Τα στελέχη του Ντράγκι δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει να φαίνονται και τίμια…

Όταν οι ελεγκτές εξαντλούν την αυστηρότητά τους στους ελεγχόμενους αλλά εφαρμόζουν άλλα μέτρα και σταθμά για τον εαυτό τους, τα πράγματα γίνονται ζόρικα…
Το πάθημα του υψηλόβαθμου στελέχους της Τράπεζας της Ελλάδος κου Γ. Πάσχα, όστις έλαβε “μετοχοδάνειο” από την Εθνική Τράπεζα (στο πλαίσιο προγράμματος stock option), στην οποία εργάζονταν ως γενικός επόπτης το 2007, φέρνει στο νου μια διαφορετική εποχή. Τότε που η άνοδος των τιμών των μετοχών θεωρούνταν φυσική εξέλιξη και ουδείς σκέπτονταν το ενδεχόμενο να υποχωρήσουν οι τιμές και να βρεθεί “εγκλωβισμένος”.
The rest is history. Ο κος Πάσχας βρέθηκε με μετοχές που δεν άξιζαν τίποτε και με ένα τεράστιο δάνειο, το οποίο σήμερα -μαζί με τους τόκους- φθάνει τα 800 χιλιάρικα. Και ενώ για όλους τους ¨καμένους¨ από το Χρηματιστήριο κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με καταστροφή, για τον κο Πάσχα αποτελεί απλώς μια δυσάρεστη ανάμνηση και μια ενοχλητική εκκρεμότητα που πλέον πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης.
Ο κος Πάσχας έκτοτε βρήκε δουλειά στην Τράπεζα της Ελλάδας, όπου εν συνεχεία ανελίχθη και έγινε Διευθυντής της Διεύθυνσης Επιθεώρησης Εποπτευόμενων Εταιρειών. Μια θέση που τυπικά τουλάχιστον δεν επηρεάζεται από την συγκεκριμένη εκκρεμότητα. Οι κανόνες βέβαια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, είναι εξαιρετικά αυστηροί σε ότι αφορά στην αξιολόγηση της καταλληλότητας των προσώπων που τοποθετούνται σε καίριες θέσεις στο τραπεζικό σύστημα.
Σε σχετική έκθεση των ευρωπαϊκών εποπτικών αρχών με τίτλο “Κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση της καταλληλότητας” του 2017 αναφέρεται ξεκάθαρα ότι “Xωρίς προκατάληψη για το τεκμήριο της αθωότητας, οι αστικές αγωγές, οι διοικητικές ή οι ποινικές διώξεις, οι μεγάλες επενδύσεις ή τα ανοίγματα και τα δάνεια που έχουν ληφθεί (πρέπει να αξιολογούνται) καθώς μπορεί να έχουν σημαντική επίδραση στην οικονομική θέση του μέλους ή των οντοτήτων που διευθύνονται από εκείνον ή εκείνη, ή στην οποία το μέλος έχει σημαντικό μερίδιο”. Ο ίδιος ο Κος Πάσχας, είναι προφανές ότι είχε ενημερώσει την ΕΚΤ για το συγκεκριμένο δάνειο κατά τη διαδικασία της πρόσληψής του.
Ολ’ αυτά βέβαια περί αξιολόγησης που περιλαμβάνονται στη συγκεκριμένη έκθεση, αφορούν στις εμπορικές τράπεζες. Η ΕΚΤ έχει επιδείξει μεγάλη αυστηρότητα στην επιλογή στελεχών για τα ΔΣ συστημικών και μη τραπεζών, “κόβοντας” στο πρόσφατο παρελθόν στελέχη με ανάλογα δάνεια. Οι κανόνες όμως δεν ισχύουν για τα δικά της στελέχη. Στη Φρανκφούρτη είναι βέβαιο ότι γνώριζαν την υπόθεση Πάσχα, επέλεξαν όμως να μην κάνουν οποιαδήποτε κίνηση κατά τη διαδικασία της αξιολόγησης ικανότητας και πλέον βρέθηκαν προ μιας υπόθεσης που πλήττει το κύρος της ίδιας της ΕΚΤ. Διότι πόσο κύρος μπορεί να έχει ένας ελεγκτής που είναι εξαιρετικά αυστηρός με τους ελεγχόμενους αλλά και προκλητικά ελαστικός με τους δικούς του ανθρώπους;