ΑρχικήΕπικαιρότηταΚορωνοϊός: Η Ελλάδα τελευταία στη λίστα των θυμάτων - γιατί τα...

Κορωνοϊός: Η Ελλάδα τελευταία στη λίστα των θυμάτων – γιατί τα πάει πολύ καλύτερα από Βέλγιο, Πορτογαλία και Ολλανδία

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, έδωσε στην δημοσιότητα τα διαγράμματα που δείχνουν την σημαντικά καλύτερη εικόνα που έχει η χώρα μας σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης.

Η σύγκριση αφορά τις χώρες με της ίδιας τάξης πληθυσμό, τόσο ως προς τον αριθμό των κρουσμάτων όσο και ως προς τον αριθμό των θανάτων από την πανδημία του κορωνοϊού.

Σύμφωνα με αυτά, από τις 26 Φεβρουαρίου έως και χθες, 22 Απριλίου, η Ελλάδα έχει 2.408 κρούσματα, σε αντίθεση με την Πορτογαλία, την Ολλανδία και το Βέλγιο που έχουν αντιστοίχως 41.889, 34.842, και 41.889 κρούσματα.

Κορονοϊός - Νέα διαγράμματα: Πώς και γιατί η Ελλάδα τα πάει πολύ καλύτερα από Βέλγιο, Πορτογαλία και Ολλανδία

Ως προς τον αριθμό των θανάτων, η εικόνα της χώρας μας είναι και εκεί σαφώς καλύτερη.

Ελλάδα_γράφημα_κορονοϊός2

Στο διάστημα από τις 6 Μαρτίου έως και χθες 22 Απριλίου έχουν σημειωθεί: Στο Βέλγιο 6.262 θάνατοι, στην Ολλανδία 4.054 θάνατοι, στην Πορτογαλία 785 και στην Ελλάδα 121 θάνατοι.

Ο κ. Πέτσας αναφέρθηκε και στους πίνακες που δείχνουν την πορεία εξέλιξης της πανδημίας στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες τρεις ευρωπαϊκές χώρες, λέγοντας ότι «Τα αυστηρά, πρωτόγνωρα μέτρα που πήραμε νωρίς, δούλεψαν. Και δούλεψαν γιατί τα ακολουθήσαμε. Όλοι μαζί σε μια ξεχωριστή στιγμή ατομικής υπευθυνότητας και συλλογικής ωριμότητας».

Και πρόσθεσε «Είναι σαφές ότι η επιτυχία των μέτρων που ελήφθησαν απεικονίζεται στα διαγράμματα των κρουσμάτων και -δυστυχώς- των θυμάτων σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες αντίστοιχου πληθυσμού».

 «Αυτή η εικόνα δεν είναι για να μπει στο αρχείο ούτε για να αλληλοσυγχαιρόμαστε», επεσήμανε.

«Είναι για να μας θυμίζει από την αρχή γιατί πήραμε αυτά τα μέτρα. Για να μη νοσήσουν πολλοί ταυτόχρονα. Για να μην καταρρεύσει το σύστημα υγείας από την ταυτόχρονη εισαγωγή ασθενών. Για να μη φέρουμε τους γιατρούς και τους νοσηλευτές μας στην κατάσταση που είδαμε ακόμη και στις πιο αναπτυγμένες χώρες, δηλαδή με απόγνωση να πρέπει να διαλέξουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει».