✍️ο Απόστολος Πιστόλας
Βρισκόμαστε λιγότερο από δυο μήνες μακριά από τις ευρωεκλογές της 9 ης Ιουνίου και οι δημοσκοπήσεις που έρχονται στη δημοσιότητα η μία μετά την άλλη δείχνουν συγκεκριμένα στοιχεία.
Ένα κυρίαρχο κόμμα, που ναι μεν αντιμετωπίζει προβλήματα αλλά η κυριαρχία του δεν απειλείται, τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεφεύγει από το ΠΑΣΟΚ και να πιάνει τη δεύτερη θέση, το ΠΑΣΟΚ να αδυνατεί να ακολουθήσει και να απειλείται από το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου και μια σειρά «μικρών» κομμάτων να βρίσκονται λίγο πάνω ή λίγο κάτω από το όριο του 3%. Το που τελικά θα καθίσει η μπίλια» για το κάθε κόμμα θα καθορίσει και τις μετεκλογικές εξελίξεις.
Τα κύρια ζητήματα για τη Νέα Δημοκρατία στο δρόμο προς τις κάλπες στα οποία καλείται να βρει απάντηση ώστε να φτάσει τον ελάχιστο στόχο (να γραφτεί το 3 μπροστά από το ποσοστό) είναι τα εξής: α) οι διαρροές προς κόμματα στα δεξιά της και β) η αποχή ψηφοφόρων της, καθώς οι εκλογές δεν κρίνουν στην ουσία στην κυβερνησιμότητα της χώρας και άρα η ψήφος είναι πιο «χαλαρή».
Για να αντιμετωπίσει το δεύτερο ο πρωθυπουργός ακολουθεί μια διπλή στρατηγική: Πρώτον, πήρε το ρίσκο να βγει μπροστά και να κάνει την καμπάνια προσωπική (και άρα να πιστωθεί την επιτυχία ή να χρεωθεί την αποτυχία της). Όπως και ο ίδιος δήλωσε στο συνέδριο για τα 50 χρόνια του κόμματος «πίσω από τον τίτλο και τα ονόματα του ψηφοδελτίου μας κρύβεται και το δικό μου όνομα». Δεύτερον, προσπαθεί να περάσει το αφήγημα της «ψήφου σταθερότητας». Λέει δηλαδή πως για να συνεχίσει η σταθερότητα στη χώρα οι ψηφοφόροι θα πρέπει να εμπιστευτούν τη ΝΔ. Αυτό όμως είναι αφήγημα εθνικών εκλογών. Η κυβερνητική πλειοψηφία δεν επηρεάζεται από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Έχω σοβαρές επιφυλάξεις για το εάν η προσπάθεια σύνδεσης ευρωεκλογών με εθνικές εκλογές θα μπορέσει να πετύχει. Η διπλή αυτή επιλογή όμως δείχνει και κάτι ακόμα. Πως για να βγει μπροστά ο ίδιος ο πρωθυπουργός ενδεχομένως το δημοσκοπικό ζήτημα της ΝΔ να είναι μεγαλύτερο από όσο φαίνεται και πως δεν υπάρχει δυνατό αφήγημα για τις ευρωεκλογές. Και αυτό είναι ζήτημα.
Όσον αφορά τις διαρροές προς δεξιά κόμματα τα δεδομένα είναι πιο περίπλοκα. Σύμφωνα με την έρευνα της prorata το 60% όσων θα ψηφίσουν πιο δεξιά κόμματα σε σχέση με το τι ψήφισαν στις εκλογές του 2023 δηλώνουν πως θα το κάνουν διότι το κόμμα που ψήφιζαν απομακρύνθηκε από τις παραδοσιακές θέσεις του. Ένα άλλο 9% δηλώνει πως θα το κάνει λόγω της πανευρωπαϊκής τάσης για ψήφιση πιο συντηρητικών κομμάτων. Είναι αλήθεια πως τον τελευταίο χρόνο η Νέα Δημοκρατία με την ψήφιση μιας σειράς νομοσχεδίων (ιδιαίτερα αυτό του γάμου και τεκνοθεσίας ομοφύλων) έχει απομακρυνθεί από τη συντηρητική της βάση. Την ίδια στιγμή μάλιστα που οι τάσεις του ελληνικού εκλογικού σώματος ακολουθούν την Ευρώπη προς το συντηρητισμό.
Έχω γράψει πολλές φορές πως εξαιτίας ψυχογραφικών χαρακτηριστικών οι συντηρητικοί ψηφοφόροι είναι πιο πιστοί εκλογικά. Αυτό σημαίνει πως ανέχονται περισσότερα. Σημαίνει όμως επίσης πως όταν φύγουν δεν επιστρέφουν. Τα παραπάνω αποτελούν ένα καμπανάκι που προφανώς έχουν ακούσει στο Μαξίμου.
Η απάντηση του πρωθυπουργού στην προσπάθεια να μη φύγουν στην κάλπη οι συντηρητικοί ψηφοφόροι είναι η είσοδος του Φρέντι Μπελέρι στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. Το ερώτημα είναι εάν αυτό είναι αρκετό. Εάν θα καταφέρει με, στην ουσία, έναν δεξιό στο ψηφοδέλτιο να γυρίσει το κλίμα κυρίως στη βόρεια Ελλάδα. Προφανώς και θα απευθυνθεί στο συναίσθημα και στον πατριωτισμό των ψηφοφόρων. Είναι αυτό ικανό να τους κάνει να «καταπιούν» την απομάκρυνση της ηγεσίας του κόμματος από αυτούς; Αυτό θα φανεί και θα κριθεί
το βράδυ της 9 ης Ιουνίου. Γνώμη μου είναι πάντως πως όταν ο «καταναλωτής» ζητάει λεμόνια θα πρέπει να του δώσεις λεμόνια. Πολλά και με καλό χυμό. Όχι να βάλεις ένα στην προθήκη και να το περιφέρεις σαν λάβαρο. Όσο καλό και να είναι αυτό το λεμόνι. Αλλιώς κινδυνεύεις να τον χάσεις.
