Την τελευταία του πνοή άφησε τα ξημερώματα ο τραγουδιστής Χρήστος Κυριαζής σε ηλικία 68 ετών.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες έδινε μάχη με τον καρκίνο εδώ και μήνες και πέθανε ξημερώματα σπίτι του.
Στο πλευρό του τραγουδιστή μέχρι το τέλος ήταν και η σύζυγός του Σοφία.
Ο Χρήστος Κυριαζής γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά και μεγάλωσε στα Καμίνια. Ο πατέρας του εργαζόταν ως επιπλοποιός και λόγω της οικογενειακής παράδοσης κι εκείνος έμαθε τη τέχνη. Ποτέ όμως δεν έκρυψε την αγάπη του για τη μουσική. Στην διάρκεια της ζωής του το όνομά του συνδέθηκε και με την κατασκευή επίπλων.
Σε ηλικία 12 ετών πήρε μία χειροποίητη κιθάρα κι άρχισε να προσπαθεί μέσα από αυτήν, να μάθει τις νότες. Πέντε χρόνια αργότερα, έπαιζε με ένα μικρό rock συγκρότημα σε καφετέριες και ζαχαροπλαστεία της εποχής. Δημιουργός και μέλος του Συγκροτήματος «Πρόκες» (1972) και προηγουμένως, των Συγκροτημάτων «Mirabilis Zalapa» και «What a pity». Κατόπιν έφυγε για σπουδές στην Ιταλία. Όταν επέστρεψε, στράφηκε προς τη λαϊκή μουσική.
Ο ίδιος μιλώντας για την καριέρα του, έχει πει: «Πάντα δίπλα μου ήταν η κιθάρα. Και έγραφα. Και από τότε πάντα λέω μόνο τα δικά μου. Είχα δώσει και στη Minos πολλά τραγούδια μου. Στους Χαράλαμπο Γαργανουράκη, Κούτρα, Θέμη Ανδρεάδη, σε πολλούς. Λίγο μετά στον Μαργαρίτη. Να σου πω για τον Βλάση Μπονάτσο πως μας ανακάλυψε πολύ νωρίτερα: στο κλαμπ Hobby, Πλατεία Αμερικής, υπόγειο, βαράγαμε σαν τρελοί, είχε έρθει και με παρατηρούσε πώς έλεγα τους στίχους. Μου λέει μετά: Έρχεσαι μαζί μου; Έχω ένα συγκρότημα, τους Πελόμα Μποκιού».
Ο δίσκος που φέρει τον τίτλο της μεγάλης επιτυχίας του «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» (1992) έγινε «πλατινένιος», ξεπερνώντας τις 125.000 αντίτυπα!
Οι τελευταίοι δίσκοι του: «Επιτυχίες» (1994), «Η αγάπη είναι μία» (1994, «χρυσός» δίσκος των 30.000 αντιτύπων), “Χαμένος Νικητής” (1995), «Άλλο τί θέλω, άλλο τι μπορώ» (1997). Τα γνωστότερα τραγούδια αυτών των δίσκων: «Οι απέναντι που πληρώνουν έναντι», «Ημεροβίγλι», κ.λπ.
