Συνέντευξη στο Mega παραχώρησε ο Θόδωρος Ρουσόπουλος και αναφέρθηκε τόσο στη σύζυγό του, Μάρα Ζαχαρέα όσο και στον Κώστα Καραμανλή.
Ο Θοδωρής Ρουσόπουλος αποκάλυψε και τη μεγάλη αδυναμία της Μάρας Ζαχαρέα αλλά και για την αγάπη του για τη μαγειρική.
“Η γυναίκα μου έχει τρέλα με τα γλυκά, εγώ προσέχω τη διατροφή μου αλλά μαγειρεύω πάρα πολύ καλά. Όταν τα παιδιά ήταν μικρά, ρωτούσαν ”μπαμπά τι θα φάμε σήμερα;”. Φτιάχνω εδώ και 20-30 χρόνια πολύ ωραίο ψωμί, με δικό μας προζύμι. Εκτός από τη μαγειρική με χαλαρώνει πολύ να ασχολούμαι με τη γη”, είπε αρχικά ο Θοδωρής Ρουσόπουλος.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στη γνωριμία και το γάμο του με τη Μάρα Ζαχαρέα για να παραδεχθεί ότι όταν ήταν υπουργός, πέρασαν πολύ δύσκολα.
“Γνωριστήκαμε το 1989 στο ρεπορτάζ και από τότε είμαστε μαζί. Το καλοκαίρι θα κλείσουμε 34 χρόνια μαζί, δεν θα πω αν ήταν έρωτας από την πρώτη ματιά.
Ήταν πολύ δύσκολο που με την Μάρα ήμασταν στο ίδιο επάγγελμα της δημοσιογραφίας και δυσκολότερα όταν εγώ έγινα υπουργός. Η Μάρα ”πλήρωσε” ότι εγώ έγινα πολιτικός και υπουργός.
Περάσαμε δύσκολα με την Μάρα όταν είχε βγει κομματική ανακοίνωση ότι εκείνη δεν πρέπει να εργάζεται όσο είμαι υπουργός. Είναι προς τιμήν της Μάρας που ενώ περάσαμε δύσκολα λόγω της αλλαγής επαγγέλματος μου, δεν επηρεάστηκε η σχέση μας. Η Μάρα για χατίρι μου έκανε πίσω, ανέστειλε την επαγγελματική της ιδιότητα και παραιτήθηκε.
Όταν ξαναγύρισε η Μάρα στην δημοσιογραφία άρχισε από το χαμηλότερο σκαλοπάτι. Η Μάρα Ζαχαρέα κατέστρεψε ένα μεγάλο μέρος της καριέρας της εξαιτίας της ενασχόλησης μου με την πολιτική”.
Η στενοχώρια για τον Κώστα Καραμανλή
Ο Θοδωρής Ρουσόπουλος αποκάλυψε και για το πόσο τον ενόχλησε η δήλωση από το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού, με αφορμή τα όσα είπε για τον παραιτηθέντα υπουργό Κώστα Καραμανλή μετά τα Τέμπη:
“Αγαπώ και εκτιμώ τον Κώστα Καραμανλή. Με εμπιστεύτηκε και δεν το ξεχνώ. Με στεναχώρησε η ανακοίνωση για δήλωση μου από το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού, ήταν παράδοξη και αχρείαστη”.
“Έχω υποστεί 4.000 ώρες καθημερινής δυσφήμισης επί μήνες” είπε ο κ. Ρουσόπουλος και πρόσθεσε: “Η λάσπη πάντα κάτι αφήνει. Δεν λύγισα καθόλου ψυχολογικά από τον πόλεμο που δέχτηκα, οι φίλοι μου πίστευαν ότι κάτι έχω πάθει. Πίστευα ακράδαντα ότι θα έρθει η ηθική δικαίωση. Το κατάφερα και το ξεπέρασα. Τη βραδιά που επρόκειτο να παραπεμφθώ στο ειδικό δικαστήριο, δεν έμεινα να μάθω την απόφαση της Βουλής, πήγα και κοιμήθηκα. Έφυγα 10 χρόνια από την πολιτική και ο κόσμος μου έλεγε όταν επέστρεψα, πόσο αδικήθηκα. Δεν με εκνευρίζουν τα σημαντικά, με εκνευρίζουν τα ασήμαντα”.
Αναφερόμενος στη δημοσιογραφία, είπε:
“Η δημοσιογραφία μπήκε στη ζωή μου κυρίως, μέσα από τις εφημερίδες. Ο Φρέντυ Γερμανός δημοσίευσε στη στήλη του στην “Ελευθεροτυπία“, όλα τα κείμενα μου από το 1ο φύλλο της σχολικής μας εφημερίδας. Με τον Φρέντυ Γερμανό γίναμε φίλοι όταν δουλεύαμε αργότερα μαζί. Όταν δούλευα γκαρσόνι με ενοχλούσε η αγένεια, αισθανόμουν άσχημα. Στο εστιατόριο που δούλευα έβλεπαν τηλεόραση και καθώς σέρβιρα είπα, “μια μέρα εγώ θα λέω τις ειδήσεις“. Στη ζωή μου έκανα όλα όσα ήθελα, στη δημοσιογραφία έμεινα 20 χρόνια”, πρόσθεσε.
