Ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι ο 8ος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο πρώτος υποψήφιος που εξελέγη δίχως τη στήριξη ενός εκ των δύο μεγάλων κομμάτων (ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ). Σε μια πιο κλειστή από ότι αναμενόταν εκλογική αναμέτρηση του β’ γύρου έλαβε το 51,9% των ψήφων έναντι του 48,1% που έλαβε ο Ανδρέας Μαυρογιάννης. Η επόμενη ημέρα των εκλογών βρίσκει το πολιτικό σκηνικό στη μεγαλόνησο διαφορετικό από ότι ήταν πριν από αυτήν την εκλογική περίοδο. Είμαστε σε περίοδο ανακατάταξης. Ενδεχομένως οι προεδρικές εκλογές του 2023 να αποτελέσουν σημείο αναφοράς ώς αυτές που τελείωσαν το παλιό πολιτικό σκηνικό και βοήθησαν στη δημιουργία ενός νέου. Εξηγούμαι:
Στο ΑΚΕΛ είδαν τι πρέπει να κάνουν εάν θέλουν να φύγουν από τα ποσοστά του 20% και να φλερτάρουν ξανά με το 30%. Η επιλογή Μαυρογιάννη ως υποψηφίου για την προεδρία ήταν εξαιρετική. Η μετριοπάθειά του Ανδρέα Μαυρογιάννη, η σωστή ανάγνωση της εκλογικής αγοράς, η επαφή με την πραγματικότητα τον έφτασε μια ανάσα από την προεδρία. Είναι δεδομένο πως στο ΑΚΕΛ θα πρέπει να σκεφτούν την μετατόπιση στην εκλογική αγορά από κάποιες πιο ακραίες θέσεις.
Ο ΔΗΣΥ σε αυτές τις εκλογές είναι ο μεγάλος χαμένος και ειδικά ο πρόεδρός του, Αβέρωφ Νεοφύτου. Τα έκαναν όλα λάθος. Η επιλογή του προέδρου του κόμματος ως υποψήφιο για την προεδρία της δημοκρατίας ήταν σφάλμα. Πήγαινε ενάντια στις τάσεις τις εκλογικής αγογράς (έλλειψη εμπιστοσύνης και απομάκρυση από κόμματα). Όταν στον πρώτο γύρο βρέθηκε τρίτος αντί το κόμμα να πάει συντεταγμένα υπέρ του υποψηφίου που προέρχεται από αυτό αποφάσισε επιφανειακά να μην πάρει θέση, κατ’ ουσίας να κλείσει το μάτι προς Μαυρογιάννη. Το 75% της βάσης τους αγνόησε και ψήφισε τον, κατά τα λεγόμενα της ηγεσίας του ΔΗΣΥ, “αποστάτη”. Εάν το ΑΚΕΛ χρειάζεται μετατόπιση, για τον ΔΗΣΥ απαιτείται rebranding. Πρέπει να βρει ξανά τι αντιπροσωπεύει, να δει την εκλογικλή αγορά ως είναι σήμερα, όχι 10-20 χρόνια πριν. Ποιοι είναι, τι εκφράζουν, που κινούνται; Τι είδους αντιπολίτευση θα κάνουν; Έχουν πολλές και κρίσιμες αποφάσεις να πάρουν. Θα καταφέρουν να βγουν ενωμένοι μέσα από αυτή τη διαδικασία;
Το ΔΗΚΟ και η ΔΗΠΑ βρίσκονται μαζί στην κυβέρνηση. Πώς θα λειτουργήσει αυτό και τι ανακατατάξεις μπορεί να φέρει στο λεγόμενο “κέντρο”; Επίσης, ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει να ισορροπήσει επάνω σε διαφορετικών ειδών βάρκες και διαφορερτικού μεγέθους αλλά και κυρίως διαφορετικών κατευθύνσεων. Και θα έχει απέναντί του και τα δυο μεγάλα κόμματα (τουλάχιστον για την ώρα καθώς μετά τις εκλογές του Μαρτίου στο ΔΗΣΥ υπάρχει το ενδεχόμενο αλλαγής κατεύθυνσης στο ζήτημα).
Μέσα στην επόμενη πενταετία θα υπάρξει και πίεση για λύση στο Κυπριακό. Οι συνθήκες κάνουν το αέριο της Ανατολικής Μεσογείου σημαντικό για την Ευρώπη και τη Δύση γενικότερα. Και αυτό σημαίνει πως θα ζητήσουν ηρεμία στην περιοχή. Εξορύξεις και αγωγοί δίχως ασφάλεια δεν γίνονται. Η πρόταση για λύση που θα έρθει και η τοποθέτηση των κομμάτων επάνω σε αυτή και πάλι μπορεί να ανακατέψει το πολιτικό σκηνικό. Και εάν λυθεί το ζήτημα μετά από μισό αιώνα και φύγει από τα σημαντικά κριτήρια ψήφου των ψηφοφόρων τότε και πάλι θα έχουμε αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οιτούν οι ψηφοφόροι την πολιτική της χώρας, στα χαρακτηριστικά προσωπικότητας που απαιτούν από έναν ηγέτη να έχει και άρα στη σημαντικότητα προσώπων του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Η Κύπρος έχει μπει δηλαδή σε μια περίοδο αστάθειας του πολιτικού σκηνικού, σε ένα ανακάτεμα της λίμνης, που μπορεί να πάρει καιρό να παγώσει αλλά όταν γίνει αυτό κανείς δεν εγγυάται πως θα έχει μορφή κοντά σε αυτήν που είχε την προηγούμενη περίοδο σταθερότητας.
