Έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από τις Ευρωπαϊκές εκλογές και το Ποτάμι προσπαθεί να βρει τα πατήματα του ως εξωκοινοβουλευτικό κόμμα ή συγκεκριμένα προσπαθεί να βρει την θέση του στον πολιτικό χάρτη.
Μετά τις εκλογές της 26ης Μαΐου το Πολιτικό Συμβούλιο του κινήματος έλαβε την απόφαση να μην συμμμετάσχει στις πρόωρες εκλογές της 7ης Ιουλίου.Παράλληλα, ο επικεφαλής του κ.Σταύρος Θεοδωράκης γνωστοποίησε την πρόθεση του να υποβάλλει την παραίτηση του από την ηγεσία του Ποταμιού αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την εκλογική ήττα. Για ακόμη μια φορά ο Σταύρος Θεοδωράκης αποδείκνυε πως δεν φοβάται να αναλάβει ευθύνες ούτε προσπάθησε να κρυφτεί από την πραγματικότητα. Ωστόσο, όσο καλός ή κακός κι αν είναι ένας μαέστρος, η ορχήστρα τι ακριβώς έκανε;Δεν φέρει ευθύνες για το θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα;
Κάποιοι πριν καν γίνει μια σοβαρή συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι για το ίδιο το Ποτάμι ή για τον ευρύτερο φιλελεύθερο χώρο,βιάστηκαν να προσφύγουν σε άλλους κομματικούς μηχανισμούς και μάλιστα αυτούς που πολέμησαν(;) και τούς πολέμησαν τα τελευταία πέντε χρόνια.Αυτά συμβαίνουν στην πολιτική,θα πουν οι περισσότεροι,αλλά συμβαίνουν και με αυτούς που ευαγγελίζονταν το νέο στην πολιτική;
Πλέον το Ποτάμι δεν έχει πολλές επιλογές.Ο επικεφαλής του κ.Σταύρος Θεοδωράκης πρέπει να ανακαλέσει την παραίτηση του και να βάλει για ακόμη φορά πλάτη ως εγγυητής για να δημιουργηθεί μια Συμμαχία Δημοκρατών και Φιλελευθέρων με πράσινη ατζέντα.Αυτός άλλωστε δεν ήταν κι ένας από τους πρωταρχικούς στόχους του εγχειρήματος, δηλαδή να ανοίξει τον δρόμο προς μια νέα γενιά πολιτικών που δεν είχε συνδεθεί με το πελατειακό-κομματικό κράτος;
Προφανώς, η συγκεκριμένη συμμαχία για να σχηματιστεί θα πρέπει να ”ευελπιστεί” στην εφαρμοσμένη πολιτική της κυβέρνησης, η οποία δεν θα συνάδει με το φιλελεύθερο πνεύμα που τώρα ευαγγελίζεται,αλλά μάλλον με μια συντηρητική πολιτική, γνώριμη προς το εκλογικό σώμα.
Οι βάσεις πρέπει να τεθούν σταδιακά και ο γόνιμος διάλογος κινήσεων και πολιτών να ξεκινήσει από Σεπτέμβριο με χρονικό ορίζοντα τον Ιούνιο του 2020,όταν και θα συμπληρώνεται σχεδόν ένας χρόνος κυβέρνησης Κ.Μητσοτάκη και θα είναι πλέον ξεκάθαρος ο συντηρητισμός της ΝΔ και αυτό που μπορεί σήμερα να φαίνεται ως σενάριο ή δυσοίωνη πρόβλεψη για το κυβερνητικό έργο,δυστυχώς για την χώρα και ευτυχώς για τον κεντρώο χώρο,θα επαληθευτεί.Τότε θα έρθει η ώρα επανόδου του Φιλελεύθερου Κέντρου.
Τι μέλλει γενέσθαι για το Ποτάμι και το Κέντρο;
