‘Ενας γνώριμος και φίλος του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, ο γνωστός ποινικολόγος δικηγόρος Αλέξανδρος Λυκουρέζος, εξέφρασε την αντίθεση του για τον τρόπο ταφής και αποχαιρετισμού του Κωνσταντίνου. Τους δύο άνδρες συνέδεε βαθιά και πολυετής φιλία, από τα νεανικά τους χρόνια. Ο κ. Λυκουρέζος σημείωσε πως θα έπρεπε να τιμηθεί περισσότερο. Υπήρξε για κάποια χρόνια βασιλεύς των Ελλήνων, επισημαίνοντας ότι με αυτόν τον τρόπο δεν θα διαγράφονταν η ιστορία.
Ακολουθεί η συνέντευξη του κ. Λυκουρέζου στο MEGA και τον Νίκο Ευαγγελάτο:
Ε: Κύριε Λυκουρέζο, καλησπέρα σας χαίρομαι πάρα πολύ που σας βλέπω.
Λ: Καλησπέρα χαίρομαι και εγώ που είμαι εδώ.
Ε: Να ξεκινήσουμε μετά της ταφής. Το ότι δεν γίνεται τελικά δημόσια δαπάνη. Ότι δεν δίνεται το Παρεκκλήσι της Μητρόπολης πώς τα σχολιάζετε;
Λ: Κοιτάξτε να δείτε αυτή είναι η απόφαση της Κυβέρνησης.
Πιστεύω ότι θα έπρεπε να εκτιμηθεί περισσότερο ότι υπήρξε για κάποια χρόνια βασιλεύς των Ελλήνων. Είναι τέως βασιλεύς των Ελλήνων αλλά έκπτωτος τώρα. Δεν σημαίνει ότι διαγράφεται η ιστορία αλλά ο θάνατος είναι θάνατος Και πρέπει νομίζω να τον τιμούμε.
Ε: Να έρθω λίγο στο κομμάτι αυτού του ανθρώπου, στον άνθρωπο που εσείς γνωρίζετε. Πριν γίνει βασιλιάς. Τον γνωρίζετε από τα πολύ νεανικά χρόνια. Πείτε μας δυο κουβέντες για τον Κωνσταντίνο.
Λ: Ναι τον γνωρίζω πριν πριν παντρευτεί την Άννα Μαρία, πριν γίνει βασιλεύς.
Συνεπώς έχω μία μακρά ιστορική διαδρομή μαζί του και στην Ελλάδα και στο Λονδίνο στη διάρκεια της χούντας και μετά και στη Ρώμη. Επίσης και μετά όταν ήρθε και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα ως πρώτος μέχρι πρόσφατα. Είναι ένας άνθρωπος αν μου επιτρέπεται να πάω, που είχε μία μεγάλη πολύ μεγάλη μοναδική αγάπη. Τι αγαπούσε πάρα πολύ; Τον ελληνικό λαό.
Λειτούργησε όπως πίστευε ότι θα έπρεπε να λειτουργήσει. Έκανε μία θαυμάσια οικογένεια. Υπήρξε ένας άνθρωπος πάρα πολύ απλός και συναισθηματικά γενναιόδωρος, ακέραιος. Βέβαια κανείς μπορεί να διαφωνεί. Και διαφωνεί με πολλές επιλογές ή αποφάσεις του αλλά όλα αυτά δεν κρίνονται σήμερα. Θα κριθούν από τους ιστορικούς του μέλλοντος. Εξάλλου, έχουν ήδη γραφτεί πάρα πολλά θετικά ή αρνητικά, τα οποία δεν θα ήθελα να σχολιάσω περισσότερο.
Ε: Από σας θέλαμε αυτό το ανθρώπινο κομμάτι. Πήρε πράγματα, νομίζω πήρε μία αποζημίωση τόσα χρόνια πίσω. Τα 14 εκατομμύρια ήταν πάρα πολλά χρήματα. Έτσι δεν είναι;
Λ: Διεκδικούσε πολλά περισσότερα. Τόσα έδωσε με την απόφαση του το δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο. Εκείνο που πιστεύω ότι υπήρξε μία σοβαρότατη αστοχία, ένα σφάλμα απαράδεκτο είναι η αφαίρεση της ιθαγένειας. Δεν έχει καμία ούτε πολιτική ούτε η ιστορική σημασία. Ούτε μπορεί να τεκμηριωθεί μία τέτοια απόφαση να στερήσεις την ιθαγένεια και να λες σε έναν άνθρωπο ο οποίος βασίλευσε, υπήρξε βασιλεύς των Ελλήνων για 10-12 χρόνια, δεν έχεις την ελληνική ιθαγένεια.
Ε: Πάντως κάτι υπήρχε εκεί, ένα ζήτημα με το αν έχει όνομα… επίθετο όντως του στερήθηκε η ιθαγένεια…
Βεβαίως το ελληνικό κράτος έκανε κάτι σωστό κατά τη γνώμη μου…. στις αρχές της δεκαετίας του 2010 όταν παρότι δεν είχε διαβατήριο, δεν είχε επώνυμο, του έδωσε ΑΜΚΑ για να μπορεί να νοσηλεύεται στην Ελλάδα
Λ: Του έδωσε και ΑΦΜ για να μπορέσει να εισπράξει το ποσό που του έδωσε το δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συνεπώς όλο αυτό, είναι μία απόφαση που κάτι υποδεικνύει κάτι υποδηλώνει.
