Η προεκλογική απόγνωση του Τσίπρα και η «διεύρυνση… Τζουμάκα»

20 mins read

«Σήμερα ενώνουμε δυνάμεις» ήταν το κεντρικό σύνθημα του Αλέξη Τσίπρα στην προεκλογική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής Συμμαχίας. Και κάπου εκεί περιμένει κανείς να ακούσει τις ηχηρές μεταγραφές του κυβερνώντος κόμματος.

Ποιοι, τελικά, απάντησαν θετικά σε αυτή την «πλατιά απεύθυνση» όπως την είχε χαρακτηρίσει ο πρωθυπουργός.

Η πραγματικότητα δείχνει ότι η «απεύθυνση» όχι μόνο δεν ήταν πλατιά, αλλά πως στην ουσία απέτυχε παταγωδώς. Εκτός αν κάποιος πιστεύει ότι οι προσθήκες των Μωραΐτη, Τζουμάκα και Θεοχαρόπουλου θα προκαλέσουν ανατροπή στο πολιτικό σκηνικό.

Την τελευταία φορά που εμφανίστηκε η ΔΗΜΑΡ στο πολιτικό σκηνικό ήταν τον Ιανουάριο του 2015 όταν και έλαβε 0,48% με μόλις 29.820 ψήφους. Και αν το ΚΙΝΑΛ δεν είχε προσφέρει στον Θανάση Θεοχαρόπουλο μια θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας τον Σεπτέμβριο του 2015, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ θα ήταν δύσκολο να κατέβει ακόμα και σε εκλογές εξωραϊστικού συλλόγου κάποιας γειτονιάς της Αθήνας.

Τώρα, όσον αφορά, στον Στέφανο Τζουμάκα αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι τελευταία φορά που εξελέγη βουλευτής ήταν το 2004. Και πως στις ευρωεκλογές του 2014 είχε ιδρύσει το Σοσιαλιστικό Κόμμα που πήρε το… θριαμβευτικό 0,19% με 11.106 ψήφους. Και ότι πριν από λίγο χρόνια στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού τον χαρακτήριζε «σαχλαμάρα».

Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να βρίσκεται σε προεκλογική απόγνωση. Δεν εξηγείται αλλιώς να πανηγυρίζει για αυτές τις νέες μεταγραφές. Γιατί, για να υπάρξει συνένωση δυνάμεων ικανή και αναγκαία συνθήκη είναι να υπάρχουν δυνάμεις. Και αυτή τη στιγμή υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ, που απλά συνεργάζεται με διάφορα πρόσωπα επιχειρώντας να «πουλήσει» στην κοινωνία κάποια υποτιθέμενη συστράτευση της κεντροαριστεράς.

Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στα πρόθυρα μιας μεγάλης εκλογικής ήττας δεν αποκλείεται να μαζέψει και άλλους που βρίσκονται στο… ράφι του πολιτικού σκηνικού. Εδώ επανέκαμψε ο Γιάννης Ραγκούσης ελπίζοντας να αποκτήσει κάποιο ρόλο και πάλι. Εδώ έχει γίνει «παράγοντας» η Μεγαλοοικονόμου.

Αλλά όλα αυτά δεν έχουν και ιδιαίτερη σημασία, καθώς το πολιτικό πρόβλημα του Αλέξη Τσίπρα είναι μεγαλύτερο.Ο τροχός έχει γυρίσει. Η κατάσταση είναι αντίστροφη από το 2015. Ο,τι κι αν σχεδιάσει δεν του βγαίνει. Οπου κι αν ποντάρει… χάνει. Ο λογαριασμός από τα συσσωρευμένα κυβερνητικά λάθη φουσκώνει επικίνδυνα και όλα δείχνουν πως θα «πληρωθεί» στην κάλπη.

Όσες «απευθύνσεις» κι αν κάνει δεν μπορεί να σώσει την παρτίδα. Προσπαθεί μόνο να μην υποστεί μια εκλογική ήττα που θα είναι δύσκολο να τη διαχειριστεί. Η αγωνία είναι έκδηλη. Υπόσχεται και πάλι, όπως το 2015, όσα περισσότερα μπορεί. Μόνο που τώρα πια η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δεν τρώει… σανό. Η αποσταθεροποίηση είναι σοκαριστική και εκφράζεται με κορώνες τύπου «ο Μητσοτάκης στέκεται ισότιμα δίπλα στον Σαλβίνι, τον Όρμπαν και τη Λεπέν». Και καθώς μέχρι τις εθνικές κάλπες ο πανικός της ήττας θα τον κυριεύει είναι δεδομένο πως θα πέφτει από λάθος σε λάθος. Και στο τέλος θα προκαλέσει με τις κινήσεις και τη ρητορική του ακόμα χειρότερο αποτέλεσμα για τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Facebook Comments

Τελευταία Νέα