Το οπτικοακουστικό υλικό ξεκινά με τον γνωστό βιρτουόζο του κλαρίνου και προσωπικό φίλο του δημοσιογράφου Θανάση Βασιλόπουλο, να παίζει το «Stray» των Calexico, ενώ στη συνέχεια εμφανίζεται ο ίδιος ο με το συνεργείο του, κλείνοντας το μάτι στην κάμερα.
Το βίντεο συνοδεύτηκε με μια μακροσκελή λεζάντα, στην οποία ο Σταύρος Θεοδωράκης εξηγεί πώς έφτασε στο σημείο το γνωστό σήμα των «Πρωταγωνιστών» να παίζεται με το κλαρίνο του Θανάση Βασιλόπουλου.
Αναλυτικά η ανάρτηση για τους «Πρωταγωνιστές»:
«Με τον Θανάση έχουμε περπατήσει τα ίδια μέρη, όχι όμως πάντα μαζί. Στον καταυλισμό που μεγάλωνε πήγαινα συχνά για συζητήσεις και φωτογραφίες. Ο Θανάσης ήταν τότε δέκα, δώδεκα χρονών εγώ είκοσι. Εννιά αδέλφια είχε και η μάνα του μούσκευε το ξεραμένο ψωμί και το πασπάλιζε με ζάχαρη για να τα χορτάσει. Εγώ έφτανα με το μηχανάκι μου στον καταυλισμό, φτωχός αλλά χορτάτος. Γιατί όπως λέει και ο Μπρεχτ: “υπάρχουν άλλα πατώματα / και ακόμα και εμάς τους κακότυχους, υπάρχουν άλλοι που καλότυχους μας λένε”. Και όταν έβρεχε δεν πήγαινα. Αυτός όταν έβρεχε τυλιγόταν με νάιλον και κουβέρτες. Νάιλον – κουβέρτα, νάιλον – κουβέρτα… Όσες περισσότερες στρώσεις νάιλον έβαζε τόσο μεγάλωναν οι πιθανότητες να ξυπνήσει στεγνός. Όλα αυτά τα θυμόμασταν και γελάγαμε τα χρόνια που συναντιόμασταν στα πανηγύρια, σε γάμους κυρίως, στην Αγία Βαρβάρα. Ο Θανάσης Βασιλόπουλος είχε αποκτήσει πια επώνυμο και πολλούς πολλούς φίλους. Και σήμερα το κλαρίνο του ακούγεται παντού. Από τα γλέντια στα νησιά μέχρι τις μεγάλες πίστες. Έγινε περιζήτητος και για την τηλεόραση. Τον Σεπτέμβρη λοιπόν που σχεδόν τυχαία βρεθήκαμε ξανά, του είπα ότι “σκέφτομαι να ξεκινήσω τους Πρωταγωνιστές”. Δεν μου απάντησε – νόμισα ότι δεν με άκουσε – αλλά αυτός έφερε το κλαρίνο στο στόμα και άρχισε, έτσι με μιας και χωρίς πρόβα, να μου παίζει το Stray των Calexico. Ε, την επόμενη εβδομάδα δώσαμε ραντεβού στο στούντιο. Γιατί οι νέες αρχές έχουν ανάγκη από παλιούς φίλους. Και οι Πρωταγωνιστές από πάθος».
View this post on Instagram
