Με τις εκλογές στη Φινλανδία να πλησιάζουν (Απρίλιος 2023) θα ήταν καλό να αρχίσουμε να κοιτάμε το που βρισκόμαστε.
Ο κυριότερος λόγος είναι το ότι η Φινλανδία έχει δώσει στην Ευρώπη μια πολιτικό που φαίνεται, για αρκετούς, να ξεχωρίζει από το μέτριο των ηγετών των κρατών μελών της ΕΕ. Τη Σάννα Μαρίν, η οποία έγινε πρωθυπουργός της χώρας στα 34 της χρόνια. Πώς όμως έγινε αυτό ενώ δεν ηγήθηκε του κόμματος στις προηγούμενες εκλογές;
Το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Φιλανδίας (στο οποίο εντάσσεται η Σάνα Μαριν) έλαβε στις εκλογές του Απριλίου του 2019 το 17,7% των ψήφων, με το δεξιό αντισυμβατικό κόμμα των «Αληθινών Φινλανδών» να λαμβάνει το 17,5% και το συστηρητικό κόμμα το 17% των ψήφων.
Η κυβέρνηση που σχηματίστηκε υπό τον Αντι Ριννε (τότε ηγέτη του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος) άντεξε από τον Ιούνιο μέχρι το Δεκέμβριο του ίδιου έτους όταν και το κεντρώο κόμμα ήρε την υποστήριξη του εξαιτίας των χειρισμών του Ριννε στην υπόθεση των απεργιών των συνδυκάτων. Την επόμενη ημέρα τα κόμματα της συμπολίτευσης αποφάσισαν πως η πρωθυπουργία της χώρας θα πήγαινε στη Σάννα Μαρίν. Όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία, το κόμμα των σοσιαλδημοκρατών βρισκόταν στο 15% με τους «Αληθινούς Φινλανδούς» στο 25% και το συντηρητικό κόμμα στο 19%.
Μέσα σε ένα οχτάμηνο (και εξαιτίας των χειρισμών στην πανδημία κόβιντ και κυρίως του μήνα του μέλιτος μιας νέας άφθαρτης πολιτικού με το εκλογικό κοινό) είχε καταφέρει να οδηγήσει το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στο 23% έχοντας 4,5% μονάδες διαφορά από το δεύτερο κόμμα.
Έχοντας την πρωθυπουργία σε μια περίοδο που οι χώρες της Ευρώπης χορεύουν στον ρυθμό των κρίσεων (κορωνοϊός, πόλεμος στην Ουκρανία, ένταξη Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, ενεργειακή κρίση) έχει καταφέρει να τοποθετήσει τον εαυτό της σε υψηλό επίπεδο όσον αφορά την εξωτερική πολιτική της χώρας. Δείχνει, τουλάχιστον για ένα κοινό, να έχει χαρακτηριστικά προσωπικότητας που απαιτούνται από έναν ηγέτη μέσα σε περίοδο κρίσης. Όμως, εκεί που απειλείται είναι τα προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας.
Όχι μόνο εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης που οδηγεί σε κρίση αγοραστικής δύναμης αλλά και του νόμου υπέρ των δικαιωμάτων των αυτόχθονων κατοίκων της Φινλανδίας, τους Σάμι. Η νομοθεσία έχει μπλοκαριστεί επανειλημμένα από το κεντρώο κόμμα που ανήκει στην κυβερνητικό συνασπισμό.
Όμως η Μαρίν δείχνει κι εκεί στοιχεία δυναμικής προσωπικότητας καθώς αποφάσισε να προωθήσει το νόμο στη βουλή ακόμα και δίχως τη στήριξη του κεντρώου κόμματος, παρά το ότι εκείνο απειλεί να ρίξει την κυβέρνηση (το κεντρώο κόμμα βρίσκεται στο 10% από 13,7% στις εκλογές του 2019 , χάνει συνεχώς ψηφοφόρους, ενώ απειλείται και η τέταρτη θέση από τους πρασίνους).
Οφείλεται κυρίως σε αυτή τη δυναμικότητά και αποφασιστικότητά της το γεγονός ότι προηγείται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία με 26% έναντι 20% του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης Πέτερι Ορπο. Και αυτό παρόλο που το κόμμα της βρίσκεται στο 19% με το συντηρητικό κόμμα που ηγείται ο Όρπο να φαίνεται να λαμβάνει το 24%. Μάλιστα η Σάννα Μαρίν δείχνει να έχει υποστήριξη και από ψηφοφόρους πέρα του κυβερνητικού συνασπισμού.
Όμως δεν είναι όλα ρόδινα για την πρωθυπουργό της Φινλανδίας. Το κόμμα της εδώ και 18 μήνες έχει μείνει δημοσκοπικά σε ποσοστά κάτω του 20% (18%-19,5%). Αντίθετα, το ίδιο διάστημα το συντηρητικό κόμμα έχει βρεθεί από το 17% στο 24%. Με το κόμμα των «Αληθινών Φινλανδών» να βρίσκεται σε απόσταση βολής (17,5%) κινδυνεύει να βρεθεί τρίτο κόμμα στις εκλογές (από πρώτο το 2019). Επίσης η διαφορά ανάμεσα στα ποσοστά των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού και αυτών των κομμάτων της αντιπολίτευσης έχει πεσει από τις 13 μονάδες στις αρχές του έτους, στις 4. Με 4 μήνες να απομένουν ως τις εκλογές της Φινλανδίας το ερώτημα που υπάρχει είναι το εξής: Θα αντέξει το αστέρι της Σάννα Μαρίν ή θα φύγει τον Απρίλιο μαζί με τα χιόνια;
