Τα χάδια της Ε.Ε. στον Ερντογάν. Φόβος, αμηχανία ή συμφέροντα;

22 mins read

Πρόκειται για απλή αμηχανία ή κρύβεται κάτι διαφορετικό πίσω από τις αμφίσημες δηλώσεις των ευρωπαίων στελεχών για τον Ερντογάν; Ο Τούρκος πρόεδρος έχει «απασφαλίσει» αλλά οι Eυρωπαίοι διστάζουν να πάρουν μια ξεκάθαρη θέση. 

Αποκάλεσε Ναζί και φρενοβλαβή τον Πρόεδρο Μακρόν αλλά ο επικεφαλής εκπρόσωπος Τύπου για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Ασφάλεια Πήτερ Στάνο δήλωσε χθες ότι «Εάν η Τουρκία συνεχίσει με τις προκλήσεις, πρέπει να σκεφτούμε τι θα κάνουμε σε σχέση με αυτές τις ενέργειες». 

Σύμφωνα με τον Σλοβάκο εκπρόσωπο Τύπου, η μέχρι τώρα στάση του Ερντογάν δεν είναι αρκετή για να αφυπνίσει τους ευρωπαίους. Θα πρέπει να κάνει κι’ άλλα. Να στείλει για παράδειγμα το Όρουτς Ρέις στη Βόρεια Θάλασσα ή να γράψει email στην Μέρκελ απειλώντας την οικογένειά της; Πότε θα είναι η ώρα για να δράσουν οι Ευρωπαίοι;

Ίσως ακόμη και τότε να μην είναι ώρα για αποφασιστικές κινήσεις. Σύμφωνα με τον Στάνο, η Ευρώπη θα πρέπει να σκεφθεί τι θα κάνει σε σχέση με αυτές τις ενέργειες. Και όλοι γνωρίζουμε πόσο χρόνο χρειάζεται η Ευρώπη για να σκεφτεί. Πολλώ δε μάλλον να αποφασίσει. 

Είναι προφανές ότι η αποκοιμισμένη Ευρωπαϊκή γραφειοκρατία δεν ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει έναν αποφασιστικό εχθρό. Ο Ερντογάν αποφασίζει ολομόναχος σε λίγα λεπτά. Η Ε.Ε. χρειάζεται συνόδους και ζύμωση για να απαντήσει. Δεν παίζουν σκάκι όπου ο χρόνος δεν έχει και τόση σημασία. Η διπλωματία και οι κινήσεις στη γεωπολιτική σκακιέρα είναι εξαιρετικά ευαίσθητες σε σχέση με το χρόνο των αποφάσεων. 

Αυτό που δεν είναι ακόμη προφανές σχετίζεται με τη βούληση των ευρωπαίων να πράξουν. Να κινηθούν δηλαδή εναντίον του Ερντογάν. Άπαντες εκφράζουν την αλληλεγγύη σε Ελλάδα και Κύπρο, δηλώνουν αγανάκτηση για τις φράσεις που εκτοξεύει ο Ερντογάν κατά που προέδρου Μακρόν αλλά όταν έρθει η κρίσιμη ώρα, διστάζουν. Πίσω από αυτό τον δισταγμό θα μπορούσαν να κρύβονται συμφέροντα. Αντίθετα με την Ουάσιγκτον, όπου οι λομπίστες κινούνται ακόμη και στο φως της ημέρας, στις Βρυξέλλες η ίδια δουλειά γίνεται αποκλειστικά στο σκοτάδι. Με τρόπο που ταιριάζει περισσότερο στη σκοτεινή φιλοσοφία της Γηραιάς Ηπείρου. 

Η ώρα που οι φιλοευρωπαϊστες ηγέτες θα πρέπει να βάλλουν το μαχαίρι στο λαιμό των Γερμανών και διαφόρων χωρών του Βορρά και του πρώην ανατολικού μπλοκ, δεν θα αργήσει να έρθει. Ο Μακρόν δεν μοιάζει πιθανό να ξεχάσει όσα συνέβησαν την τελευταία εβδομάδα. Η κόντρα του με τον Ερντογάν δεν έχει προσωπικό χαρακτήρα, τον οποίο επιχειρεί να της προσδώσει ο Τούρκος πρόεδρος. Είναι μια κόντρα ιδεολογίας και φιλοσοφίας ζωής. Είναι μια κόντρα διαφωτισμού και ελευθερίας με τη χειρότερη έκφραση εξτρεμισμού και θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Ο Μακρόν, δεν έχει την πολυτέλεια να την χάσει. Ούτε η Γαλλία φυσικά αλλά ούτε και η Ευρώπη. 

Η Ε.Ε. θα πρέπει σύντομα να αποφασίσει. Θα επιχειρήσει να το κάνει ξανά με χρησμούς, που θα ικανοποιούν τους πάντες. Ελπίζουμε ωστόσο να μην της δοθεί αυτή η δυνατότητα. Η Γαλλία μοιάζει να μπορεί να το κάνει. Οι μεσοβέζικες δηλώσεις τρέφουν τον Ερντογάν, ο οποίος μυρίζεται το φόβο. Μέχρι τότε, θα πρέπει να ανεχτούμε τη θρασύτατη πολιτική των Τούρκων αλλά κυρίως θα πρέπει να ανεχτούμε το τρολάρισμα γραφειοκρατών όπως ο Στάνο, που δεν δίστασε στο κλείσιμο της δήλωσής του να προσθέσει ότι: “η θέση της ΕΕ είναι ξεκάθαρη”.

Facebook Comments