Ο υφυπουργός Πολιτισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης μιλώντας στο bovary.gr αναφέρθηκε σε προσωπικές του εμπειρίες και στα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει ως ομοφυλόφιλος.
Για τα μαθητικά του χρόνια θυμήθηκε:
«Υπήρχαν συμμαθητές μου που έλεγαν “η αδελφή” κι εγώ δεν ήξερα καν τι σήμαινε αυτό. Μου πήρε χρόνο. Υπήρχε μια κοροϊδία, σ’ αυτό το γνωστό εφηβικό επίπεδο –τα παιδιά γίνονται σκληρά. Κι αυτό μ’ έκανε όχι επιθετικό αλλά σκληρό. Οπότε από το σχολείο δεν είχα ωραίες και γλυκές αναμνήσεις. Είχα ανοιχτούς λογαριασμούς και τους έκλεισα πρόσφατα –πριν από επτά οκτώ χρόνια».
Ο υφυπουργός Πολιτισμού, που είναι ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος που γίνεται μέλος κυβέρνησης, τόνισε: «Το γεγονός ότι αυτός ο Χ άνθρωπος υπάρχει κάνει την διαφορά. Κι επειδή το συναισθάνομαι και το αντιλαμβάνομαι μου δημιουργεί τεράστιο βάρος και άγχος. Να μην μπορέσει να πει κανείς ότι “βάλαμε τον gay και ο gay απέτυχε”… Είναι κάτι που έχουν ζήσει στο παρελθόν και οι γυναίκες στην πολιτική –ν’ αποδείξουν τρεις φορές παραπάνω την αξία τους γιατί πάντα τις έβλεπαν υποτιμητικά. Οπότε πρέπει να είσαι τρεις φορές πιο αυστηρός, πιο προσεκτικός, πιο συνεπής με τον εαυτό σου, με τα πάντα. Γιατί σε περιμένουν πολλοί στην γωνία».
Σε ότι αφορά το θέμα της υιοθεσίας παιδιών από τους ομοφυλόφιλους ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης τάσσεται υπέρ: «Είμαι σαφέστατα υπέρ και του γάμου και της τεκνοθεσίας των ομοφυλοφίλων. Εχουν γίνει πολλές επιστημονικές έρευνες και μελέτες που λένε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένεια με ομόφυλους γονείς δεν έχουν κάποιο πρόβλημα ούτε στην ανάπτυξή τους ούτε στην κοινωνικοποίησή τους. Το παιδί δεν υποφέρει αν υπάρχει αγάπη και στήριξη. Λένε ότι ίσως δοθούν λάθος πρότυπα. Δεν ξέρω ποια είναι τα σωστά. Ολοι μας είχαμε γονείς, δεν είναι όλα τα ετερόφυλα ζευγάρια οι τέλειοι γονείς. Φαίνεται πια ότι η αγία τέλεια οικογένεια είναι ένας μύθος. Και βγαίνουν κι αυτές σε πολλά μεγέθη, σχήματα και χρώματα. Και αυτό είναι καλό. Δεν υπάρχει πιστοποιητικό άξιας γονεϊκότητας για τα ετερόφυλα άτομα κι όχι για τα gay. Κακώς τα συγχέουμε, κι αυτό γίνεται από άγνοια ή εκ του πονηρού».
Και καταλήγει: «Πιστεύω ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί και θα κάνει επόμενα βήματα σ’ αυτόν τον τομέα, που τον αντιμετωπίζει ολιστικά –όπως στο εξωτερικό, και όχι με πυροτεχνήματα».
Για την προσωπική του διάθεση, ανέφερε: «Προσωπικά με ενδιαφέρει το θέμα παιδί, αλλά παράλληλα με τρομάζει. (…) Στηρίζω πρώτα να λυθούν αυτά και μετά αν οι συνθήκες της καθημερινότητας μου το επιτρέψουν προφανώς δεν το έχω αποκλείσει, κι ας μεγαλώνω.
