Κυριακή κοντή γιορτή, χωρίς καμία δόση κλισέ για τις εκλογές του Κινήματος Αλλαγής. Νίκος Ανδρουλάκης και Γιώργος Παπανδρέου στον δεύτερο γύρο θα δώσουν παρά την κόπωση της προεκλογικής εκστρατείας όλες τους τις δυνάμεις. Κάνεις δεν πάει χαλαρά σε αυτή την μάχη, ούτε ο νικητής του πρώτου γύρου που ήδη δουλεύει σαν να μην υπάρχει η διαφορά που καταγράφηκε σε αυτόν, υπέρ του.
Ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε να ανεβάσει τους τόνους, να επιτεθεί προσωπικά στον Νίκο Ανδρουλάκη χρεώνοντας του παλαιοκομματικά χαρακτηριστικά ακόμα και διορισμούς με το σύστημα 4-2-1, τα χρόνια της τρικομματικής Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη παρά το γεγονός ότι οι επιλογές προσώπων με τον τρόπο αυτό για την στελέχωση οργανισμών του δημοσίου, έγιναν το 2012 ενώ ο συνυποψήφιος του έγινε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ το 2013.
Από την άλλη πλευρά ο Νίκος Ανδρουλάκης απαντά ότι πρόκειται για fake news διαψεύδοντας όσα του καταλογίζει ο πρώην Πρωθυπουργός αλλά αποφεύγει να σηκώσει το γάντι στους ίδιους τόνους, σημειώνοντας ότι θέλει την νίκη σε συνθήκες που να εξασφαλίζουν την ενότητα. Αυτή η στρατηγική επιλογή άλλωστε, των χαμηλών τόνων σε ένα ήδη ταλαιπωρημένο κόμμα από εσωκομματικές συγκρούσεις του “βγήκε” στον πρώτο γύρο και κέρδισε έτσι την στήριξη της βάσης της παράταξης.
Παράλληλα ο Γιώργος Παπανδρέου δηλώνει τώρα θετικός στην διεξαγωγή ενός ντιμπέιτ με τους δύο να διασταυρώνουν τα ξίφη τους, με τον Νίκο Ανδρουλάκη να απαντά θετικά. Ωστόσο δύσκολα θα βρεθεί κοινή συνισταμένη με δεδομένα τα διαφορετικά προγράμματα και με επίσης δεδομένο ότι τα επιτελεία των δύο υποψηφίων δεν έχουν συνεννοηθεί ακόμα για να απαντήσουν στην πρόσκληση της ΕΡΤ που ομολογουμένως κέρδισε το στοίχημα της τηλεθέασης στο πρώτο ντιμπέιτ, με απροσδόκητα καλές επιδόσεις. Το είδαν τριπλάσιοι τηλεθεατές από αυτούς που παρακολούθησαν την αντίστοιχη τηλεμαχία το 2017.
Ανεξάρτητα από την έκβαση της τελικής μάχης για την ηγεσία, το ερώτημα που μπαίνει για την επόμενη μέρα είναι δομικό και με προϋπόθεση την δύσκολη υπόθεση της ενότητας, τι κόμμα και με ποια κατεύθυνση…
Σε αυτό ανεξάρτητα από την επιλογή προσώπου η κάλπη δείχνει ότι η βάση της παράταξης ψήφισε για ένα σοσιαλδημοκρατικό και όχι για ένα κεντρώο κόμμα. Μια παράταξη της κεντροαριστεράς που να δίνει την ίδια έμφαση στο κέντρο και στην αριστερά. Αυτή η αφετηρία διαμορφώνει το έδαφος για την ταυτότητα του κόμματος με νέα ηγεσία.
Προτεραιότητα γίνεται έτσι η διαμόρφωση ενός προγράμματος που θα έχει στο επίκεντρο τον κόσμο της εργασίας, τους νέους, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις κοινωνικές ανισότητες, την δημόσια Παιδεία και το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε συνδυασμό με την αξιολόγηση στο δημόσιο, το ψηφιακό κράτος και τις ανοιχτές διαδικασίες τύπου open gov σε κάθε τομέα.
Με λίγα λόγια η πρόταση για προοδευτική διακυβέρνηση είναι αυτονόητη για μια σοσιαλδημοκρατική παράταξη, που με το έμβλημα του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από κόμμα εξουσίας. Άλλωστε μια από τις τελευταίες φράσεις του Ανδρέα Παπανδρέου σε ένα από τα συνέδρια του κόμματος με την υγεία του να είναι ήδη κλονισμένη δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαφορετικής ανάγνωσης: “Το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα εξουσίας, δε γεννήθηκε για να αποτελέσει διάττοντα αστέρα, δεν χαρίζεται και δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια”.
