Έξι μπορεί και εφτά παράγραφοι, γεμάτοι πληροφορίες πολιτικές και παραπολιτικές, συμπυκνωμένα αυτά που έγιναν και αυτά που θα γίνουν στο πολιτικό σκηνικό, με εικόνα από τα διεθνή και με μίνι προσωπογραφίες των πρωταγωνιστών… Αυτό ήταν το «Κονκλάβιο» της Αριστοτελίας Πελώνη στην Καθημερινή.
Κι αν πιτσιρικάδες ανοίγαμε τις εφημερίδες από το τέλος για τα αθλητικά, μεγαλώνοντας αναζητούσαμε το κύριο άρθρο αλλά τις Κυριακές…Την «Καθημερινή» αρκετοί την ανοίγαμε προς την μέση για να ξεκινήσουμε από το «Κονκλάβιο». Με ύφος αμφισβήτησης, αποκαλυπτικό και αρκετές φορές σαρκαστικό προς όλους, με πληροφόρηση από όλες τις πλευρές στα θέματα του, σε ελάχιστα λεπτά έβαζε τον αναγνώστη στο νόημα των εξελίξεων.
Το «Κονκλάβιο» θα λείψει στον πυρήνα των οπαδών του, δεν θα λείψει όμως η δημιουργός του που πλέον θα συμπυκνώνει με τον ίδιο δυναμικό τρόπο τις εξελίξεις που αφορούν την κυβέρνηση, από την νέα της θέση, αυτή της αναπληρώτριας κυβερνητικής εκπροσώπου.
Ξέρει από χιλιόμετρα, το κλασικό 12ωρο του μέσου δημοσιογράφου, την αγωνία της είδησης, τι σημαίνει δουλειά και τρέξιμο. Η συμμετοχή της στο κυβερνητικό σχήμα ήρθε μετά την ανακοίνωση της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως και εκείνη δεν έχει τίποτα να αποδείξει, δεν βρίσκεται σε αυτή την θέση λόγω φύλου.
Με πετυχημένη επαγγελματική πορεία, ενεργή μέχρι και την ώρα της ανάληψης των νέων της καθηκόντων, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπήκε στην πολιτική γιατί δεν είχε κάτι άλλο να κάνει.
Σε λίγες μέρες πιάνει δουλειά, μέχρι σήμερα ανέκρινε εκείνη τους κυβερνητικούς εκπροσώπους τώρα είναι η σειρά της να ανακριθεί γιατί θα μας λείπει το «Κονκλάβιο»…
