλα τέλεια, η οικονομία πετάει, η Ελλάδα… πρωταγωνιστεί παντού».
Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο. Ο Νίκος Παππάς προαναγγέλλει αποστολή οχήματος στη σελήνη με ένα στιλάκι σαν να δίνουμε τα… φώτα μας στη NASA. Όλος ο ΣΥΡΙΖΑ προμοτάρει την υποψηφιότητα Νόμπελ του Τσίπρα για προσφυγικό και Συμφωνία των Πρεσπών. Μόνο που ξέχασαν να πουν δυο τρία πραγματάκια. Καλή η ατάκα του πρωθυπουργού για «τα ανθρώπινα δικαιώματα που είναι πάνω από τις συμφωνίες», αλλά εδώ και τρία χρόνια οι συμφωνίες… υπερισχύουν και τα βόρεια σύνορα της χώρα είναι πιο… κλειστά για τους πρόσφυγες ακόμη και από τα σύνορα ΗΠΑ – Μεξικού για τα οποία καταγγέλλεται ο Τραμπ. Όσον αφορά στο Σκοπιανό, ας βγει πρώτα ο πρωθυπουργός να πει δημόσια πως λέγεται το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης και μετά μπορεί να ανοίξει και πάλι η συζήτηση για το ποια προβλήματα έλυσε και ποια άνοιξε με την υπογραφή του.
Για την οικονομία ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πανηγυρίζει, αλλά η πραγματικότητα τον διαψεύδει. Κάθε μήνα τα χρέη πολιτών και επιχειρήσεων προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία αυξάνονται τουλάχιστον κατά ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Οι μεγάλες επενδύσεις μπλοκάρονται είτε από τις ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ είτε λόγω της παραδοσιακής ελληνικής γραφειοκρατίας. Στον ιδιωτικό τομέα η ανεργία μπορεί να μειώνεται, αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία της Εργάνης, ένας στους δύο νεοπροσληφθέντες μπαίνει στην αγορά εργασίας με συμβάσεις ελαστικής απασχόλησης και μηνιαίο μισθό γύρω τα 300 ευρώ. Οι συνταξιούχοι περιμένουν την επανανομοθέτηση των Δώρων και αναδρομικά που ξεπερνούν τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ ύστερα από μια σειρά δικαστικών αποφάσεων.
Σε πολιτικό επίπεδο η μάχη του ΣΥΡΙΖΑ κατά της διαπλοκής συνεχίζεται με… μπροστάρη τον Πέτρο Κόκκαλη. Ενώ η υπόθεση Παππά – Πετσίτη – Λαυρεντιάδη – Αρτεμίου αναδεικνύει… μπίζνες με off shore, και όχι μόνο, στο τρίγωνο Αθήνας – Λευκωσίας – Καράκας. Την ώρα που το Μαξίμου επιμένει -παρά το φιάσκο- για τη Novartis. Ενώ είναι οξύμωρο ότι από τη μια επιχειρεί να… πασοκοποιηθεί πλήρως και από την άλλη καταγγέλλει το ΠΑΣΟΚ που κατέστρεψε τη χώρα.
Και, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει σε νέες αυταπάτες. Επιμένει να μιλάει για ταξίδια «από τη γη στη σελήνη» ενώ στην πραγματικότητα λίγες εβδομάδες πριν από τις κάλπες βρίσκεται «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα». Και έτσι όπως πολιτεύεται ούτε ο Ιούλιος Βερν μπορεί να τον σώσει…
